1.1 ἔτους δωδεκάτου τῆς βασιλείας ναβουχοδονοσορ ὃς ἐβασίλευσεν ἀσσυρίων ἐν νινευη τῇ πόλει τῇ μεγάλῃ ἐν ταῖς ἡμέραις αρφαξαδ ὃς ἐβασίλευσεν μήδων ἐν ἐκβατάνοις
1.2 καὶ ᾠκοδόμησεν ἐπ' ἐκβατάνων κύκλῳ τείχη ἐκ λίθων λελαξευμένων εἰς πλάτος πηχῶν τριῶν καὶ εἰς μῆκος πηχῶν ἓξ καὶ ἐποίησεν τὸ ὕψος τοῦ τείχους πηχῶν ἑβδομήκοντα καὶ τὸ πλάτος αὐτοῦ πηχῶν πεντήκοντα
1.3 καὶ τοὺς πύργους αὐτοῦ ἔστησεν ἐπὶ ταῖς πύλαις αὐτῆς πηχῶν ἑκατὸν καὶ τὸ πλάτος αὐτῆς ἐθεμελίωσεν εἰς πήχεις ἑξήκοντα
1.4 καὶ ἐποίησεν τὰς πύλας αὐτῆς πύλας διεγειρομένας εἰς ὕψος πηχῶν ἑβδομήκοντα καὶ τὸ πλάτος αὐτῆς πήχεις τεσσαράκοντα εἰς ἐξόδους δυνάμεως δυνατῶν αὐτοῦ καὶ διατάξεις τῶν πεζῶν αὐτοῦ
1.5 καὶ ἐποίησεν πόλεμον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὁ βασιλεὺς ναβουχοδονοσορ πρὸς βασιλέα αρφαξαδ ἐν τῷ πεδίῳ τῷ μεγάλῳ τοῦτό ἐστιν πεδίον ἐν τοῖς ὁρίοις ραγαυ
1.6 καὶ συνήντησαν πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν ὀρεινὴν καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὸν εὐφράτην καὶ τὸν τίγριν καὶ τὸν ὑδάσπην καὶ πεδία αριωχ βασιλέως ἐλυμαίων καὶ συνῆλθον ἔθνη πολλὰ εἰς παράταξιν υἱῶν χελεουδ
1.7 καὶ ἀπέστειλεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν περσίδα καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας πρὸς δυσμαῖς τοὺς κατοικοῦντας τὴν κιλικίαν καὶ δαμασκὸν καὶ τὸν λίβανον καὶ ἀντιλίβανον καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας κατὰ πρόσωπον τῆς παραλίας
1.8 καὶ τοὺς ἐν τοῖς ἔθνεσι τοῦ καρμήλου καὶ γαλααδ καὶ τὴν ἄνω γαλιλαίαν καὶ τὸ μέγα πεδίον εσδρηλων
1.9 καὶ πάντας τοὺς ἐν σαμαρείᾳ καὶ ταῖς πόλεσιν αὐτῆς καὶ πέραν τοῦ ιορδάνου ἕως ιερουσαλημ καὶ βατανη καὶ χελους καὶ καδης καὶ τοῦ ποταμοῦ αἰγύπτου καὶ ταφνας καὶ ραμεσση καὶ πᾶσαν γῆν γεσεμ
1.10 ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐπάνω τάνεως καὶ μέμφεως καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν αἴγυπτον ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὅρια τῆς αἰθιοπίας
1.11 καὶ ἐφαύλισαν πάντες οἱ κατοικοῦντες πᾶσαν τὴν γῆν τὸ ῥῆμα ναβουχοδονοσορ βασιλέως ἀσσυρίων καὶ οὐ συνῆλθον αὐτῷ εἰς τὸν πόλεμον ὅτι οὐκ ἐφοβήθησαν αὐτόν ἀλλ' ἦν ἐναντίον αὐτῶν ὡς ἀνὴρ εἷς καὶ ἀνέστρεψαν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ κενοὺς ἐν ἀτιμίᾳ προσώπου αὐτῶν
1.12 καὶ ἐθυμώθη ναβουχοδονοσορ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην σφόδρα καὶ ὤμοσε κατὰ τοῦ θρόνου καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ εἰ μὴν ἐκδικήσειν πάντα τὰ ὅρια τῆς κιλικίας καὶ δαμασκηνῆς καὶ συρίας ἀνελεῖν τῇ ῥομφαίᾳ αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν γῇ μωαβ καὶ τοὺς υἱοὺς αμμων καὶ πᾶσαν τὴν ιουδαίαν καὶ πάντας τοὺς ἐν αἰγύπτῳ ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὅρια τῶν δύο θαλασσῶν
1.13 καὶ παρετάξατο ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ πρὸς αρφαξαδ βασιλέα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ καὶ ἐκραταιώθη ἐν τῷ πολέμῳ αὐτοῦ καὶ ἀνέστρεψεν πᾶσαν τὴν δύναμιν αρφαξαδ καὶ πᾶσαν τὴν ἵππον αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἅρματα αὐτοῦ
1.14 καὶ ἐκυρίευσε τῶν πόλεων αὐτοῦ καὶ ἀφίκετο ἕως ἐκβατάνων καὶ ἐκράτησε τῶν πύργων καὶ ἐπρονόμευσε τὰς πλατείας αὐτῆς καὶ τὸν κόσμον αὐτῆς ἔθηκεν εἰς ὄνειδος αὐτῆς
1.15 καὶ ἔλαβε τὸν αρφαξαδ ἐν τοῖς ὄρεσι ραγαυ καὶ κατηκόντισεν αὐτὸν ἐν ταῖς σιβύναις αὐτοῦ καὶ ἐξωλέθρευσεν αὐτὸν ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης
1.16 καὶ ἀνέστρεψεν μετ' αὐτῶν αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ σύμμικτος αὐτοῦ πλῆθος ἀνδρῶν πολεμιστῶν πολὺ σφόδρα καὶ ἦν ἐκεῖ ῥᾳθυμῶν καὶ εὐωχούμενος αὐτὸς καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐφ' ἡμέρας ἑκατὸν εἴκοσι
1.1 etoys dohdekatoy tehs basileias naboychodonosor os ebasileysen assyriohn en nineyeh teh polei teh megaleh en tais ehmerais arphaxad os ebasileysen mehdohn en ekbatanois
1.2 kai ohkodomehsen ep' ekbatanohn kykloh teicheh ek lithohn lelaxeymenohn eis platos pehchohn triohn kai eis mehkos pehchohn ex kai epoiehsen to ypsos toy teichoys pehchohn ebdomehkonta kai to platos aytoy pehchohn pentehkonta
1.3 kai toys pyrgoys aytoy estehsen epi tais pylais aytehs pehchohn ekaton kai to platos aytehs ethemeliohsen eis pehcheis exehkonta
1.4 kai epoiehsen tas pylas aytehs pylas diegeiromenas eis ypsos pehchohn ebdomehkonta kai to platos aytehs pehcheis tessarakonta eis exodoys dynameohs dynatohn aytoy kai diataxeis tohn pezohn aytoy
1.5 kai epoiehsen polemon en tais ehmerais ekeinais o basileys naboychodonosor pros basilea arphaxad en toh pedioh toh megaloh toyto estin pedion en tois oriois ragay
1.6 kai synehntehsan pros ayton pantes oi katoikoyntes tehn oreinehn kai pantes oi katoikoyntes ton eyphratehn kai ton tigrin kai ton ydaspehn kai pedia ariohch basileohs elymaiohn kai synehlthon ethneh polla eis parataxin yiohn cheleoyd
1.7 kai apesteilen naboychodonosor basileys assyriohn epi pantas toys katoikoyntas tehn persida kai epi pantas toys katoikoyntas pros dysmais toys katoikoyntas tehn kilikian kai damaskon kai ton libanon kai antilibanon kai pantas toys katoikoyntas kata prosohpon tehs paralias
1.8 kai toys en tois ethnesi toy karmehloy kai galaad kai tehn anoh galilaian kai to mega pedion esdrehlohn
1.9 kai pantas toys en samareia kai tais polesin aytehs kai peran toy iordanoy eohs ieroysalehm kai bataneh kai cheloys kai kadehs kai toy potamoy aigyptoy kai taphnas kai ramesseh kai pasan gehn gesem
1.10 eohs toy elthein epanoh taneohs kai mempheohs kai pantas toys katoikoyntas tehn aigypton eohs toy elthein epi ta oria tehs aithiopias
1.11 kai ephaylisan pantes oi katoikoyntes pasan tehn gehn to rehma naboychodonosor basileohs assyriohn kai oy synehlthon aytoh eis ton polemon oti oyk ephobehthehsan ayton all' ehn enantion aytohn ohs anehr eis kai anestrepsan toys aggeloys aytoy kenoys en atimia prosohpoy aytohn
1.12 kai ethymohtheh naboychodonosor epi pasan tehn gehn taytehn sphodra kai ohmose kata toy thronoy kai tehs basileias aytoy ei mehn ekdikehsein panta ta oria tehs kilikias kai damaskehnehs kai syrias anelein teh romphaia aytoy kai pantas toys katoikoyntas en geh mohab kai toys yioys ammohn kai pasan tehn ioydaian kai pantas toys en aigyptoh eohs toy elthein epi ta oria tohn dyo thalassohn
1.13 kai paretaxato en teh dynamei aytoy pros arphaxad basilea en toh etei toh eptakaidekatoh kai ekrataiohtheh en toh polemoh aytoy kai anestrepsen pasan tehn dynamin arphaxad kai pasan tehn ippon aytoy kai panta ta armata aytoy
1.14 kai ekyrieyse tohn poleohn aytoy kai aphiketo eohs ekbatanohn kai ekratehse tohn pyrgohn kai epronomeyse tas plateias aytehs kai ton kosmon aytehs ethehken eis oneidos aytehs
1.15 kai elabe ton arphaxad en tois oresi ragay kai katehkontisen ayton en tais sibynais aytoy kai exohlethreysen ayton eohs tehs ehmeras ekeinehs
1.16 kai anestrepsen met' aytohn aytos kai pas o symmiktos aytoy plehthos androhn polemistohn poly sphodra kai ehn ekei rathymohn kai eyohchoymenos aytos kai eh dynamis aytoy eph' ehmeras ekaton eikosi
1.1 Anno duodecimo regni Nabu chodonosor, qui regnavit in As syriis in Nineve civitate magna, in diebus Arphaxad, qui regnavit in Medis in Ecbatanis
1.2 et aedificavit in Ecbatanis et in circuitu muros ex lapidibus excisis in latitudinem cubitorum trium et in longitudinem cubitorum sex et fecit altitudinem muri cubitorum septuaginta et latitudinem eius cubitorum quinquaginta
1.3 et turres eius constituit super portas eius cubitorum centum et latitudinem earum fundavit in cubitos sexaginta.
1.4 Et fecit portas eius portas exsurgentes in altitudinem cubitorum septuaginta et in latitudinem earum cubitis quadraginta in exitum virtutis potentium eius et in dispositiones peditum eius.
1.5 Et fecit bellum in diebus illis rex Nabuchodonosor ad Arphaxad regem in campo magno, hic est campus in finibus Ragau.
1.6 Et convenerunt in pugnam omnes inhabitantes montanam et omnes inhabitantes Euphraten et Tigrin et Hidaspen et campos Arioch regis Elymaeorum. Et convenerunt gentes multae valde ad bellum filiorum Chaldaeorum.
1.7 Et misit Nabuchodonosor rex Assyriorum ad omnes inhabitantes Persidem et ad omnes inhabitantes ad occasum: inhabitantes Ciliciam et Damascum et Libanum et Antilibanum et ad omnes inhabitantes circa faciem maritimae;
1.8 et ad eos, qui sunt in nationibus Carmeli et Galaad, et ad superiorem Galilaeam et ad campum magnum Esdrelon;
1.9 et ad omnes, qui in Samaria et civitatibus eius et trans Iordanen usque in Ierusalem et Bathanam et Chelus et Cades et flumen Aegypti et Taphnas et Ramesses et omnem terram Gessen,
1.10 usquedum veniatur supra Tanim et Memphin, et ad omnes inhabitantes Aegyptum, usquedum veniatur ad fines Aethiopiae.
1.11 Et contempserunt omnes inhabitantes universam terram verbum Nabuchodonosor regis Assyriorum et non convenerunt cum eo in pugnam, quoniam non timuerunt eum, sed erat adversus eos quasi vir unus. Et remiserunt legatos eius vacuos in despectu faciei eorum.
1.12 Et indignatus est rex Nabuchodonosor ad omnem terram istam vehementer. Et iuravit per thronum et regnum suum se vindicaturum esse omnes fines Ciliciae et Damascenae et Syriae, sublaturum se gladio suo et omnes inhabitantes Moab et filios Ammon et omnem Iudaeam et omnes, qui in Aegypto, usquedum veniatur ad fines duorum marium.
1.13 Et praeparavit se in virtute sua adversus regem Arphaxad in anno septimo decimo et invaluit in pugna sua et evertit omnem virtutem Arphaxad et omnem equitatum eius et omnes currus ipsius
1.14 et dominatus est civitatibus eius. Et abiit usque ad Ecbatana et obtinuit turres et praedavit plateas eius et ornatum eius posuit in improperium illius.
1.15 Et cepit Arphaxad in montibus Ragau et iaculatus est eum iaculis suis et disperdidit eum usque in illum diem.
1.16 Et reversus est postea in Nineven ipse et commixtura eius, multitudo hominum pugnatorum multa valde. Et erat ibi requiescens et epulans ipse et virtus eius per dies centum viginti.
2.1 καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ δευτέρᾳ καὶ εἰκάδι τοῦ πρώτου μηνὸς ἐγένετο λόγος ἐν οἴκῳ ναβουχοδονοσορ βασιλέως ἀσσυρίων ἐκδικῆσαι πᾶσαν τὴν γῆν καθὼς ἐλάλησεν
2.2 καὶ συνεκάλεσεν πάντας τοὺς θεράποντας αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ καὶ ἔθετο μετ' αὐτῶν τὸ μυστήριον τῆς βουλῆς αὐτοῦ καὶ συνετέλεσεν πᾶσαν τὴν κακίαν τῆς γῆς ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ
2.3 καὶ αὐτοὶ ἔκριναν ὀλεθρεῦσαι πᾶσαν σάρκα οἳ οὐκ ἠκολούθησαν τῷ λόγῳ τοῦ στόματος αὐτοῦ
2.4 καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν τὴν βουλὴν αὐτοῦ ἐκάλεσεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς ἀσσυρίων τὸν ολοφέρνην ἀρχιστράτηγον τῆς δυνάμεως αὐτοῦ δεύτερον ὄντα μετ' αὐτὸν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν
2.5 τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας ὁ κύριος πάσης τῆς γῆς ἰδοὺ σὺ ἐξελεύσῃ ἐκ τοῦ προσώπου μου καὶ λήμψῃ μετὰ σεαυτοῦ ἄνδρας πεποιθότας ἐν ἰσχύι αὐτῶν πεζῶν εἰς χιλιάδας ἑκατὸν εἴκοσι καὶ πλῆθος ἵππων σὺν ἀναβάταις χιλιάδας δέκα δύο
2.6 καὶ ἐξελεύσῃ εἰς συνάντησιν πάσῃ τῇ γῇ ἐπὶ δυσμάς ὅτι ἠπείθησαν τῷ ῥήματι τοῦ στόματός μου
2.7 καὶ ἀπαγγελεῖς αὐτοῖς ἑτοιμάζειν γῆν καὶ ὕδωρ ὅτι ἐξελεύσομαι ἐν θυμῷ μου ἐπ' αὐτοὺς καὶ καλύψω πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς ἐν τοῖς ποσὶν τῆς δυνάμεώς μου καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς διαρπαγὴν αὐτοῖς
2.8 καὶ οἱ τραυματίαι αὐτῶν πληρώσουσιν τὰς φάραγγας αὐτῶν καὶ πᾶς χειμάρρους καὶ ποταμὸς ἐπικλύζων τοῖς νεκροῖς αὐτῶν πληρωθήσεται
2.9 καὶ ἄξω τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτῶν ἐπὶ τὰ ἄκρα πάσης τῆς γῆς
2.10 σὺ δὲ ἐξελθὼν προκαταλήμψῃ μοι πᾶν ὅριον αὐτῶν καὶ ἐκδώσουσίν σοι ἑαυτούς καὶ διατηρήσεις ἐμοὶ αὐτοὺς εἰς ἡμέραν ἐλεγμοῦ αὐτῶν
2.11 ἐπὶ δὲ τοὺς ἀπειθοῦντας οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός σου τοῦ δοῦναι αὐτοὺς εἰς φόνον καὶ ἁρπαγὴν ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου
2.12 ὅτι ζῶν ἐγὼ καὶ τὸ κράτος τῆς βασιλείας μου λελάληκα καὶ ποιήσω ταῦτα ἐν χειρί μου
2.13 καὶ σὺ δὲ οὐ παραβήσῃ ἕν τι τῶν ῥημάτων τοῦ κυρίου σου ἀλλὰ ἐπιτελῶν ἐπιτελέσεις καθότι προστέταχά σοι καὶ οὐ μακρυνεῖς τοῦ ποιῆσαι αὐτά
2.14 καὶ ἐξῆλθεν ολοφέρνης ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς δυνάστας καὶ τοὺς στρατηγοὺς καὶ ἐπιστάτας τῆς δυνάμεως ασσουρ
2.15 καὶ ἠρίθμησεν ἐκλεκτοὺς ἄνδρας εἰς παράταξιν καθότι ἐκέλευσεν αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ εἰς μυριάδας δέκα δύο καὶ ἱππεῖς τοξότας μυρίους δισχιλίους
2.16 καὶ διέταξεν αὐτοὺς ὃν τρόπον πολέμου πλῆθος συντάσσεται
2.17 καὶ ἔλαβεν καμήλους καὶ ὄνους καὶ ἡμιόνους εἰς τὴν ἀπαρτίαν αὐτῶν πλῆθος πολὺ σφόδρα καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ αἶγας εἰς τὴν παρασκευὴν αὐτῶν ὧν οὐκ ἦν ἀριθμός
2.18 καὶ ἐπισιτισμὸν παντὶ ἀνδρὶ εἰς πλῆθος καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐξ οἴκου βασιλέως πολὺ σφόδρα
2.19 καὶ ἐξῆλθεν αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ εἰς πορείαν τοῦ προελθεῖν βασιλέως ναβουχοδονοσορ καὶ καλύψαι πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς πρὸς δυσμαῖς ἐν ἅρμασι καὶ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖς ἐπιλέκτοις αὐτῶν
2.20 καὶ πολὺς ὁ ἐπίμικτος ὡς ἀκρὶς συνεξῆλθον αὐτοῖς καὶ ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς οὐ γὰρ ἦν ἀριθμὸς ἀπὸ πλήθους αὐτῶν
2.21 καὶ ἀπῆλθον ἐκ νινευη ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου βεκτιλεθ καὶ ἐπεστρατοπέδευσαν ἀπὸ βεκτιλεθ πλησίον τοῦ ὄρους τοῦ ἐπ' ἀριστερᾷ τῆς ἄνω κιλικίας
2.22 καὶ ἔλαβεν πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτοῦ τοὺς πεζοὺς καὶ τοὺς ἱππεῖς καὶ τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς τὴν ὀρεινήν
2.23 καὶ διέκοψεν τὸ φουδ καὶ λουδ καὶ ἐπρονόμευσεν υἱοὺς πάντας ρασσις καὶ υἱοὺς ισμαηλ τοὺς κατὰ πρόσωπον τῆς ἐρήμου πρὸς νότον τῆς χελεων
2.24 καὶ παρῆλθεν τὸν εὐφράτην καὶ διῆλθεν τὴν μεσοποταμίαν καὶ κατέσκαψεν πάσας τὰς πόλεις τὰς ὑψηλὰς τὰς ἐπὶ τοῦ χειμάρρου αβρωνα ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ θάλασσαν
2.25 καὶ κατελάβετο τὰ ὅρια τῆς κιλικίας καὶ κατέκοψε πάντας τοὺς ἀντιστάντας αὐτῷ καὶ ἦλθεν ἕως ὁρίων ιαφεθ τὰ πρὸς νότον κατὰ πρόσωπον τῆς ἀραβίας
2.26 καὶ ἐκύκλωσεν πάντας τοὺς υἱοὺς μαδιαμ καὶ ἐνέπρησεν τὰ σκηνώματα αὐτῶν καὶ ἐπρονόμευσεν τὰς μάνδρας αὐτῶν
2.27 καὶ κατέβη εἰς πεδίον δαμασκοῦ ἐν ἡμέραις θερισμοῦ πυρῶν καὶ ἐνέπρησεν πάντας τοὺς ἀγροὺς αὐτῶν καὶ τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια ἔδωκεν εἰς ἀφανισμὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτῶν ἐσκύλευσεν καὶ τὰ πεδία αὐτῶν ἐξελίκμησεν καὶ ἐπάταξεν πάντας τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν στόματι ῥομφαίας
2.28 καὶ ἐπέπεσεν φόβος καὶ τρόμος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν τοὺς ὄντας ἐν σιδῶνι καὶ ἐν τύρῳ καὶ τοὺς κατοικοῦντας σουρ καὶ οκινα καὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ιεμνααν καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν ἀζώτῳ καὶ ἀσκαλῶνι ἐφοβήθησαν αὐτὸν σφόδρα
2.1 kai en toh etei toh oktohkaidekatoh deytera kai eikadi toy prohtoy mehnos egeneto logos en oikoh naboychodonosor basileohs assyriohn ekdikehsai pasan tehn gehn kathohs elalehsen
2.2 kai synekalesen pantas toys therapontas aytoy kai pantas toys megistanas aytoy kai etheto met' aytohn to mystehrion tehs boylehs aytoy kai synetelesen pasan tehn kakian tehs gehs ek toy stomatos aytoy
2.3 kai aytoi ekrinan olethreysai pasan sarka oi oyk ehkoloythehsan toh logoh toy stomatos aytoy
2.4 kai egeneto ohs synetelesen tehn boylehn aytoy ekalesen naboychodonosor basileys assyriohn ton olophernehn archistratehgon tehs dynameohs aytoy deyteron onta met' ayton kai eipen pros ayton
2.5 tade legei o basileys o megas o kyrios pasehs tehs gehs idoy sy exeleyseh ek toy prosohpoy moy kai lehmpseh meta seaytoy andras pepoithotas en ischyi aytohn pezohn eis chiliadas ekaton eikosi kai plehthos ippohn syn anabatais chiliadas deka dyo
2.6 kai exeleyseh eis synantehsin paseh teh geh epi dysmas oti ehpeithehsan toh rehmati toy stomatos moy
2.7 kai apaggeleis aytois etoimazein gehn kai ydohr oti exeleysomai en thymoh moy ep' aytoys kai kalypsoh pan to prosohpon tehs gehs en tois posin tehs dynameohs moy kai dohsoh aytoys eis diarpagehn aytois
2.8 kai oi traymatiai aytohn plehrohsoysin tas pharaggas aytohn kai pas cheimarroys kai potamos epiklyzohn tois nekrois aytohn plehrohthehsetai
2.9 kai axoh tehn aichmalohsian aytohn epi ta akra pasehs tehs gehs
2.10 sy de exelthohn prokatalehmpseh moi pan orion aytohn kai ekdohsoysin soi eaytoys kai diatehrehseis emoi aytoys eis ehmeran elegmoy aytohn
2.11 epi de toys apeithoyntas oy pheisetai o ophthalmos soy toy doynai aytoys eis phonon kai arpagehn en paseh teh geh soy
2.12 oti zohn egoh kai to kratos tehs basileias moy lelalehka kai poiehsoh tayta en cheiri moy
2.13 kai sy de oy parabehseh en ti tohn rehmatohn toy kyrioy soy alla epitelohn epiteleseis kathoti prostetacha soi kai oy makryneis toy poiehsai ayta
2.14 kai exehlthen olophernehs apo prosohpoy toy kyrioy aytoy kai ekalesen pantas toys dynastas kai toys stratehgoys kai epistatas tehs dynameohs assoyr
2.15 kai ehrithmehsen eklektoys andras eis parataxin kathoti ekeleysen aytoh o kyrios aytoy eis myriadas deka dyo kai ippeis toxotas myrioys dischilioys
2.16 kai dietaxen aytoys on tropon polemoy plehthos syntassetai
2.17 kai elaben kamehloys kai onoys kai ehmionoys eis tehn apartian aytohn plehthos poly sphodra kai probata kai boas kai aigas eis tehn paraskeyehn aytohn ohn oyk ehn arithmos
2.18 kai episitismon panti andri eis plehthos kai chrysion kai argyrion ex oikoy basileohs poly sphodra
2.19 kai exehlthen aytos kai pasa eh dynamis aytoy eis poreian toy proelthein basileohs naboychodonosor kai kalypsai pan to prosohpon tehs gehs pros dysmais en armasi kai ippeysi kai pezois epilektois aytohn
2.20 kai polys o epimiktos ohs akris synexehlthon aytois kai ohs eh ammos tehs gehs oy gar ehn arithmos apo plehthoys aytohn
2.21 kai apehlthon ek nineyeh odon triohn ehmerohn epi prosohpon toy pedioy bektileth kai epestratopedeysan apo bektileth plehsion toy oroys toy ep' aristera tehs anoh kilikias
2.22 kai elaben pasan tehn dynamin aytoy toys pezoys kai toys ippeis kai ta armata aytoy kai apehlthen ekeithen eis tehn oreinehn
2.23 kai diekopsen to phoyd kai loyd kai epronomeysen yioys pantas rassis kai yioys ismaehl toys kata prosohpon tehs erehmoy pros noton tehs cheleohn
2.24 kai parehlthen ton eyphratehn kai diehlthen tehn mesopotamian kai kateskapsen pasas tas poleis tas ypsehlas tas epi toy cheimarroy abrohna eohs toy elthein epi thalassan
2.25 kai katelabeto ta oria tehs kilikias kai katekopse pantas toys antistantas aytoh kai ehlthen eohs oriohn iapheth ta pros noton kata prosohpon tehs arabias
2.26 kai ekyklohsen pantas toys yioys madiam kai eneprehsen ta skehnohmata aytohn kai epronomeysen tas mandras aytohn
2.27 kai katebeh eis pedion damaskoy en ehmerais therismoy pyrohn kai eneprehsen pantas toys agroys aytohn kai ta poimnia kai ta boykolia edohken eis aphanismon kai tas poleis aytohn eskyleysen kai ta pedia aytohn exelikmehsen kai epataxen pantas toys neaniskoys aytohn en stomati romphaias
2.28 kai epepesen phobos kai tromos aytoy epi toys katoikoyntas tehn paralian toys ontas en sidohni kai en tyroh kai toys katoikoyntas soyr kai okina kai pantas toys katoikoyntas iemnaan kai oi katoikoyntes en azohtoh kai askalohni ephobehthehsan ayton sphodra
2.1 Et in anno octavo decimo, secundo et vicesimo die mensis primi factum est verbum Nabuchodonosor regis Assyriorum, ut vindicaret omnem terram, sicut locutus est.
2.2 Et convocavit omnes famulos suos et omnes magnates suos et posuit cum eis secretum consilii sui et consummavit omne malum terrae ex ore suo;
2.3 et ipsi iudicaverunt exterminare omnem carnem eorum, qui non sunt obsecuti verbo oris eius.
2.4 Et factum est, cum consummasset consilium suum, vocavit Nabuchodonosor rex Assyriorum Holofernen principem militiae virtutis suae, qui erat secundus post se,
2.5 et dixit ad eum: “ Haec dicit rex magnus, universae terrae dominus. Ecce tu exies a facie mea et accipies tecum viros fidentes in virtute sua: in centum viginti milia peditum et multitudinem equorum cum ascensoribus duodecim milia;
2.6 et exies in obviam universae terrae ad occasum, quia non crediderunt verbo oris mei.
2.7 Et denuntiabis eis, ut praeparent mihi terram et aquam, quoniam ego exeam in ira mea ad eos et cooperiam omnem faciem terrae in pedibus virtutis meae et dabo eos in rapinam,
2.8 et vulnerati illorum replebunt valles eorum, et omnis torrens et flumen inundans mortuis eorum replebuntur.
2.9 Et adducam captivitatem eorum ad extrema universae terrae.
2.10 Tu autem exiens praeoccupabis mihi omnem finem eorum, et tradent se tibi, et reservabis mihi in diem redargutionis eorum.
2.11 Super eos autem, qui non oboediunt, non parcet oculus tuus, ut des eos in occisionem et rapinam in tota terra tua,
2.12 quoniam vivo ego et potestas regni mei; locutus sum et faciam omnia haec in manu mea.
2.13 Et tu non praeteries unum verbum domini tui, sed consummans consummabis, sicut praecepi tibi, et non prolongabis, ut facias ea ”.
2.14 Et exiit Holofernes a facie domini sui et vocavit omnes praefectos et duces et magistratus virtutis Assyriae
2.15 et numeravit electos viros in expeditionem, quemadmodum praeceperat ei dominus suus, in centum viginti milia et equitum sagittariorum duodecim milia.
2.16 Et disposuit eos, quemadmodum belli multitudo constituitur.
2.17 Et accepit camelos et asinos et mulos ad utensilia eorum, multitudinem magnam valde, et oves et boves et capras in praeparationem eorum, quorum non erat numerus,
2.18 et epimenia omni viro in multitudinem; et aurum et argentum de domo regis multum valde.
2.19 Et exiit a Nineve ipse et omnis virtus eius in profectionem, ut praecederet regem Nabuchodonosor et cooperiret omnem faciem terrae, quae est ad occasum, in quadrigis et equitibus et peditibus electis suis.
2.20 Et multa mixtura sicut locusta convenerunt cum eis et sicut arena terrae; non enim erat numerus prae multitudine eorum.
2.21 Et exierunt ex Nineve viam dierum trium super faciem campi Bectileth et posuerunt tabernacula sua a Bectileth iuxta montem, qui est in sinistra superioris Ciliciae.
2.22 Et accepit omnem virtutem suam, pedites et equites et quadrigas suas et abiit inde in montanam
2.23 et concidit Phut et Lud et praedaverunt omnes filios Rassis et filios Ismael, qui erant contra faciem deserti ad austrum Chelaeorum.
2.24 Et transgressus est Euphraten et transiit Mesopotamiam et diruit omnes civitates excelsas, quae erant ad torrentem Abronam, usquequo veniatur ad mare.
2.25 Et occupavit terminos Ciliciae et concidit omnes adversantes sibi et venit usque ad terminos Iapheth, qui sunt ad austrum contra faciem Arabiae.
2.26 Et circuivit omnes filios Madian et succendit tabernacula eorum et praedavit stabula eorum.
2.27 Et descendit in campum Damasci in diebus messis frumenti et succendit omnes agros eorum; greges et armenta dedit in exterminium et civitates eorum spoliavit et campos eorum ventilavit et percussit omnes iuvenes eorum in ore gladii.
2.28 Et incidit timor et tremor eius super inhabitantes maritimam, qui erant in Sidone et Tyro, et inhabitantes Sur et Ochina et omnes, qui incolebant Iamniam; et habitantes in Azoto et Ascalone et Gaza timuerunt eum valde.
3.1 καὶ ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν ἀγγέλους λόγοις εἰρηνικοῖς λέγοντες
3.2 ἰδοὺ ἡμεῖς οἱ παῖδες ναβουχοδονοσορ βασιλέως μεγάλου παρακείμεθα ἐνώπιόν σου χρῆσαι ἡμῖν καθὼς ἀρεστόν ἐστιν τῷ προσώπῳ σου
3.3 ἰδοὺ αἱ ἐπαύλεις ἡμῶν καὶ πᾶς τόπος ἡμῶν καὶ πᾶν πεδίον πυρῶν καὶ τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια καὶ πᾶσαι αἱ μάνδραι τῶν σκηνῶν ἡμῶν παράκεινται πρὸ προσώπου σου χρῆσαι καθὸ ἂν ἀρέσκῃ σοι
3.4 ἰδοὺ καὶ αἱ πόλεις ἡμῶν καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐταῖς δοῦλοι σοί εἰσιν ἐλθὼν ἀπάντησον αὐταῖς ὡς ἔστιν ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου
3.5 καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρες πρὸς ολοφέρνην καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα
3.6 καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν παραλίαν αὐτὸς καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ καὶ ἐφρούρωσε τὰς πόλεις τὰς ὑψηλὰς καὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτῶν εἰς συμμαχίαν ἄνδρας ἐπιλέκτους
3.7 καὶ ἐδέξαντο αὐτὸν αὐτοὶ καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος αὐτῶν μετὰ στεφάνων καὶ χορῶν καὶ τυμπάνων
3.8 καὶ κατέσκαψεν πάντα τὰ ὅρια αὐτῶν καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐξέκοψεν καὶ ἦν δεδομένον αὐτῷ ἐξολεθρεῦσαι πάντας τοὺς θεοὺς τῆς γῆς ὅπως αὐτῷ μόνῳ τῷ ναβουχοδονοσορ λατρεύσωσι πάντα τὰ ἔθνη καὶ πᾶσαι αἱ γλῶσσαι καὶ αἱ φυλαὶ αὐτῶν ἐπικαλέσωνται αὐτὸν εἰς θεόν
3.9 καὶ ἦλθεν κατὰ πρόσωπον εσδρηλων πλησίον τῆς δωταιας ἥ ἐστιν ἀπέναντι τοῦ πρίονος τοῦ μεγάλου τῆς ιουδαίας
3.10 καὶ κατεστρατοπέδευσαν ἀνὰ μέσον γαιβαι καὶ σκυθῶν πόλεως καὶ ἦν ἐκεῖ μῆνα ἡμερῶν εἰς τὸ συλλέξαι πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
3.1 kai apesteilan pros ayton aggeloys logois eirehnikois legontes
3.2 idoy ehmeis oi paides naboychodonosor basileohs megaloy parakeimetha enohpion soy chrehsai ehmin kathohs areston estin toh prosohpoh soy
3.3 idoy ai epayleis ehmohn kai pas topos ehmohn kai pan pedion pyrohn kai ta poimnia kai ta boykolia kai pasai ai mandrai tohn skehnohn ehmohn parakeintai pro prosohpoy soy chrehsai katho an areskeh soi
3.4 idoy kai ai poleis ehmohn kai oi katoikoyntes en aytais doyloi soi eisin elthohn apantehson aytais ohs estin agathon en ophthalmois soy
3.5 kai paregenonto oi andres pros olophernehn kai apehggeilan aytoh kata ta rehmata tayta
3.6 kai katebeh epi tehn paralian aytos kai eh dynamis aytoy kai ephroyrohse tas poleis tas ypsehlas kai elaben ex aytohn eis symmachian andras epilektoys
3.7 kai edexanto ayton aytoi kai pasa eh perichohros aytohn meta stephanohn kai chorohn kai tympanohn
3.8 kai kateskapsen panta ta oria aytohn kai ta alseh aytohn exekopsen kai ehn dedomenon aytoh exolethreysai pantas toys theoys tehs gehs opohs aytoh monoh toh naboychodonosor latreysohsi panta ta ethneh kai pasai ai glohssai kai ai phylai aytohn epikalesohntai ayton eis theon
3.9 kai ehlthen kata prosohpon esdrehlohn plehsion tehs dohtaias eh estin apenanti toy prionos toy megaloy tehs ioydaias
3.10 kai katestratopedeysan ana meson gaibai kai skythohn poleohs kai ehn ekei mehna ehmerohn eis to syllexai pasan tehn apartian tehs dynameohs aytoy
3.1 Et miserunt ad eum legatos verbis pacificis dicentes:
3.2 “ Ecce nos pueri Nabuchodonosor regis magni adstamus coram te; utere nobis, quemadmodum placet faciei tuae.
3.3 Ecce villae nostrae et omnis locus noster et omnis campus frumenti et greges et armenta et omnia stabula iumentorum nostrorum adstant ante faciem tuam; utere, quemadmodum placet tibi.
3.4 Ecce et civitates nostrae et, qui inhabitant in eis, servi tui sunt; veniens occurre eis, sicut est bonum in oculis tuis ”.
3.5 Et venerunt viri ad Holofernen et nuntiaverunt ei secundum verba haec.
3.6 Et descendit ad maritimam ipse et virtus eius et custodivit civitates excelsas et accepit ex eis in auxilium viros electos.
3.7 Et exceperunt eum ipsi et omnis circumregio eorum cum coronis et choris et tympanis.
3.8 Et destruxit omnes fines eorum et lucos eorum excidit, et datum ei erat omnes deos terrae exterminare, ut ipsi soli Nabuchodonosor servirent omnes gentes, et omnes linguae et omnes tribus eorum invocarent eum deum.
3.9 Et venit contra faciem Esdrelon prope Dothain, quae est contra descensum magnum Iudaeae,
3.10 et castra posuerunt inter Gabaa et Scytharum civitatem. Et erat ibi mensem dierum, ut colligeret omnia utensilia virtutis suae.
4.1 καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ ιουδαίᾳ πάντα ὅσα ἐποίησεν ολοφέρνης τοῖς ἔθνεσιν ὁ ἀρχιστράτηγος ναβουχοδονοσορ βασιλέως ἀσσυρίων καὶ ὃν τρόπον ἐσκύλευσεν πάντα τὰ ἱερὰ αὐτῶν καὶ ἔδωκεν αὐτὰ εἰς ἀφανισμόν
4.2 καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα σφόδρα ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ περὶ ιερουσαλημ καὶ τοῦ ναοῦ κυρίου θεοῦ αὐτῶν ἐταράχθησαν
4.3 ὅτι προσφάτως ἦσαν ἀναβεβηκότες ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ νεωστὶ πᾶς ὁ λαὸς συνελέλεκτο τῆς ιουδαίας καὶ τὰ σκεύη καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ὁ οἶκος ἐκ τῆς βεβηλώσεως ἡγιασμένα ἦν
4.4 καὶ ἀπέστειλαν εἰς πᾶν ὅριον σαμαρείας καὶ κωνα καὶ βαιθωρων καὶ βελμαιν καὶ ιεριχω καὶ εἰς χωβα καὶ αισωρα καὶ τὸν αὐλῶνα σαλημ
4.5 καὶ προκατελάβοντο πάσας τὰς κορυφὰς τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐτείχισαν τὰς ἐν αὐτοῖς κώμας καὶ παρέθεντο εἰς ἐπισιτισμὸν εἰς παρασκευὴν πολέμου ὅτι προσφάτως ἦν τὰ πεδία αὐτῶν τεθερισμένα
4.6 καὶ ἔγραψεν ιωακιμ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας ὃς ἦν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐν ιερουσαλημ τοῖς κατοικοῦσι βαιτυλουα καὶ βαιτομεσθαιμ ἥ ἐστιν ἀπέναντι εσδρηλων κατὰ πρόσωπον τοῦ πεδίου τοῦ πλησίον δωθαϊμ
4.7 λέγων διακατασχεῖν τὰς ἀναβάσεις τῆς ὀρεινῆς ὅτι δι' αὐτῶν ἦν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν ιουδαίαν καὶ ἦν εὐχερῶς διακωλῦσαι αὐτοὺς προσβαίνοντας στενῆς τῆς προσβάσεως οὔσης ἐπ' ἄνδρας τοὺς πάντας δύο
4.8 καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καθὰ συνέταξεν αὐτοῖς ιωακιμ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ ἡ γερουσία παντὸς δήμου ισραηλ οἳ ἐκάθηντο ἐν ιερουσαλημ
4.9 καὶ ἀνεβόησαν πᾶς ἀνὴρ ισραηλ πρὸς τὸν θεὸν ἐν ἐκτενείᾳ μεγάλῃ καὶ ἐταπείνωσαν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἐκτενείᾳ μεγάλῃ
4.10 αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ νήπια αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ πᾶς πάροικος καὶ μισθωτὸς καὶ ἀργυρώνητος αὐτῶν ἐπέθεντο σάκκους ἐπὶ τὰς ὀσφύας αὐτῶν
4.11 καὶ πᾶς ἀνὴρ ισραηλ καὶ γυνὴ καὶ τὰ παιδία οἱ κατοικοῦντες ἐν ιερουσαλημ ἔπεσον κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ καὶ ἐσποδώσαντο τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἐξέτειναν τοὺς σάκκους αὐτῶν κατὰ πρόσωπον κυρίου
4.12 καὶ τὸ θυσιαστήριον σάκκῳ περιέβαλον καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν θεὸν ισραηλ ὁμοθυμαδὸν ἐκτενῶς τοῦ μὴ δοῦναι εἰς διαρπαγὴν τὰ νήπια αὐτῶν καὶ τὰς γυναῖκας εἰς προνομὴν καὶ τὰς πόλεις τῆς κληρονομίας αὐτῶν εἰς ἀφανισμὸν καὶ τὰ ἅγια εἰς βεβήλωσιν καὶ ὀνειδισμὸν ἐπίχαρμα τοῖς ἔθνεσιν
4.13 καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς αὐτῶν καὶ εἰσεῖδεν τὴν θλῖψιν αὐτῶν καὶ ἦν ὁ λαὸς νηστεύων ἡμέρας πλείους ἐν πάσῃ τῇ ιουδαίᾳ καὶ ιερουσαλημ κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων κυρίου παντοκράτορος
4.14 καὶ ιωακιμ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ πάντες οἱ παρεστηκότες ἐνώπιον κυρίου ἱερεῖς καὶ οἱ λειτουργοῦντες κυρίῳ σάκκους περιεζωσμένοι τὰς ὀσφύας αὐτῶν προσέφερον τὴν ὁλοκαύτωσιν τοῦ ἐνδελεχισμοῦ καὶ τὰς εὐχὰς καὶ τὰ ἑκούσια δόματα τοῦ λαοῦ
4.15 καὶ ἦν σποδὸς ἐπὶ τὰς κιδάρεις αὐτῶν καὶ ἐβόων πρὸς κύριον ἐκ πάσης δυνάμεως εἰς ἀγαθὸν ἐπισκέψασθαι πᾶν οἶκον ισραηλ
4.1 kai ehkoysan oi yioi israehl oi katoikoyntes en teh ioydaia panta osa epoiehsen olophernehs tois ethnesin o archistratehgos naboychodonosor basileohs assyriohn kai on tropon eskyleysen panta ta iera aytohn kai edohken ayta eis aphanismon
4.2 kai ephobehthehsan sphodra sphodra apo prosohpoy aytoy kai peri ieroysalehm kai toy naoy kyrioy theoy aytohn etarachthehsan
4.3 oti prosphatohs ehsan anabebehkotes ek tehs aichmalohsias kai neohsti pas o laos synelelekto tehs ioydaias kai ta skeyeh kai to thysiastehrion kai o oikos ek tehs bebehlohseohs ehgiasmena ehn
4.4 kai apesteilan eis pan orion samareias kai kohna kai baithohrohn kai belmain kai ierichoh kai eis chohba kai aisohra kai ton aylohna salehm
4.5 kai prokatelabonto pasas tas koryphas tohn oreohn tohn ypsehlohn kai eteichisan tas en aytois kohmas kai parethento eis episitismon eis paraskeyehn polemoy oti prosphatohs ehn ta pedia aytohn tetherismena
4.6 kai egrapsen iohakim o iereys o megas os ehn en tais ehmerais en ieroysalehm tois katoikoysi baityloya kai baitomesthaim eh estin apenanti esdrehlohn kata prosohpon toy pedioy toy plehsion dohthaim
4.7 legohn diakataschein tas anabaseis tehs oreinehs oti di' aytohn ehn eh eisodos eis tehn ioydaian kai ehn eycherohs diakohlysai aytoys prosbainontas stenehs tehs prosbaseohs oysehs ep' andras toys pantas dyo
4.8 kai epoiehsan oi yioi israehl katha synetaxen aytois iohakim o iereys o megas kai eh geroysia pantos dehmoy israehl oi ekathehnto en ieroysalehm
4.9 kai aneboehsan pas anehr israehl pros ton theon en ekteneia megaleh kai etapeinohsan tas psychas aytohn en ekteneia megaleh
4.10 aytoi kai ai gynaikes aytohn kai ta nehpia aytohn kai ta ktehneh aytohn kai pas paroikos kai misthohtos kai argyrohnehtos aytohn epethento sakkoys epi tas osphyas aytohn
4.11 kai pas anehr israehl kai gyneh kai ta paidia oi katoikoyntes en ieroysalehm epeson kata prosohpon toy naoy kai espodohsanto tas kephalas aytohn kai exeteinan toys sakkoys aytohn kata prosohpon kyrioy
4.12 kai to thysiastehrion sakkoh periebalon kai eboehsan pros ton theon israehl omothymadon ektenohs toy meh doynai eis diarpagehn ta nehpia aytohn kai tas gynaikas eis pronomehn kai tas poleis tehs klehronomias aytohn eis aphanismon kai ta agia eis bebehlohsin kai oneidismon epicharma tois ethnesin
4.13 kai eisehkoysen kyrios tehs phohnehs aytohn kai eiseiden tehn thlipsin aytohn kai ehn o laos nehsteyohn ehmeras pleioys en paseh teh ioydaia kai ieroysalehm kata prosohpon tohn agiohn kyrioy pantokratoros
4.14 kai iohakim o iereys o megas kai pantes oi parestehkotes enohpion kyrioy iereis kai oi leitoyrgoyntes kyrioh sakkoys periezohsmenoi tas osphyas aytohn prosepheron tehn olokaytohsin toy endelechismoy kai tas eychas kai ta ekoysia domata toy laoy
4.15 kai ehn spodos epi tas kidareis aytohn kai eboohn pros kyrion ek pasehs dynameohs eis agathon episkepsasthai pan oikon israehl
4.1 Et audierunt filii Israel, qui habitabant in Iudaea, omnia, quaecumque fecerat gentibus Holofernes princeps militiae Nabuchodonosor regis Assyriorum, et quemadmodum spoliaverat omnia sancta eorum et dederat ea in exterminium.
4.2 Et timuerunt multum valde a facie eius et pro Ierusalem et pro templo Domini Dei sui turbati sunt,
4.3 quoniam nuper ascenderant de captivitate, et nuper omnis populus Iudaeae collectus erat, et vasa et altare et domus ex commaculatione sanctificata erant.
4.4 Et miserunt in omnem finem Samariae et in vicos et Bethoron et Abelmain et Iericho et Choba et Aisora et convallem Salem.
4.5 Et praeoccupaverunt omnes vertices montium excelsorum et muris circumdederunt vicos, qui in eis sunt, et reposuerunt epimenia in praeparationem pugnae, quoniam nuper erant campi eorum demessi.
4.6 Et scripsit Ioachim sacerdos magnus, qui erat in diebus illis in Ierusalem, inhabitantibus Betuliam et Betomesthaim, quae est supra descensum contra Esdrelon, contra faciem campi prope Dothain,
4.7 dicens ut obtinerent ascensus montanae, quoniam per eos erat introitus in Iudaeam et erat facile prohibere ascendentes, eo quod angustus esset accessus viris plus quam duobus.
4.8 Et fecerunt filii Israel, sicut constituerat illis Ioachim sacerdos magnus et seniores totius plebis Israel, qui sedebant in Ierusalem.
4.9 Et exclamavit omnis vir Israel ad Deum in instantia magna, et humiliaverunt animas suas in ieiunio magno;
4.10 ipsi et mulieres eorum et infantes eorum et iumenta eorum et omnis advena et mercennarius et argento emptus eorum posuerunt cilicia super lumbos suos.
4.11 Et omnis vir Israel et mulier et pueri, qui habitabant in Ierusalem, prociderunt ante faciem templi et cineraverunt capita sua et extenderunt cilicia sua contra faciem templi Domini.
4.12 Et altare cilicio cooperuerunt et clamaverunt ad Deum Israel unanimes instanter, ut non daret in rapinam infantes eorum et mulieres in praedam et civitates hereditatis eorum in exterminium et sancta in maculationem et in improperium, gaudium gentibus.
4.13 Et audivit Dominus vocem eorum et vidit angustiam eorum; et erat populus ieiunans dies plures in tota Iudaea et Ierusalem, et prociderunt contra faciem sanctorum Domini omnipotentis.
4.14 Et Ioachim sacerdos magnus et omnes adstantes ante conspectum Domini sacerdotes et deservientes Domino praecincti ciliciis lumbos suos offerebant holocaustum instantiae et vota et voluntaria munera populi.
4.15 Et erat cinis super cidares eorum, et clamabant ad Dominum ex omni virtute, ut in bonum visitaret omnem domum Israel.
5.1 καὶ ἀνηγγέλη ολοφέρνῃ ἀρχιστρατήγῳ δυνάμεως ασσουρ διότι οἱ υἱοὶ ισραηλ παρεσκευάσαντο εἰς πόλεμον καὶ τὰς διόδους τῆς ὀρεινῆς συνέκλεισαν καὶ ἐτείχισαν πᾶσαν κορυφὴν ὄρους ὑψηλοῦ καὶ ἔθηκαν ἐν τοῖς πεδίοις σκάνδαλα
5.2 καὶ ὠργίσθη θυμῷ σφόδρα καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς ἄρχοντας μωαβ καὶ τοὺς στρατηγοὺς αμμων καὶ πάντας σατράπας τῆς παραλίας
5.3 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἀναγγείλατε δή μοι υἱοὶ χανααν τίς ὁ λαὸς οὗτος ὁ καθήμενος ἐν τῇ ὀρεινῇ καὶ τίνες ἃς κατοικοῦσιν πόλεις καὶ τὸ πλῆθος τῆς δυνάμεως αὐτῶν καὶ ἐν τίνι τὸ κράτος αὐτῶν καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτῶν καὶ τίς ἀνέστηκεν ἐπ' αὐτῶν βασιλεὺς ἡγούμενος στρατιᾶς αὐτῶν
5.4 καὶ διὰ τί κατενωτίσαντο τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰς ἀπάντησίν μοι παρὰ πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν δυσμαῖς
5.5 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν αχιωρ ὁ ἡγούμενος πάντων υἱῶν αμμων ἀκουσάτω δὴ λόγον ὁ κύριός μου ἐκ στόματος τοῦ δούλου σου καὶ ἀναγγελῶ σοι τὴν ἀλήθειαν περὶ τοῦ λαοῦ τούτου ὃς κατοικεῖ τὴν ὀρεινὴν ταύτην πλησίον σοῦ οἰκοῦντος καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ψεῦδος ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δούλου σου
5.6 ὁ λαὸς οὗτός εἰσιν ἀπόγονοι χαλδαίων
5.7 καὶ παρῴκησαν τὸ πρότερον ἐν τῇ μεσοποταμίᾳ ὅτι οὐκ ἐβουλήθησαν ἀκολουθῆσαι τοῖς θεοῖς τῶν πατέρων αὐτῶν οἳ ἐγένοντο ἐν γῇ χαλδαίων
5.8 καὶ ἐξέβησαν ἐξ ὁδοῦ τῶν γονέων αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ τοῦ οὐρανοῦ θεῷ ᾧ ἐπέγνωσαν καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῶν θεῶν αὐτῶν καὶ ἔφυγον εἰς μεσοποταμίαν καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ ἡμέρας πολλάς
5.9 καὶ εἶπεν ὁ θεὸς αὐτῶν ἐξελθεῖν ἐκ τῆς παροικίας αὐτῶν καὶ πορευθῆναι εἰς γῆν χανααν καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ καὶ ἐπληθύνθησαν χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ καὶ ἐν κτήνεσιν πολλοῖς σφόδρα
5.10 καὶ κατέβησαν εἰς αἴγυπτον ἐκάλυψεν γὰρ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς χανααν λιμός καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ μέχρις οὗ διετράφησαν καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ εἰς πλῆθος πολύ καὶ οὐκ ἦν ἀριθμὸς τοῦ γένους αὐτῶν
5.11 καὶ ἐπανέστη αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς αἰγύπτου καὶ κατεσοφίσατο αὐτοὺς ἐν πόνῳ καὶ πλίνθῳ ἐταπείνωσαν αὐτοὺς καὶ ἔθεντο αὐτοὺς εἰς δούλους
5.12 καὶ ἀνεβόησαν πρὸς τὸν θεὸν αὐτῶν καὶ ἐπάταξεν πᾶσαν τὴν γῆν αἰγύπτου πληγαῖς ἐν αἷς οὐκ ἦν ἴασις καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς οἱ αἰγύπτιοι ἀπὸ προσώπου αὐτῶν
5.13 καὶ κατεξήρανεν ὁ θεὸς τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν ἔμπροσθεν αὐτῶν
5.14 καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς εἰς ὁδὸν τοῦ σινα καὶ καδης βαρνη καὶ ἐξέβαλον πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ ἐρήμῳ
5.15 καὶ ὤ|κησαν ἐν γῇ αμορραίων καὶ πάντας τοὺς εσεβωνίτας ἐξωλέθρευσαν ἐν τῇ ἰσχύι αὐτῶν καὶ διαβάντες τὸν ιορδάνην ἐκληρονόμησαν πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν
5.16 καὶ ἐξέβαλον ἐκ προσώπου αὐτῶν τὸν χαναναῖον καὶ τὸν φερεζαῖον καὶ τὸν ιεβουσαῖον καὶ τὸν συχεμ καὶ πάντας τοὺς γεργεσαίους καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ ἡμέρας πολλάς
5.17 καὶ ἕως οὐχ ἥμαρτον ἐνώπιον τοῦ θεοῦ αὐτῶν ἦν μετ' αὐτῶν τὰ ἀγαθά ὅτι θεὸς μισῶν ἀδικίαν μετ' αὐτῶν ἐστιν
5.18 ὅτε δὲ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ἧς διέθετο αὐτοῖς ἐξωλεθρεύθησαν ἐν πολλοῖς πολέμοις ἐπὶ πολὺ σφόδρα καὶ ᾐχμαλωτεύθησαν εἰς γῆν οὐκ ἰδίαν καὶ ὁ ναὸς τοῦ θεοῦ αὐτῶν ἐγενήθη εἰς ἔδαφος καὶ αἱ πόλεις αὐτῶν ἐκρατήθησαν ὑπὸ τῶν ὑπεναντίων
5.19 καὶ νῦν ἐπιστρέψαντες ἐπὶ τὸν θεὸν αὐτῶν ἀνέβησαν ἐκ τῆς διασπορᾶς οὗ διεσπάρησαν ἐκεῖ καὶ κατέσχον τὴν ιερουσαλημ οὗ τὸ ἁγίασμα αὐτῶν καὶ κατῳκίσθησαν ἐν τῇ ὀρεινῇ ὅτι ἦν ἔρημος
5.20 καὶ νῦν δέσποτα κύριε εἰ μὲν ἔστιν ἀγνόημα ἐν τῷ λαῷ τούτῳ καὶ ἁμαρτάνουσιν εἰς τὸν θεὸν αὐτῶν καὶ ἐπισκεψόμεθα ὅτι ἔστιν ἐν αὐτοῖς σκάνδαλον τοῦτο καὶ ἀναβησόμεθα καὶ ἐκπολεμήσομεν αὐτούς
5.21 εἰ δ' οὐκ ἔστιν ἀνομία ἐν τῷ ἔθνει αὐτῶν παρελθέτω δὴ ὁ κύριός μου μήποτε ὑπερασπίσῃ ὁ κύριος αὐτῶν καὶ ὁ θεὸς αὐτῶν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ ἐσόμεθα εἰς ὀνειδισμὸν ἐναντίον πάσης τῆς γῆς
5.22 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσατο αχιωρ λαλῶν τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐγόγγυσεν πᾶς ὁ λαὸς ὁ κυκλῶν τὴν σκηνὴν καὶ περιεστώς καὶ εἶπαν οἱ μεγιστᾶνες ολοφέρνου καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν παραλίαν καὶ τὴν μωαβ συγκόψαι αὐτόν
5.23 οὐ γὰρ φοβηθησόμεθα ἀπὸ υἱῶν ισραηλ ἰδοὺ γὰρ λαὸς ἐν ᾧ οὐκ ἔστιν δύναμις οὐδὲ κράτος εἰς παράταξιν ἰσχυράν
5.24 διὸ δὴ ἀναβησόμεθα καὶ ἔσονται εἰς κατάβρωσιν πάσης τῆς στρατιᾶς σου δέσποτα ολοφέρνη
5.1 kai anehggeleh olopherneh archistratehgoh dynameohs assoyr dioti oi yioi israehl pareskeyasanto eis polemon kai tas diodoys tehs oreinehs synekleisan kai eteichisan pasan koryphehn oroys ypsehloy kai ethehkan en tois pediois skandala
5.2 kai ohrgistheh thymoh sphodra kai ekalesen pantas toys archontas mohab kai toys stratehgoys ammohn kai pantas satrapas tehs paralias
5.3 kai eipen aytois anaggeilate deh moi yioi chanaan tis o laos oytos o kathehmenos en teh oreineh kai tines as katoikoysin poleis kai to plehthos tehs dynameohs aytohn kai en tini to kratos aytohn kai eh ischys aytohn kai tis anestehken ep' aytohn basileys ehgoymenos stratias aytohn
5.4 kai dia ti katenohtisanto toy meh elthein eis apantehsin moi para pantas toys katoikoyntas en dysmais
5.5 kai eipen pros ayton achiohr o ehgoymenos pantohn yiohn ammohn akoysatoh deh logon o kyrios moy ek stomatos toy doyloy soy kai anaggeloh soi tehn alehtheian peri toy laoy toytoy os katoikei tehn oreinehn taytehn plehsion soy oikoyntos kai oyk exeleysetai pseydos ek toy stomatos toy doyloy soy
5.6 o laos oytos eisin apogonoi chaldaiohn
5.7 kai parohkehsan to proteron en teh mesopotamia oti oyk eboylehthehsan akoloythehsai tois theois tohn paterohn aytohn oi egenonto en geh chaldaiohn
5.8 kai exebehsan ex odoy tohn goneohn aytohn kai prosekynehsan toh theoh toy oyranoy theoh oh epegnohsan kai exebalon aytoys apo prosohpoy tohn theohn aytohn kai ephygon eis mesopotamian kai parohkehsan ekei ehmeras pollas
5.9 kai eipen o theos aytohn exelthein ek tehs paroikias aytohn kai poreythehnai eis gehn chanaan kai katohkehsan ekei kai eplehthynthehsan chrysioh kai argyrioh kai en ktehnesin pollois sphodra
5.10 kai katebehsan eis aigypton ekalypsen gar to prosohpon tehs gehs chanaan limos kai parohkehsan ekei mechris oy dietraphehsan kai egenonto ekei eis plehthos poly kai oyk ehn arithmos toy genoys aytohn
5.11 kai epanesteh aytois o basileys aigyptoy kai katesophisato aytoys en ponoh kai plinthoh etapeinohsan aytoys kai ethento aytoys eis doyloys
5.12 kai aneboehsan pros ton theon aytohn kai epataxen pasan tehn gehn aigyptoy plehgais en ais oyk ehn iasis kai exebalon aytoys oi aigyptioi apo prosohpoy aytohn
5.13 kai katexehranen o theos tehn erythran thalassan emprosthen aytohn
5.14 kai ehgagen aytoys eis odon toy sina kai kadehs barneh kai exebalon pantas toys katoikoyntas en teh erehmoh
5.15 kai ohkehsan en geh amorraiohn kai pantas toys esebohnitas exohlethreysan en teh ischyi aytohn kai diabantes ton iordanehn eklehronomehsan pasan tehn oreinehn
5.16 kai exebalon ek prosohpoy aytohn ton chananaion kai ton pherezaion kai ton ieboysaion kai ton sychem kai pantas toys gergesaioys kai katohkehsan en ayteh ehmeras pollas
5.17 kai eohs oych ehmarton enohpion toy theoy aytohn ehn met' aytohn ta agatha oti theos misohn adikian met' aytohn estin
5.18 ote de apestehsan apo tehs odoy ehs dietheto aytois exohlethreythehsan en pollois polemois epi poly sphodra kai ehchmalohteythehsan eis gehn oyk idian kai o naos toy theoy aytohn egenehtheh eis edaphos kai ai poleis aytohn ekratehthehsan ypo tohn ypenantiohn
5.19 kai nyn epistrepsantes epi ton theon aytohn anebehsan ek tehs diasporas oy diesparehsan ekei kai kateschon tehn ieroysalehm oy to agiasma aytohn kai katohkisthehsan en teh oreineh oti ehn erehmos
5.20 kai nyn despota kyrie ei men estin agnoehma en toh laoh toytoh kai amartanoysin eis ton theon aytohn kai episkepsometha oti estin en aytois skandalon toyto kai anabehsometha kai ekpolemehsomen aytoys
5.21 ei d' oyk estin anomia en toh ethnei aytohn parelthetoh deh o kyrios moy mehpote yperaspiseh o kyrios aytohn kai o theos aytohn yper aytohn kai esometha eis oneidismon enantion pasehs tehs gehs
5.22 kai egeneto ohs epaysato achiohr lalohn toys logoys toytoys kai egoggysen pas o laos o kyklohn tehn skehnehn kai periestohs kai eipan oi megistanes olophernoy kai pantes oi katoikoyntes tehn paralian kai tehn mohab sygkopsai ayton
5.23 oy gar phobehthehsometha apo yiohn israehl idoy gar laos en oh oyk estin dynamis oyde kratos eis parataxin ischyran
5.24 dio deh anabehsometha kai esontai eis katabrohsin pasehs tehs stratias soy despota olopherneh
5.1 Et renuntiatum est Holoferni principi militiae virtutis Assyriae quoniam filii Israel praeparaverant se ad pugnam et transitus montanae concluserant et muris cinxerant omnem verticem montis excelsi et posuerant in campis offendicula.
5.2 Et iratus est iracundia valde et convocavit omnes principes Moab et duces Ammon et omnes magistratus maritimae
5.3 et dixit eis: “ Renuntiate mihi, filii Chanaan: Quis est iste populus, qui sedet in montanis? Quae sunt autem, quas inhabitant, civitates, et quae est multitudo virtutis eorum? Et in quo est potestas et fortitudo eorum, et quis praeest super eos rex, dux militiae eorum?
5.4 Et quare terga verterunt, ne venirent in obviam mihi prae omnibus, qui inhabitant ad occasum? ”.
5.5 Et dixit ad eum Achior dux filiorum Ammon: “ Audiat dominus meus verbum ex ore servi tui, et referam tibi veritatem de populo isto, qui inhabitat montana ista iuxta te, et non exibit mendacium ex ore servi tui.
5.6 Populus hic est ex progenie Chaldaeorum
5.7 et inhabitaverunt primum in Mesopotamia, quoniam noluerunt sequi deos patrum suorum, qui fuerunt in terra Chaldaeorum praeclari.
5.8 Et declinaverunt de via parentum suorum et adoraverunt Deum caeli, Deum, quem cognoverunt; et eiecerunt eos a facie deorum suorum, et fugerunt in Mesopotamiam et inhabitaverunt ibi dies multos.
5.9 Et dixit Deus eorum, ut exirent de peregrinatione ipsorum et irent in terram Chanaan. Et inhabitaverunt ibi et repleti sunt auro et argento et pecoribus multis valde.
5.10 Et descenderunt in Aegyptum — cooperuerat enim fames faciem terrae Chanaan — et commorati sunt ibi, usquedum enutriti sunt et facti sunt ibi in multitudinem magnam, nec erat numerus generis eorum.
5.11 Et insurrexerunt super eos Aegyptii et circumvenerunt eos in luto et latere, humiliaverunt eos et posuerunt eos in servos.
5.12 Et clamaverunt ad Deum suum, et percussit totam terram Aegypti plagis, in quibus non erat medicina, et eiecerunt eos Aegyptii a facie sua.
5.13 Et exsiccavit Deus Rubrum mare ante eos
5.14 et eduxit eos in viam Sinai et Cadesbarne. Et eiecerunt omnes inhabitantes in eremo
5.15 et habitaverunt in terra Amorraeorum et omnes Hesebonitas exstirpaverunt in virtute sua. Et transeuntes Iordanem possederunt totam montanam
5.16 et eiecerunt a facie sua Chananaeum et Pherezaeum et Iebusaeum et Sichem et omnes Gergesaeos et habitaverunt in ea diebus multis.
5.17 Et, usquedum non peccarent in conspectu Dei sui, erant cum ipsis bona, quia Deus odiens iniquitatem cum ipsis est.
5.18 Sed, cum recesserunt a via, quam disposuerat illis, exterminati sunt in bellis multis multum valde et captivi ducti sunt in terram non suam, et templum Dei eorum devenit ad solum, et civitates eorum comprehensae sunt ab adversariis.
5.19 Et nunc revertentes ad Deum suum ascenderunt a dispersione, qua dispersi fuerant, et possederunt Ierusalem, ubi sanctuarium eorum est, et inhabitaverunt in montana, quia erat deserta.
5.20 Et nunc, dominator domine, siquidem est ignorantia in populo isto, et peccant in Deum suum, inspiciemus quoniam est in illis offendiculum hoc et ascendemus et expugnabimus eos;
5.21 si autem non est iniquitas in ipsa gente, transeat dominus meus, ne forte protegat eos Dominus eorum et Deus eorum, et erimus in improperium coram omni terra ”.
5.22 Et factum est, ut desiit loqui Achior verba haec, murmuravit omnis populus, qui erat in circuitu tabernaculi. Et dixerunt magnates Holoferni et omnes, qui habitabant maritimam et Moab, ut configerent eum:
5.23 “ Non enim timebimus a filiis Israel; ecce enim populus, in quo non est virtus neque potestas in pugnam validam.
5.24 Propter hoc ascendemus, et erunt in escam militiae tuae, dominator Holofernes ”.
6.1 καὶ ὡς κατέπαυσεν ὁ θόρυβος τῶν ἀνδρῶν τῶν κύκλῳ τῆς συνεδρίας καὶ εἶπεν ολοφέρνης ἀρχιστράτηγος δυνάμεως ασσουρ πρὸς αχιωρ ἐναντίον παντὸς τοῦ δήμου ἀλλοφύλων καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς μωαβ
6.2 καὶ τίς εἶ σύ αχιωρ καὶ οἱ μισθωτοὶ τοῦ εφραιμ ὅτι ἐπροφήτευσας ἐν ἡμῖν καθὼς σήμερον καὶ εἶπας τὸ γένος ισραηλ μὴ πολεμῆσαι ὅτι ὁ θεὸς αὐτῶν ὑπερασπιεῖ αὐτῶν καὶ τίς θεὸς εἰ μὴ ναβουχοδονοσορ οὗτος ἀποστελεῖ τὸ κράτος αὐτοῦ καὶ ἐξολεθρεύσει αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ οὐ ῥύσεται αὐτοὺς ὁ θεὸς αὐτῶν
6.3 ἀλλ' ἡμεῖς οἱ δοῦλοι αὐτοῦ πατάξομεν αὐτοὺς ὡς ἄνθρωπον ἕνα καὶ οὐχ ὑποστήσονται τὸ κράτος τῶν ἵππων ἡμῶν
6.4 κατακαύσομεν γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτοῖς καὶ τὰ ὄρη αὐτῶν μεθυσθήσεται ἐν τῷ αἵματι αὐτῶν καὶ τὰ πεδία αὐτῶν πληρωθήσεται τῶν νεκρῶν αὐτῶν καὶ οὐκ ἀντιστήσεται τὸ ἴχνος τῶν ποδῶν αὐτῶν κατὰ πρόσωπον ἡμῶν ἀλλὰ ἀπωλείᾳ ἀπολοῦνται λέγει ὁ βασιλεὺς ναβουχοδονοσορ ὁ κύριος πάσης τῆς γῆς εἶπεν γάρ οὐ ματαιωθήσεται τὰ ῥήματα τῶν λόγων αὐτοῦ
6.5 σὺ δέ αχιωρ μισθωτὲ τοῦ αμμων ὃς ἐλάλησας τοὺς λόγους τούτους ἐν ἡμέρᾳ ἀδικίας σου οὐκ ὄψει ἔτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης ἕως οὗ ἐκδικήσω τὸ γένος τῶν ἐξ αἰγύπτου
6.6 καὶ τότε διελεύσεται ὁ σίδηρος τῆς στρατιᾶς μου καὶ ὁ λαὸς τῶν θεραπόντων μου τὰς πλευράς σου καὶ πεσῇ ἐν τοῖς τραυματίαις αὐτῶν ὅταν ἐπιστρέψω
6.7 καὶ ἀποκαταστήσουσίν σε οἱ δοῦλοί μου εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ θήσουσίν σε ἐν μιᾷ τῶν πόλεων τῶν ἀναβάσεων
6.8 καὶ οὐκ ἀπολῇ ἕως οὗ ἐξολεθρευθῇς μετ' αὐτῶν
6.9 καὶ εἴπερ ἐλπίζεις τῇ καρδίᾳ σου ὅτι οὐ συλλημφθήσονται μὴ συμπεσέτω σου τὸ πρόσωπον ἐλάλησα καὶ οὐδὲν διαπεσεῖται τῶν ῥημάτων μου
6.10 καὶ προσέταξεν ολοφέρνης τοῖς δούλοις αὐτοῦ οἳ ἦσαν παρεστηκότες ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ συλλαβεῖν τὸν αχιωρ καὶ ἀποκαταστῆσαι αὐτὸν εἰς βαιτυλουα καὶ παραδοῦναι εἰς χεῖρας υἱῶν ισραηλ
6.11 καὶ συνέλαβον αὐτὸν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τὸ πεδίον καὶ ἀπῆραν ἐκ μέσου τῆς πεδινῆς εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὰς πηγάς αἳ ἦσαν ὑποκάτω βαιτυλουα
6.12 καὶ ὡς εἶδαν αὐτοὺς οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ἀνέλαβον τὰ ὅπλα αὐτῶν καὶ ἀπῆλθον ἔξω τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ πᾶς ἀνὴρ σφενδονήτης διεκράτησαν τὴν ἀνάβασιν αὐτῶν καὶ ἔβαλλον ἐν λίθοις ἐπ' αὐτούς
6.13 καὶ ὑποδύσαντες ὑποκάτω τοῦ ὄρους ἔδησαν τὸν αχιωρ καὶ ἀφῆκαν ἐρριμμένον ὑπὸ τὴν ῥίζαν τοῦ ὄρους καὶ ἀπῴχοντο πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν
6.14 καταβάντες δὲ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐκ τῆς πόλεως αὐτῶν ἐπέστησαν αὐτῷ καὶ λύσαντες αὐτὸν ἀπήγαγον εἰς τὴν βαιτυλουα καὶ κατέστησαν αὐτὸν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς πόλεως αὐτῶν
6.15 οἳ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις οζιας ὁ τοῦ μιχα ἐκ τῆς φυλῆς συμεων καὶ χαβρις ὁ τοῦ γοθονιηλ καὶ χαρμις υἱὸς μελχιηλ
6.16 καὶ συνεκάλεσαν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως καὶ συνέδραμον πᾶς νεανίσκος αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἔστησαν τὸν αχιωρ ἐν μέσῳ παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτῶν καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν οζιας τὸ συμβεβηκός
6.17 καὶ ἀποκριθεὶς ἀπήγγειλεν αὐτοῖς τὰ ῥήματα τῆς συνεδρίας ολοφέρνου καὶ πάντα τὰ ῥήματα ὅσα ἐλάλησεν ἐν μέσῳ τῶν ἀρχόντων υἱῶν ασσουρ καὶ ὅσα ἐμεγαλορρημόνησεν ολοφέρνης εἰς τὸν οἶκον ισραηλ
6.18 καὶ πεσόντες ὁ λαὸς προσεκύνησαν τῷ θεῷ καὶ ἐβόησαν λέγοντες
6.19 κύριε ὁ θεὸς τοῦ οὐρανοῦ κάτιδε ἐπὶ τὰς ὑπερηφανίας αὐτῶν καὶ ἐλέησον τὴν ταπείνωσιν τοῦ γένους ἡμῶν καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῶν ἡγιασμένων σοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ
6.20 καὶ παρεκάλεσαν τὸν αχιωρ καὶ ἐπῄνεσαν αὐτὸν σφόδρα
6.21 καὶ παρέλαβεν αὐτὸν οζιας ἐκ τῆς ἐκκλησίας εἰς οἶκον αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν πότον τοῖς πρεσβυτέροις καὶ ἐπεκαλέσαντο τὸν θεὸν ισραηλ εἰς βοήθειαν ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην
6.1 kai ohs katepaysen o thorybos tohn androhn tohn kykloh tehs synedrias kai eipen olophernehs archistratehgos dynameohs assoyr pros achiohr enantion pantos toy dehmoy allophylohn kai pros pantas yioys mohab
6.2 kai tis ei sy achiohr kai oi misthohtoi toy ephraim oti eprophehteysas en ehmin kathohs sehmeron kai eipas to genos israehl meh polemehsai oti o theos aytohn yperaspiei aytohn kai tis theos ei meh naboychodonosor oytos apostelei to kratos aytoy kai exolethreysei aytoys apo prosohpoy tehs gehs kai oy rysetai aytoys o theos aytohn
6.3 all' ehmeis oi doyloi aytoy pataxomen aytoys ohs anthrohpon ena kai oych ypostehsontai to kratos tohn ippohn ehmohn
6.4 katakaysomen gar aytoys en aytois kai ta oreh aytohn methysthehsetai en toh aimati aytohn kai ta pedia aytohn plehrohthehsetai tohn nekrohn aytohn kai oyk antistehsetai to ichnos tohn podohn aytohn kata prosohpon ehmohn alla apohleia apoloyntai legei o basileys naboychodonosor o kyrios pasehs tehs gehs eipen gar oy mataiohthehsetai ta rehmata tohn logohn aytoy
6.5 sy de achiohr misthohte toy ammohn os elalehsas toys logoys toytoys en ehmera adikias soy oyk opsei eti to prosohpon moy apo tehs ehmeras taytehs eohs oy ekdikehsoh to genos tohn ex aigyptoy
6.6 kai tote dieleysetai o sidehros tehs stratias moy kai o laos tohn therapontohn moy tas pleyras soy kai peseh en tois traymatiais aytohn otan epistrepsoh
6.7 kai apokatastehsoysin se oi doyloi moy eis tehn oreinehn kai thehsoysin se en mia tohn poleohn tohn anabaseohn
6.8 kai oyk apoleh eohs oy exolethreythehs met' aytohn
6.9 kai eiper elpizeis teh kardia soy oti oy syllehmphthehsontai meh sympesetoh soy to prosohpon elalehsa kai oyden diapeseitai tohn rehmatohn moy
6.10 kai prosetaxen olophernehs tois doylois aytoy oi ehsan parestehkotes en teh skehneh aytoy syllabein ton achiohr kai apokatastehsai ayton eis baityloya kai paradoynai eis cheiras yiohn israehl
6.11 kai synelabon ayton oi doyloi aytoy kai ehgagon ayton exoh tehs parembolehs eis to pedion kai apehran ek mesoy tehs pedinehs eis tehn oreinehn kai paregenonto epi tas pehgas ai ehsan ypokatoh baityloya
6.12 kai ohs eidan aytoys oi andres tehs poleohs epi tehn koryphehn toy oroys anelabon ta opla aytohn kai apehlthon exoh tehs poleohs epi tehn koryphehn toy oroys kai pas anehr sphendonehtehs diekratehsan tehn anabasin aytohn kai eballon en lithois ep' aytoys
6.13 kai ypodysantes ypokatoh toy oroys edehsan ton achiohr kai aphehkan errimmenon ypo tehn rizan toy oroys kai apohchonto pros ton kyrion aytohn
6.14 katabantes de oi yioi israehl ek tehs poleohs aytohn epestehsan aytoh kai lysantes ayton apehgagon eis tehn baityloya kai katestehsan ayton epi toys archontas tehs poleohs aytohn
6.15 oi ehsan en tais ehmerais ekeinais ozias o toy micha ek tehs phylehs symeohn kai chabris o toy gothoniehl kai charmis yios melchiehl
6.16 kai synekalesan pantas toys presbyteroys tehs poleohs kai synedramon pas neaniskos aytohn kai ai gynaikes eis tehn ekklehsian kai estehsan ton achiohr en mesoh pantos toy laoy aytohn kai epehrohtehsen ayton ozias to symbebehkos
6.17 kai apokritheis apehggeilen aytois ta rehmata tehs synedrias olophernoy kai panta ta rehmata osa elalehsen en mesoh tohn archontohn yiohn assoyr kai osa emegalorrehmonehsen olophernehs eis ton oikon israehl
6.18 kai pesontes o laos prosekynehsan toh theoh kai eboehsan legontes
6.19 kyrie o theos toy oyranoy katide epi tas yperehphanias aytohn kai eleehson tehn tapeinohsin toy genoys ehmohn kai epiblepson epi to prosohpon tohn ehgiasmenohn soi en teh ehmera tayteh
6.20 kai parekalesan ton achiohr kai epehnesan ayton sphodra
6.21 kai parelaben ayton ozias ek tehs ekklehsias eis oikon aytoy kai epoiehsen poton tois presbyterois kai epekalesanto ton theon israehl eis boehtheian olehn tehn nykta ekeinehn
6.1 Et, cum cessasset tumultus viro rum, qui erant in circuitu conci lii, dixit Holofernes princeps militiae virtutis Assyriae ad Achior coram omni populo alienigenarum et ad omnes filios Moab:
6.2 “ Et quis es tu, Achior, et mercennarii Ephraim, quoniam prophetasti nobis sicut hodie et dixisti quoniam genus filiorum Israel non expugnatur, quoniam Deus eorum proteget eos? Et quis est Deus, nisi Nabuchodonosor rex omnis terrae? Hic mittet potestatem suam et disperdet eos a facie terrae, et non liberabit eos Deus eorum.
6.3 Sed nos servi illius percutiemus eos sicut hominem unum, nec sustinebunt vim equorum nostrorum.
6.4 Inundabimus enim eos in ipsis, et montes eorum inebriabuntur sanguine eorum, et campi eorum replebuntur mortuis eorum, et non resistet vestigium pedum eorum contra faciem nostram, sed perditione perient. Dicit rex Nabuchodonosor, dominus universae terrae; dixit enim, et non frustrabuntur verba oris eius.
6.5 Tu autem, Achior, mercennari Ammon, qui locutus es verba haec in die iniquitatis tuae, non videbis faciem meam iam ex hac die, quoadusque ulciscar in genus illorum, qui ascenderunt ex Aegypto.
6.6 Et tunc pertransiet ferrum militiae meae et populus famulorum meorum latera tua, et cades cum vulneratis eorum, cum venero.
6.7 Et deducent te servi mei in montanam et ponent te in una civitatum ascensuum
6.8 et non peries, donec extermineris cum eis.
6.9 Et, si speras corde tuo quoniam non capientur, non concidat facies tua. Locutus sum, et nihil decidet verborum meorum ”.
6.10 Et praecepit Holofernes servis suis, qui erant adstantes in tabernaculo eius, ut comprehenderent Achior et ducerent eum in Betuliam et traderent in manus filiorum Israel.
6.11 Et comprehenderunt eum servi eius et duxerunt illum extra castra in campum et promoverunt ex medio campo in montanam et advenerunt ad fontes, qui erant sub Betulia.
6.12 Et, ut viderunt eos viri civitatis super verticem montis, acceperunt arma sua et exierunt extra civitatem supra cacumen montis, et omnis vir fundibalarius occupavit ascensus eorum et mittebat lapides super eos.
6.13 Et accedentes sub monte alligaverunt Achior et reliquerunt proiectum sub radice montis et reversi sunt ad dominum suum.
6.14 Descendentes autem filii Israel de civitate sua adstiterunt ei et solventes eum perduxerunt in Betuliam et adduxerunt eum ad principes civitatis suae,
6.15 qui erant in diebus illis Ozias filius Michae de tribu Simeon et Chabris filius Gothoniel et Charmis filius Melchiel.
6.16 Et convocaverunt omnes seniores civitatis, et concurrerunt omnes iuvenes eorum et mulieres et pueri eorum in ecclesiam; et statuerunt Achior in medio omnis populi ipsorum, et interrogavit eum Ozias, quid contigisset.
6.17 Et respondens indicavit eis verba consilii Holofernis et omnia verba, quaecumque locutus est in medio principum filiorum Assyriae, et quaecumque magniverbatus est Holofernes adversus domum Israel.
6.18 Et procidens omnis populus adoraverunt Deum et clamaverunt dicentes:
6.19 “ Domine, Deus caeli, respice ad superbiam eorum et miserere humilitatis generis nostri et respice ad faciem eorum, qui sanctificati sunt tibi in hac die ”.
6.20 Et consolati sunt Achior et laudaverunt eum valde.
6.21 Et suscepit eum Ozias de ecclesia in domum suam et fecit cenam senioribus, et invocaverunt Deum Israel in adiutorium per totam noctem illam.
7.1 τῇ δὲ ἐπαύριον παρήγγειλεν ολοφέρνης πάσῃ τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ καὶ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ οἳ παρεγένοντο ἐπὶ τὴν συμμαχίαν αὐτοῦ ἀναζευγνύειν ἐπὶ βαιτυλουα καὶ τὰς ἀναβάσεις τῆς ὀρεινῆς προκαταλαμβάνεσθαι καὶ ποιεῖν πόλεμον πρὸς τοὺς υἱοὺς ισραηλ
7.2 καὶ ἀνέζευξεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ πᾶς ἀνὴρ δυνατὸς αὐτῶν καὶ ἡ δύναμις αὐτῶν ἀνδρῶν πολεμιστῶν χιλιάδες πεζῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἱππέων χιλιάδες δέκα δύο χωρὶς τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν ἀνδρῶν οἳ ἦσαν πεζοὶ ἐν αὐτοῖς πλῆθος πολὺ σφόδρα
7.3 καὶ παρενέβαλον ἐν τῷ αὐλῶνι πλησίον βαιτυλουα ἐπὶ τῆς πηγῆς καὶ παρέτειναν εἰς εὖρος ἐπὶ δωθαϊμ ἕως βελβαιμ καὶ εἰς μῆκος ἀπὸ βαιτυλουα ἕως κυαμωνος ἥ ἐστιν ἀπέναντι τοῦ εσδρηλων
7.4 οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ὡς εἶδον αὐτῶν τὸ πλῆθος ἐταράχθησαν σφόδρα καὶ εἶπαν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ νῦν ἐκλείξουσιν οὗτοι τὸ πρόσωπον τῆς γῆς πάσης καὶ οὔτε τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ οὔτε αἱ φάραγγες οὔτε οἱ βουνοὶ ὑποστήσονται τὸ βάρος αὐτῶν
7.5 καὶ ἀναλαβόντες ἕκαστος τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτῶν καὶ ἀνακαύσαντες πυρὰς ἐπὶ τοὺς πύργους αὐτῶν ἔμενον φυλάσσοντες ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην
7.6 τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ἐξήγαγεν ολοφέρνης πᾶσαν τὴν ἵππον αὐτοῦ κατὰ πρόσωπον τῶν υἱῶν ισραηλ οἳ ἦσαν ἐν βαιτυλουα
7.7 καὶ ἐπεσκέψατο τὰς ἀναβάσεις τῆς πόλεως αὐτῶν καὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων ἐφώδευσεν καὶ προκατελάβετο αὐτὰς καὶ ἐπέστησεν αὐταῖς παρεμβολὰς ἀνδρῶν πολεμιστῶν καὶ αὐτὸς ἀνέζευξεν εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ
7.8 καὶ προσελθόντες αὐτῷ πάντες ἄρχοντες υἱῶν ησαυ καὶ πάντες οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ μωαβ καὶ οἱ στρατηγοὶ τῆς παραλίας εἶπαν
7.9 ἀκουσάτω δὴ λόγον ὁ δεσπότης ἡμῶν ἵνα μὴ γένηται θραῦσμα ἐν τῇ δυνάμει σου
7.10 ὁ γὰρ λαὸς οὗτος τῶν υἱῶν ισραηλ οὐ πέποιθαν ἐπὶ τοῖς δόρασιν αὐτῶν ἀλλ' ἐπὶ τοῖς ὕψεσι τῶν ὀρέων ἐν οἷς αὐτοὶ ἐνοικοῦσιν ἐν αὐτοῖς οὐ γάρ ἐστιν εὐχερὲς προσβῆναι ταῖς κορυφαῖς τῶν ὀρέων αὐτῶν
7.11 καὶ νῦν δέσποτα μὴ πολέμει πρὸς αὐτοὺς καθὼς γίνεται πόλεμος παρατάξεως καὶ οὐ πεσεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ σου ἀνὴρ εἷς
7.12 ἀνάμεινον ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς σου διαφυλάσσων πάντα ἄνδρα ἐκ τῆς δυνάμεώς σου καὶ ἐπικρατησάτωσαν οἱ παῖδές σου τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος ἣ ἐκπορεύεται ἐκ τῆς ῥίζης τοῦ ὄρους
7.13 διότι ἐκεῖθεν ὑδρεύονται πάντες οἱ κατοικοῦντες βαιτυλουα καὶ ἀνελεῖ αὐτοὺς ἡ δίψα καὶ ἐκδώσουσι τὴν πόλιν αὐτῶν καὶ ἡμεῖς καὶ ὁ λαὸς ἡμῶν ἀναβησόμεθα ἐπὶ τὰς πλησίον κορυφὰς τῶν ὀρέων καὶ παρεμβαλοῦμεν ἐπ' αὐταῖς εἰς προφυλακὴν τοῦ μὴ ἐξελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως ἄνδρα ἕνα
7.14 καὶ τακήσονται ἐν τῷ λιμῷ αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ πρὶν ἐλθεῖν τὴν ῥομφαίαν ἐπ' αὐτοὺς καταστρωθήσονται ἐν ταῖς πλατείαις τῆς οἰκήσεως αὐτῶν
7.15 καὶ ἀνταποδώσεις αὐτοῖς ἀνταπόδομα πονηρὸν ἀνθ' ὧν ἐστασίασαν καὶ οὐκ ἀπήντησαν τῷ προσώπῳ σου ἐν εἰρήνῃ
7.16 καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι αὐτῶν ἐνώπιον ολοφέρνου καὶ ἐνώπιον πάντων τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ συνέταξε ποιεῖν καθὰ ἐλάλησαν
7.17 καὶ ἀπῆρεν παρεμβολὴ υἱῶν αμμων καὶ μετ' αὐτῶν χιλιάδες πέντε υἱῶν ασσουρ καὶ παρενέβαλον ἐν τῷ αὐλῶνι καὶ προκατελάβοντο τὰ ὕδατα καὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων τῶν υἱῶν ισραηλ
7.18 καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ ησαυ καὶ οἱ υἱοὶ αμμων καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ὀρεινῇ ἀπέναντι δωθαϊμ καὶ ἀπέστειλαν ἐξ αὐτῶν πρὸς νότον καὶ ἀπηλιώτην ἀπέναντι εγρεβηλ ἥ ἐστιν πλησίον χους ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χειμάρρου μοχμουρ καὶ ἡ λοιπὴ στρατιὰ τῶν ἀσσυρίων παρενέβαλον ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐκάλυψαν πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ αἱ σκηναὶ καὶ αἱ ἀπαρτίαι αὐτῶν κατεστρατοπέδευσαν ἐν ὄχλῳ πολλῷ καὶ ἦσαν εἰς πλῆθος πολὺ σφόδρα
7.19 καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀνεβόησαν πρὸς κύριον θεὸν αὐτῶν ὅτι ὠλιγοψύχησεν τὸ πνεῦμα αὐτῶν ὅτι ἐκύκλωσαν πάντες οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν καὶ οὐκ ἦν διαφυγεῖν ἐκ μέσου αὐτῶν
7.20 καὶ ἔμεινεν κύκλῳ αὐτῶν πᾶσα παρεμβολὴ ασσουρ οἱ πεζοὶ καὶ ἅρματα καὶ οἱ ἱππεῖς αὐτῶν ἡμέρας τριάκοντα τέσσαρας καὶ ἐξέλιπεν πάντας τοὺς κατοικοῦντας βαιτυλουα πάντα τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν τῶν ὑδάτων
7.21 καὶ οἱ λάκκοι ἐξεκενοῦντο καὶ οὐκ εἶχον πιεῖν εἰς πλησμονὴν ὕδωρ ἡμέραν μίαν ὅτι ἐν μέτρῳ ἐδίδοσαν αὐτοῖς πιεῖν
7.22 καὶ ἠθύμησεν τὰ νήπια αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες καὶ οἱ νεανίσκοι ἐξέλιπον ἀπὸ τῆς δίψης καὶ ἔπιπτον ἐν ταῖς πλατείαις τῆς πόλεως καὶ ἐν ταῖς διόδοις τῶν πυλῶν καὶ οὐκ ἦν κραταίωσις ἔτι ἐν αὐτοῖς
7.23 καὶ ἐπισυνήχθησαν πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ οζιαν καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς πόλεως οἱ νεανίσκοι καὶ αἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδία καὶ ἀνεβόησαν φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπαν ἐναντίον πάντων τῶν πρεσβυτέρων
7.24 κρίναι ὁ θεὸς ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἡμῶν ὅτι ἐποιήσατε ἐν ἡμῖν ἀδικίαν μεγάλην οὐ λαλήσαντες εἰρηνικὰ μετὰ υἱῶν ασσουρ
7.25 καὶ νῦν οὐκ ἔστιν ὁ βοηθὸς ἡμῶν ἀλλὰ πέπρακεν ἡμᾶς ὁ θεὸς εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν τοῦ καταστρωθῆναι ἐναντίον αὐτῶν ἐν δίψῃ καὶ ἀπωλείᾳ μεγάλῃ
7.26 καὶ νῦν ἐπικαλέσασθε αὐτοὺς καὶ ἔκδοσθε τὴν πόλιν πᾶσαν εἰς προνομὴν τῷ λαῷ ολοφέρνου καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει αὐτοῦ
7.27 κρεῖσσον γὰρ ἡμῖν γενηθῆναι αὐτοῖς εἰς διαρπαγήν ἐσόμεθα γὰρ εἰς δούλους καὶ ζήσεται ἡ ψυχὴ ἡμῶν καὶ οὐκ ὀψόμεθα τὸν θάνατον τῶν νηπίων ἡμῶν ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν ἐκλειπούσας τὰς ψυχὰς αὐτῶν
7.28 μαρτυρόμεθα ὑμῖν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν θεὸν ἡμῶν καὶ κύριον τῶν πατέρων ἡμῶν ὃς ἐκδικεῖ ἡμᾶς κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ κατὰ τὰ ἁμαρτήματα τῶν πατέρων ἡμῶν ἵνα μὴ ποιήσῃ κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον
7.29 καὶ ἐγένετο κλαυθμὸς μέγας ἐν μέσῳ τῆς ἐκκλησίας πάντων ὁμοθυμαδόν καὶ ἐβόησαν πρὸς κύριον τὸν θεὸν φωνῇ μεγάλῃ
7.30 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς οζιας θαρσεῖτε ἀδελφοί διακαρτερήσωμεν ἔτι πέντε ἡμέρας ἐν αἷς ἐπιστρέψει κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς οὐ γὰρ ἐγκαταλείψει ἡμᾶς εἰς τέλος
7.31 ἐὰν δὲ διέλθωσιν αὗται καὶ μὴ ἔλθῃ ἐφ' ἡμᾶς βοήθεια ποιήσω κατὰ τὰ ῥήματα ὑμῶν
7.32 καὶ ἐσκόρπισεν τὸν λαὸν εἰς τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν καὶ ἐπὶ τὰ τείχη καὶ τοὺς πύργους τῆς πόλεως αὐτῶν ἀπῆλθον καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν ἀπέστειλαν καὶ ἦσαν ἐν ταπεινώσει πολλῇ ἐν τῇ πόλει
7.1 teh de epayrion parehggeilen olophernehs paseh teh stratia aytoy kai panti toh laoh aytoy oi paregenonto epi tehn symmachian aytoy anazeygnyein epi baityloya kai tas anabaseis tehs oreinehs prokatalambanesthai kai poiein polemon pros toys yioys israehl
7.2 kai anezeyxen en teh ehmera ekeineh pas anehr dynatos aytohn kai eh dynamis aytohn androhn polemistohn chiliades pezohn ekaton ebdomehkonta kai ippeohn chiliades deka dyo chohris tehs aposkeyehs kai tohn androhn oi ehsan pezoi en aytois plehthos poly sphodra
7.3 kai parenebalon en toh aylohni plehsion baityloya epi tehs pehgehs kai pareteinan eis eyros epi dohthaim eohs belbaim kai eis mehkos apo baityloya eohs kyamohnos eh estin apenanti toy esdrehlohn
7.4 oi de yioi israehl ohs eidon aytohn to plehthos etarachthehsan sphodra kai eipan ekastos pros ton plehsion aytoy nyn ekleixoysin oytoi to prosohpon tehs gehs pasehs kai oyte ta oreh ta ypsehla oyte ai pharagges oyte oi boynoi ypostehsontai to baros aytohn
7.5 kai analabontes ekastos ta skeyeh ta polemika aytohn kai anakaysantes pyras epi toys pyrgoys aytohn emenon phylassontes olehn tehn nykta ekeinehn
7.6 teh de ehmera teh deytera exehgagen olophernehs pasan tehn ippon aytoy kata prosohpon tohn yiohn israehl oi ehsan en baityloya
7.7 kai epeskepsato tas anabaseis tehs poleohs aytohn kai tas pehgas tohn ydatohn ephohdeysen kai prokatelabeto aytas kai epestehsen aytais parembolas androhn polemistohn kai aytos anezeyxen eis ton laon aytoy
7.8 kai proselthontes aytoh pantes archontes yiohn ehsay kai pantes oi ehgoymenoi toy laoy mohab kai oi stratehgoi tehs paralias eipan
7.9 akoysatoh deh logon o despotehs ehmohn ina meh genehtai thraysma en teh dynamei soy
7.10 o gar laos oytos tohn yiohn israehl oy pepoithan epi tois dorasin aytohn all' epi tois ypsesi tohn oreohn en ois aytoi enoikoysin en aytois oy gar estin eycheres prosbehnai tais koryphais tohn oreohn aytohn
7.11 kai nyn despota meh polemei pros aytoys kathohs ginetai polemos parataxeohs kai oy peseitai ek toy laoy soy anehr eis
7.12 anameinon epi tehs parembolehs soy diaphylassohn panta andra ek tehs dynameohs soy kai epikratehsatohsan oi paides soy tehs pehgehs toy ydatos eh ekporeyetai ek tehs rizehs toy oroys
7.13 dioti ekeithen ydreyontai pantes oi katoikoyntes baityloya kai anelei aytoys eh dipsa kai ekdohsoysi tehn polin aytohn kai ehmeis kai o laos ehmohn anabehsometha epi tas plehsion koryphas tohn oreohn kai parembaloymen ep' aytais eis prophylakehn toy meh exelthein ek tehs poleohs andra ena
7.14 kai takehsontai en toh limoh aytoi kai ai gynaikes aytohn kai ta tekna aytohn kai prin elthein tehn romphaian ep' aytoys katastrohthehsontai en tais plateiais tehs oikehseohs aytohn
7.15 kai antapodohseis aytois antapodoma ponehron anth' ohn estasiasan kai oyk apehntehsan toh prosohpoh soy en eirehneh
7.16 kai ehresan oi logoi aytohn enohpion olophernoy kai enohpion pantohn tohn therapontohn aytoy kai synetaxe poiein katha elalehsan
7.17 kai apehren paremboleh yiohn ammohn kai met' aytohn chiliades pente yiohn assoyr kai parenebalon en toh aylohni kai prokatelabonto ta ydata kai tas pehgas tohn ydatohn tohn yiohn israehl
7.18 kai anebehsan oi yioi ehsay kai oi yioi ammohn kai parenebalon en teh oreineh apenanti dohthaim kai apesteilan ex aytohn pros noton kai apehliohtehn apenanti egrebehl eh estin plehsion choys eh estin epi toy cheimarroy mochmoyr kai eh loipeh stratia tohn assyriohn parenebalon en toh pedioh kai ekalypsan pan to prosohpon tehs gehs kai ai skehnai kai ai apartiai aytohn katestratopedeysan en ochloh polloh kai ehsan eis plehthos poly sphodra
7.19 kai oi yioi israehl aneboehsan pros kyrion theon aytohn oti ohligopsychehsen to pneyma aytohn oti ekyklohsan pantes oi echthroi aytohn kai oyk ehn diaphygein ek mesoy aytohn
7.20 kai emeinen kykloh aytohn pasa paremboleh assoyr oi pezoi kai armata kai oi ippeis aytohn ehmeras triakonta tessaras kai exelipen pantas toys katoikoyntas baityloya panta ta aggeia aytohn tohn ydatohn
7.21 kai oi lakkoi exekenoynto kai oyk eichon piein eis plehsmonehn ydohr ehmeran mian oti en metroh edidosan aytois piein
7.22 kai ehthymehsen ta nehpia aytohn kai ai gynaikes kai oi neaniskoi exelipon apo tehs dipsehs kai epipton en tais plateiais tehs poleohs kai en tais diodois tohn pylohn kai oyk ehn krataiohsis eti en aytois
7.23 kai episynehchthehsan pas o laos epi ozian kai toys archontas tehs poleohs oi neaniskoi kai ai gynaikes kai ta paidia kai aneboehsan phohneh megaleh kai eipan enantion pantohn tohn presbyterohn
7.24 krinai o theos ana meson ymohn kai ehmohn oti epoiehsate en ehmin adikian megalehn oy lalehsantes eirehnika meta yiohn assoyr
7.25 kai nyn oyk estin o boehthos ehmohn alla pepraken ehmas o theos eis tas cheiras aytohn toy katastrohthehnai enantion aytohn en dipseh kai apohleia megaleh
7.26 kai nyn epikalesasthe aytoys kai ekdosthe tehn polin pasan eis pronomehn toh laoh olophernoy kai paseh teh dynamei aytoy
7.27 kreisson gar ehmin genehthehnai aytois eis diarpagehn esometha gar eis doyloys kai zehsetai eh psycheh ehmohn kai oyk opsometha ton thanaton tohn nehpiohn ehmohn en ophthalmois ehmohn kai tas gynaikas kai ta tekna ehmohn ekleipoysas tas psychas aytohn
7.28 martyrometha ymin ton oyranon kai tehn gehn kai ton theon ehmohn kai kyrion tohn paterohn ehmohn os ekdikei ehmas kata tas amartias ehmohn kai kata ta amartehmata tohn paterohn ehmohn ina meh poiehseh kata ta rehmata tayta en teh ehmera teh sehmeron
7.29 kai egeneto klaythmos megas en mesoh tehs ekklehsias pantohn omothymadon kai eboehsan pros kyrion ton theon phohneh megaleh
7.30 kai eipen pros aytoys ozias tharseite adelphoi diakarterehsohmen eti pente ehmeras en ais epistrepsei kyrios o theos ehmohn to eleos aytoy eph' ehmas oy gar egkataleipsei ehmas eis telos
7.31 ean de dielthohsin aytai kai meh eltheh eph' ehmas boehtheia poiehsoh kata ta rehmata ymohn
7.32 kai eskorpisen ton laon eis tehn eaytoy parembolehn kai epi ta teicheh kai toys pyrgoys tehs poleohs aytohn apehlthon kai tas gynaikas kai ta tekna eis toys oikoys aytohn apesteilan kai ehsan en tapeinohsei polleh en teh polei
7.1 Crastina autem die praecepit Holofernes omni militiae suae et omni populo suo, qui affuerunt in auxilium illius, ut pararent se ad Betuliam et ascensus montanae praeoccuparent et facerent pugnam adversus filios Israel.
7.2 Et paraverunt se in illa die omnis vir potens eorum; et virtus eorum virorum bellatorum erat centum septuaginta milia peditum et equitum duodecim milia, praeter impedimenta et viros, qui erant pedites in eis, multitudo magna valde.
7.3 Et castra collocaverunt in convallem iuxta Betuliam ad fontem et praetenderunt in latitudinem contra Dothain usque ad Abelmain et in longitudinem a Betulia usque Chyamonem, quae est contra Esdrelon.
7.4 Filii autem Israel, ut viderunt multitudinem eorum, turbati sunt valde et dixerunt unusquisque ad proximum suum: “ Nunc lingent isti faciem totius terrae, nec montes alti neque valles neque colles sustinebunt pondus eorum ”.
7.5 Et accipientes unusquisque vasa sua bellica et accendentes ignem in turribus murorum suorum manebant custodientes per totam noctem illam.
7.6 Altera autem die eduxit Holofernes omnem equitatum suum contra faciem filiorum Israel, qui erant in Betulia,
7.7 et visitavit ascensus civitatis eorum et fontes aquarum perambulavit et praeoccupavit eos. Et praeposuit eis castra virorum bellatorum et ipse convertit in populum suum.
7.8 Et accedentes ad eum omnes principes filiorum Esau et omnes duces populi Moab et magistratus maritimae dixerunt:
7.9 “ Audiat verbum dominator noster, ne fiat confractio in virtute tua.
7.10 Populus enim hic filiorum Israel non fidit in lanceis suis sed in altitudinibus montium, in quibus inhabitant; non enim est facile ascendere vertices montium ipsorum.
7.11 Et nunc, dominator, noli pugnare ad eos sicut pugna fit belli, et non cadet ex populo tuo vir unus;
7.12 sed mane in castris tuis custodiens omnem virum virtutis tuae, et obtineant pueri tui fontem aquarum, qui emanat a radice montis,
7.13 quia inde hauriunt aquas omnes inhabitantes Betuliam. Et interficiet eos sitis, et tradent civitatem suam, et nos et populus tuus ascendemus super vertices montium proximos et obsidebimus in eis in custodiam, ut non exeat de civitate vir unus.
7.14 Et destilliscent in fame et siti ipsi et mulieres eorum et filii eorum et, priusquam veniat gladius super eos, prosternentur in plateis habitationis suae,
7.15 et retribues eis retributionem malam, eo quod secesserunt et non obviaverunt faciei tuae in pace ”.
7.16 Et placuerunt verba eorum coram Holoferne et coram omnibus famulis eius, et constituit facere, ut locuti sunt.
7.17 Et promoverunt castra filii Moab et cum eis quinque milia filiorum Assyriae et castra constituerunt in convalle et praeoccupaverunt aquas et fontes aquarum filiorum Israel.
7.18 Et ascenderunt filii Ammon et filii Esau et castra constituerunt in montana contra Dothain. Et miserunt ex eis ad austrum et orientem contra Egrebel, quae est iuxta Chus, quae est ad rivum Mochmur. Et reliqua militia Assyriorum castra constituerunt in campo et operuerunt omnem faciem terrae; et tabernacula et impedimenta eorum constituerunt in turba multa, et erant in multitudinem magnam valde.
7.19 Et filii Israel clamaverunt ad Dominum Deum suum, quoniam minorabatur spiritus eorum, quoniam circumdederant eos omnes inimici eorum, et non poterant effugere de medio eorum.
7.20 Et manserunt in circuitu eorum omnia castra Assyriae, pedites et quadrigae et equites eorum per dies triginta quattuor. Et deficiebant omnibus inhabitantibus Betuliam omnia vasa aquarum eorum,
7.21 et cisternae eorum evacuabantur, et non habebant quod biberent in satietatem aquam unam diem, quoniam in mensura dabant eis bibere.
7.22 Et anxiati sunt infantes eorum, et mulieres et iuvenes deficiebant a siti et cadebant in plateis civitatis et in transitu portarum, et non erat virtus adhuc in eis.
7.23 Et collegit se omnis populus ad Oziam et ad principes civitatis, iuvenes et mulieres et infantes, et clamaverunt voce magna et dixerunt coram omnibus senioribus:
7.24 “ Iudicet Deus inter vos et nos, quoniam fecistis in nobis iniquitatem magnam non loquentes pacifica cum filiis Assyriae.
7.25 Et nunc non est qui nos adiuvet, sed vendidit nos Deus in manus eorum, ut prosterneremur ante eos in siti et perditione magna.
7.26 Et nunc convocate eos et tradite civitatem totam in captivitatem populo Holofernis et omni virtuti eius.
7.27 Melius est enim nos fieri illis in rapinam; erimus enim eis in servos et ancillas, et vivet anima nostra, et non videbimus mortem infantium nostrorum in oculis nostris et mulieres et filios nostros deficientes in animabus suis.
7.28 Contestamur vobis caelum et terram et Deum eorum et Dominum patrum nostrorum, qui ulciscitur in nos secundum peccata nostra et secundum peccata patrum nostrorum, ut non faciat secundum verba haec in hac die ”.
7.29 Et factus est fletus magnus in medio ecclesiae omnium unanimiter, et clamaverunt ad Dominum Deum voce magna.
7.30 Et dixit ad eos Ozias: “ Aequo animo estote, fratres, et sustineamus adhuc dies quinque, in quibus convertet Dominus Deus noster misericordiam suam super nos; non enim derelinquet nos in consummationem.
7.31 Si autem transierint isti quinque dies, et non fuerit super nos adiutorium, faciam secundum verba vestra ”.
7.32 Et dispersit plebem unumquemque in castra sua, et super muros et turres civitatis abierunt, et mulieres et filios in domus suas dimiserunt; et erant in magna humilitate valde.
8.1 καὶ ἤκουσεν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ιουδιθ θυγάτηρ μεραρι υἱοῦ ωξ υἱοῦ ιωσηφ υἱοῦ οζιηλ υἱοῦ ελκια υἱοῦ ανανιου υἱοῦ γεδεων υἱοῦ ραφαϊν υἱοῦ αχιτωβ υἱοῦ ηλιου υἱοῦ χελκιου υἱοῦ ελιαβ υἱοῦ ναθαναηλ υἱοῦ σαλαμιηλ υἱοῦ σαρασαδαι υἱοῦ ισραηλ
8.2 καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς μανασσης τῆς φυλῆς αὐτῆς καὶ τῆς πατριᾶς αὐτῆς καὶ ἀπέθανεν ἐν ἡμέραις θερισμοῦ κριθῶν
8.3 ἐπέστη γὰρ ἐπὶ τοὺς δεσμεύοντας τὰ δράγματα ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ὁ καύσων ἦλθεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ καὶ ἐτελεύτησεν ἐν βαιτυλουα τῇ πόλει αὐτοῦ καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν τῷ ἀγρῷ τῷ ἀνὰ μέσον δωθαϊμ καὶ βαλαμων
8.4 καὶ ἦν ιουδιθ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτῆς χηρεύουσα ἔτη τρία καὶ μῆνας τέσσαρας
8.5 καὶ ἐποίησεν ἑαυτῇ σκηνὴν ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ οἴκου αὐτῆς καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτῆς σάκκον καὶ ἦν ἐπ' αὐτῆς τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως αὐτῆς
8.6 καὶ ἐνήστευε πάσας τὰς ἡμέρας τῆς χηρεύσεως αὐτῆς χωρὶς προσαββάτων καὶ σαββάτων καὶ προνουμηνιῶν καὶ νουμηνιῶν καὶ ἑορτῶν καὶ χαρμοσυνῶν οἴκου ισραηλ 8.7 καὶ ἦν καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει σφόδρα καὶ ὑπελίπετο αὐτῇ μανασσης ὁ ἀνὴρ αὐτῆς χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ κτήνη καὶ ἀγρούς καὶ ἔμενεν ἐπ' αὐτῶν
8.8 καὶ οὐκ ἦν ὃς ἐπήνεγκεν αὐτῇ ῥῆμα πονηρόν ὅτι ἐφοβεῖτο τὸν θεὸν σφόδρα
8.9 καὶ ἤκουσεν τὰ ῥήματα τοῦ λαοῦ τὰ πονηρὰ ἐπὶ τὸν ἄρχοντα ὅτι ὠλιγοψύχησαν ἐν τῇ σπάνει τῶν ὑδάτων καὶ ἤκουσεν πάντας τοὺς λόγους ιουδιθ οὓς ἐλάλησεν πρὸς αὐτοὺς οζιας ὡς ὤμοσεν αὐτοῖς παραδώσειν τὴν πόλιν μετὰ ἡμέρας πέντε τοῖς ἀσσυρίοις
8.10 καὶ ἀποστείλασα τὴν ἅβραν αὐτῆς τὴν ἐφεστῶσαν πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῆς ἐκάλεσεν χαβριν καὶ χαρμιν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως αὐτῆς
8.11 καὶ ἦλθον πρὸς αὐτήν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἀκούσατε δή μου ἄρχοντες τῶν κατοικούντων ἐν βαιτυλουα ὅτι οὐκ εὐθὴς ὁ λόγος ὑμῶν ὃν ἐλαλήσατε ἐναντίον τοῦ λαοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ ἐστήσατε τὸν ὅρκον τοῦτον ὃν ἐλαλήσατε ἀνὰ μέσον τοῦ θεοῦ καὶ ὑμῶν καὶ εἴπατε ἐκδώσειν τὴν πόλιν τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν ἐὰν μὴ ἐν αὐταῖς ἐπιστρέψῃ κύριος βοήθειαν ὑμῖν
8.12 καὶ νῦν τίνες ἐστὲ ὑμεῖς οἳ ἐπειράσατε τὸν θεὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον καὶ ἵστατε ὑπὲρ τοῦ θεοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων
8.13 καὶ νῦν κύριον παντοκράτορα ἐξετάζετε καὶ οὐθὲν ἐπιγνώσεσθε ἕως τοῦ αἰῶνος
8.14 ὅτι βάθος καρδίας ἀνθρώπου οὐχ εὑρήσετε καὶ λόγους τῆς διανοίας αὐτοῦ οὐ διαλήμψεσθε καὶ πῶς τὸν θεόν ὃς ἐποίησεν πάντα ταῦτα ἐρευνήσετε καὶ τὸν νοῦν αὐτοῦ ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸν λογισμὸν αὐτοῦ κατανοήσετε μηδαμῶς ἀδελφοί μὴ παροργίζετε κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν
8.15 ὅτι ἐὰν μὴ βούληται ἐν ταῖς πέντε ἡμέραις βοηθῆσαι ἡμῖν αὐτὸς ἔχει τὴν ἐξουσίαν ἐν αἷς θέλει σκεπάσαι ἡμέραις ἢ καὶ ὀλεθρεῦσαι ἡμᾶς πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν
8.16 ὑμεῖς δὲ μὴ ἐνεχυράζετε τὰς βουλὰς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ὅτι οὐχ ὡς ἄνθρωπος ὁ θεὸς ἀπειληθῆναι οὐδ' ὡς υἱὸς ἀνθρώπου διαιτηθῆναι
8.17 διόπερ ἀναμένοντες τὴν παρ' αὐτοῦ σωτηρίαν ἐπικαλεσώμεθα αὐτὸν εἰς βοήθειαν ἡμῶν καὶ εἰσακούσεται τῆς φωνῆς ἡμῶν ἐὰν ᾖ αὐτῷ ἀρεστόν
8.18 ὅτι οὐκ ἀνέστη ἐν ταῖς γενεαῖς ἡμῶν οὐδέ ἐστιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον οὔτε φυλὴ οὔτε πατριὰ οὔτε δῆμος οὔτε πόλις ἐξ ἡμῶν οἳ προσκυνοῦσι θεοῖς χειροποιήτοις καθάπερ ἐγένετο ἐν ταῖς πρότερον ἡμέραις
8.19 ὧν χάριν ἐδόθησαν εἰς ῥομφαίαν καὶ εἰς διαρπαγὴν οἱ πατέρες ἡμῶν καὶ ἔπεσον πτῶμα μέγα ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν
8.20 ἡμεῖς δὲ ἕτερον θεὸν οὐκ ἔγνωμεν πλὴν αὐτοῦ ὅθεν ἐλπίζομεν ὅτι οὐχ ὑπερόψεται ἡμᾶς οὐδ' ἀπὸ τοῦ γένους ἡμῶν
8.21 ὅτι ἐν τῷ λημφθῆναι ἡμᾶς οὕτως καὶ λημφθήσεται πᾶσα ἡ ιουδαία καὶ προνομευθήσεται τὰ ἅγια ἡμῶν καὶ ἐκζητήσει τὴν βεβήλωσιν αὐτῶν ἐκ τοῦ αἵματος ἡμῶν
8.22 καὶ τὸν φόνον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς γῆς καὶ τὴν ἐρήμωσιν τῆς κληρονομίας ἡμῶν ἐπιστρέψει εἰς κεφαλὴν ἡμῶν ἐν τοῖς ἔθνεσιν οὗ ἐὰν δουλεύσωμεν ἐκεῖ καὶ ἐσόμεθα εἰς πρόσκομμα καὶ εἰς ὄνειδος ἐναντίον τῶν κτωμένων ἡμᾶς
8.23 ὅτι οὐ κατευθυνθήσεται ἡ δουλεία ἡμῶν εἰς χάριν ἀλλ' εἰς ἀτιμίαν θήσει αὐτὴν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν
8.24 καὶ νῦν ἀδελφοί ἐπιδειξώμεθα τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν ὅτι ἐξ ἡμῶν κρέμαται ἡ ψυχὴ αὐτῶν καὶ τὰ ἅγια καὶ ὁ οἶκος καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπεστήρισται ἐφ' ἡμῖν
8.25 παρὰ ταῦτα πάντα εὐχαριστήσωμεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν ὃς πειράζει ἡμᾶς καθὰ καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν
8.26 μνήσθητε ὅσα ἐποίησεν μετὰ αβρααμ καὶ ὅσα ἐπείρασεν τὸν ισαακ καὶ ὅσα ἐγένετο τῷ ιακωβ ἐν μεσοποταμίᾳ τῆς συρίας ποιμαίνοντι τὰ πρόβατα λαβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ
8.27 ὅτι οὐ καθὼς ἐκείνους ἐπύρωσεν εἰς ἐτασμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ ἡμᾶς οὐκ ἐξεδίκησεν ἀλλ' εἰς νουθέτησιν μαστιγοῖ κύριος τοὺς ἐγγίζοντας αὐτῷ
8.28 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν οζιας πάντα ὅσα εἶπας ἐν ἀγαθῇ καρδίᾳ ἐλάλησας καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιστήσεται τοῖς λόγοις σου
8.29 ὅτι οὐκ ἐν τῇ σήμερον ἡ σοφία σου πρόδηλός ἐστιν ἀλλ' ἀπ' ἀρχῆς ἡμερῶν σου ἔγνω πᾶς ὁ λαὸς τὴν σύνεσίν σου καθότι ἀγαθόν ἐστιν τὸ πλάσμα τῆς καρδίας σου
8.30 ἀλλὰ ὁ λαὸς δεδίψηκεν σφόδρα καὶ ἠνάγκασαν ἡμᾶς ποιῆσαι καθὰ ἐλαλήσαμεν αὐτοῖς καὶ ἐπαγαγεῖν ἐφ' ἡμᾶς ὅρκον ὃν οὐ παραβησόμεθα
8.31 καὶ νῦν δεήθητι περὶ ἡμῶν ὅτι γυνὴ εὐσεβὴς εἶ καὶ ἀποστελεῖ κύριος τὸν ὑετὸν εἰς πλήρωσιν τῶν λάκκων ἡμῶν καὶ οὐκ ἐκλείψομεν ἔτι
8.32 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ιουδιθ ἀκούσατέ μου καὶ ποιήσω πρᾶγμα ὃ ἀφίξεται εἰς γενεὰς γενεῶν υἱοῖς τοῦ γένους ἡμῶν
8.33 ὑμεῖς στήσεσθε ἐπὶ τῆς πύλης τὴν νύκτα ταύτην καὶ ἐξελεύσομαι ἐγὼ μετὰ τῆς ἅβρας μου καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις μεθ' ἃς εἴπατε παραδώσειν τὴν πόλιν τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν ἐπισκέψεται κύριος τὸν ισραηλ ἐν χειρί μου
8.34 ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐξερευνήσετε τὴν πρᾶξίν μου οὐ γὰρ ἐρῶ ὑμῖν ἕως τοῦ τελεσθῆναι ἃ ἐγὼ ποιῶ
8.35 καὶ εἶπεν οζιας καὶ οἱ ἄρχοντες πρὸς αὐτήν πορεύου εἰς εἰρήνην καὶ κύριος ὁ θεὸς ἔμπροσθέν σου εἰς ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν
8.36 καὶ ἀποστρέψαντες ἐκ τῆς σκηνῆς ἐπορεύθησαν ἐπὶ τὰς διατάξεις αὐτῶν
8.1 kai ehkoysen en ekeinais tais ehmerais ioydith thygatehr merari yioy ohx yioy iohsehph yioy oziehl yioy elkia yioy ananioy yioy gedeohn yioy raphain yioy achitohb yioy ehlioy yioy chelkioy yioy eliab yioy nathanaehl yioy salamiehl yioy sarasadai yioy israehl
8.2 kai o anehr aytehs manassehs tehs phylehs aytehs kai tehs patrias aytehs kai apethanen en ehmerais therismoy krithohn
8.3 epesteh gar epi toys desmeyontas ta dragmata en toh pedioh kai o kaysohn ehlthen epi tehn kephalehn aytoy kai epesen epi tehn klinehn aytoy kai eteleytehsen en baityloya teh polei aytoy kai ethapsan ayton meta tohn paterohn aytoy en toh agroh toh ana meson dohthaim kai balamohn
8.4 kai ehn ioydith en toh oikoh aytehs chehreyoysa eteh tria kai mehnas tessaras
8.5 kai epoiehsen eayteh skehnehn epi toy dohmatos toy oikoy aytehs kai epethehken epi tehn osphyn aytehs sakkon kai ehn ep' aytehs ta imatia tehs chehreyseohs aytehs
8.6 kai enehsteye pasas tas ehmeras tehs chehreyseohs aytehs chohris prosabbatohn kai sabbatohn kai pronoymehniohn kai noymehniohn kai eortohn kai charmosynohn oikoy israehl 8.7 kai ehn kaleh toh eidei kai ohraia teh opsei sphodra kai ypelipeto ayteh manassehs o anehr aytehs chrysion kai argyrion kai paidas kai paidiskas kai ktehneh kai agroys kai emenen ep' aytohn
8.8 kai oyk ehn os epehnegken ayteh rehma ponehron oti ephobeito ton theon sphodra
8.9 kai ehkoysen ta rehmata toy laoy ta ponehra epi ton archonta oti ohligopsychehsan en teh spanei tohn ydatohn kai ehkoysen pantas toys logoys ioydith oys elalehsen pros aytoys ozias ohs ohmosen aytois paradohsein tehn polin meta ehmeras pente tois assyriois
8.10 kai aposteilasa tehn abran aytehs tehn ephestohsan pasin tois yparchoysin aytehs ekalesen chabrin kai charmin toys presbyteroys tehs poleohs aytehs
8.11 kai ehlthon pros aytehn kai eipen pros aytoys akoysate deh moy archontes tohn katoikoyntohn en baityloya oti oyk eythehs o logos ymohn on elalehsate enantion toy laoy en teh ehmera tayteh kai estehsate ton orkon toyton on elalehsate ana meson toy theoy kai ymohn kai eipate ekdohsein tehn polin tois echthrois ehmohn ean meh en aytais epistrepseh kyrios boehtheian ymin
8.12 kai nyn tines este ymeis oi epeirasate ton theon en teh ehmera teh sehmeron kai istate yper toy theoy en mesoh yiohn anthrohpohn
8.13 kai nyn kyrion pantokratora exetazete kai oythen epignohsesthe eohs toy aiohnos
8.14 oti bathos kardias anthrohpoy oych eyrehsete kai logoys tehs dianoias aytoy oy dialehmpsesthe kai pohs ton theon os epoiehsen panta tayta ereynehsete kai ton noyn aytoy epignohsesthe kai ton logismon aytoy katanoehsete mehdamohs adelphoi meh parorgizete kyrion ton theon ehmohn
8.15 oti ean meh boylehtai en tais pente ehmerais boehthehsai ehmin aytos echei tehn exoysian en ais thelei skepasai ehmerais eh kai olethreysai ehmas pro prosohpoy tohn echthrohn ehmohn
8.16 ymeis de meh enechyrazete tas boylas kyrioy toy theoy ehmohn oti oych ohs anthrohpos o theos apeilehthehnai oyd' ohs yios anthrohpoy diaitehthehnai
8.17 dioper anamenontes tehn par' aytoy sohtehrian epikalesohmetha ayton eis boehtheian ehmohn kai eisakoysetai tehs phohnehs ehmohn ean eh aytoh areston
8.18 oti oyk anesteh en tais geneais ehmohn oyde estin en teh ehmera teh sehmeron oyte phyleh oyte patria oyte dehmos oyte polis ex ehmohn oi proskynoysi theois cheiropoiehtois kathaper egeneto en tais proteron ehmerais
8.19 ohn charin edothehsan eis romphaian kai eis diarpagehn oi pateres ehmohn kai epeson ptohma mega enohpion tohn echthrohn ehmohn
8.20 ehmeis de eteron theon oyk egnohmen plehn aytoy othen elpizomen oti oych yperopsetai ehmas oyd' apo toy genoys ehmohn
8.21 oti en toh lehmphthehnai ehmas oytohs kai lehmphthehsetai pasa eh ioydaia kai pronomeythehsetai ta agia ehmohn kai ekzehtehsei tehn bebehlohsin aytohn ek toy aimatos ehmohn
8.22 kai ton phonon tohn adelphohn ehmohn kai tehn aichmalohsian tehs gehs kai tehn erehmohsin tehs klehronomias ehmohn epistrepsei eis kephalehn ehmohn en tois ethnesin oy ean doyleysohmen ekei kai esometha eis proskomma kai eis oneidos enantion tohn ktohmenohn ehmas
8.23 oti oy kateythynthehsetai eh doyleia ehmohn eis charin all' eis atimian thehsei aytehn kyrios o theos ehmohn
8.24 kai nyn adelphoi epideixohmetha tois adelphois ehmohn oti ex ehmohn krematai eh psycheh aytohn kai ta agia kai o oikos kai to thysiastehrion epestehristai eph' ehmin
8.25 para tayta panta eycharistehsohmen kyrioh toh theoh ehmohn os peirazei ehmas katha kai toys pateras ehmohn
8.26 mnehsthehte osa epoiehsen meta abraam kai osa epeirasen ton isaak kai osa egeneto toh iakohb en mesopotamia tehs syrias poimainonti ta probata laban toy adelphoy tehs mehtros aytoy
8.27 oti oy kathohs ekeinoys epyrohsen eis etasmon tehs kardias aytohn kai ehmas oyk exedikehsen all' eis noythetehsin mastigoi kyrios toys eggizontas aytoh
8.28 kai eipen pros aytehn ozias panta osa eipas en agatheh kardia elalehsas kai oyk estin os antistehsetai tois logois soy
8.29 oti oyk en teh sehmeron eh sophia soy prodehlos estin all' ap' archehs ehmerohn soy egnoh pas o laos tehn synesin soy kathoti agathon estin to plasma tehs kardias soy
8.30 alla o laos dedipsehken sphodra kai ehnagkasan ehmas poiehsai katha elalehsamen aytois kai epagagein eph' ehmas orkon on oy parabehsometha
8.31 kai nyn deehthehti peri ehmohn oti gyneh eysebehs ei kai apostelei kyrios ton yeton eis plehrohsin tohn lakkohn ehmohn kai oyk ekleipsomen eti
8.32 kai eipen pros aytoys ioydith akoysate moy kai poiehsoh pragma o aphixetai eis geneas geneohn yiois toy genoys ehmohn
8.33 ymeis stehsesthe epi tehs pylehs tehn nykta taytehn kai exeleysomai egoh meta tehs abras moy kai en tais ehmerais meth' as eipate paradohsein tehn polin tois echthrois ehmohn episkepsetai kyrios ton israehl en cheiri moy
8.34 ymeis de oyk exereynehsete tehn praxin moy oy gar eroh ymin eohs toy telesthehnai a egoh poioh
8.35 kai eipen ozias kai oi archontes pros aytehn poreyoy eis eirehnehn kai kyrios o theos emprosthen soy eis ekdikehsin tohn echthrohn ehmohn
8.36 kai apostrepsantes ek tehs skehnehs eporeythehsan epi tas diataxeis aytohn
8.1 Et erat in civitate commorans in diebus illis Iudith filia Merari filii Ox filii Ioseph filii Oziel filii Elchiae filii Ananiae filii Gedeon filii Rafain filii Achitob filii Eliab filii Nathanael filii Salamiel filii Surisaddai filii Simeon filii Israel.
8.2 Et vir eius Manasses erat ex tribu eius et patria eius; et mortuus est in diebus messis hordiariae.
8.3 Steterat enim super alligantes manipulos in campo, et aestus introivit in caput eius, et incidit in lectum et mortuus est in Betulia civitate sua. Et sepelierunt eum cum patribus suis in agro, qui est inter Dothain et Balamon.
8.4 Et erat Iudith in domo sua vidua per annos tres et menses quattuor.
8.5 Et fecit sibi tabernaculum super tectum domus suae et imposuit super lumbos suos cilicium, et erant super eam vestimenta viduitatis suae,
8.6 et ieiunabat per omnes dies viduitatis suae praeter pridie sabbatorum et sabbata et pridie neomeniarum et neomenias et dies festos et gaudimonia domus Israel. 8.7 Et erat bona in aspectu et formosa facie valde et prudens in corde et bona in sensu et erat honesta valde, quia reliquerat ei Manasses vir eius filius Ioseph filii Achitob filii Melchis filii Eliab filii Nathanael filii Surisaddai filii Simeon filii Israel aurum et argentum et pueros et puellas et pecora et praedia, et manebat in eis;
8.8 et non erat qui inferret ei verbum malum, quia timebat Deum valde.
8.9 Et audivit verba populi maligna super principem quoniam defecerunt animo super penuriam aquarum. Et audivit omnia verba Iudith, quae locutus est ad eos Ozias, quemadmodum iuraverat eis, ut post quinque dies traderet civitatem Assyriis.
8.10 Et mittens abram suam, quae erat super omnia bona eius, vocavit Oziam et Chabrin et Charmin seniores civitatis suae.
8.11 Et venerunt ad eam. Et dixit ad eos: “ Audite me, principes inhabitantium in Betulia, quoniam non est rectum verbum vestrum, quod locuti estis coram plebe in hac die et statuistis iuramentum istud, quod locuti estis inter Deum et vos, et dixistis tradituros vos civitatem inimicis nostris, si non in illis diebus converterit Dominus Deus noster audiutorium nobis.
8.12 Et nunc qui estis vos, qui tentastis Deum in hodierno die et astitistis pro Deo in medio filiorum hominum?
8.13 Et nunc Dominum omnipotentem tentatis et nihil intellegetis usque in sempiternum.
8.14 Quoniam altitudinem cordis hominis non invenietis et cogitatus sensus eius non comprehendetis, quomodo Deum, qui fecit omnia ista, inquiretis et sensum eius cognoscetis et cogitationem eius inspicietis? Minime, fratres, nolite exacerbare Dominum Deum nostrum,
8.15 quoniam, si noluerit in his quinque diebus adiuvare nos, ipse habet potestatem, in quibus diebus velit, protegere aut disperdere nos ante faciem inimicorum nostrorum.
8.16 Vos autem nolite praepignorare voluntates Domini Dei nostri, quoniam non sicut homo Deus est, ut minis terreatur, aut sicut filius hominis, ut iudicetur.
8.17 Propter quod sustinentes salvationem ab eo, invocemus ipsum in adiutorium nostrum, et exaudiet vocem nostram, si fuerit ipsi placitum.
8.18 Quoniam non exsurrexit in progenie nostra, nec est in hodierna die neque tribus neque patria neque populus neque civitas ex nobis, qui adorent deos manufactos, sicut factum est in primis diebus,
8.19 pro quibus traditi sunt in gladium et in rapinam patres nostri et ceciderunt casum magnum ante conspectum inimicorum nostrorum.
8.20 Nos autem alium Deum nescimus praeter eum, a quo speramus quia non despiciet nos nec auferet salutare suum a genere nostro.
8.21 Quoniam in eo quod capti sumus, sic et capietur omnis Iudaea, et praedabuntur sancta nostra, et exquiret Deus coinquinationem eorum ex sanguine nostro
8.22 et mortem fratrum nostrorum et captivitatem terrae et desertionem hereditatis nostrae reducet in caput nostrum in gentibus, ubicumque servierimus. Et erimus in offendiculum et in improperium ante omnes, qui possidebunt nos,
8.23 quoniam non dirigetur servitus nostra in gratiam, sed in inhonorationem ponet eam Dominus Deus noster.
8.24 Et nunc, fratres, ostendamus fratribus nostris quoniam ex nobis pendet anima eorum, et sancta et domus et altare incumbit in nobis.
8.25 Praeter haec omnia gratias agamus Domino Deo nostro, qui tentat nos sicut et patres nostros.
8.26 Memores estote quanta fecerit cum Abraham et Isaac, et quanta facta sint Iacob in Mesopotamia Syriae pascenti oves Laban fratris matris suae.
8.27 Quia non sicut illos combussit in inquisitionem cordis illorum et in nos non ultus est, sed in monitionem flagellat Dominus appropinquantes sibi ”.
8.28 Et dixit ad eam Ozias: “ Omnia, quaecumque dixisti, in bono corde locuta es, et non est qui resistat verbis tuis,
8.29 quoniam non ex hodierna die sapientia tua manifesta est, sed ab initio dierum tuorum scit omnis populus sensum tuum, quoniam bona sunt figmenta cordis tui.
8.30 Sed populus sitiit valde, et coegerunt nos sic facere, ut locuti sumus eis, et inducere super nos iuramentum, quod non praeteriemus.
8.31 Et nunc ora pro nobis, et forte exaudiet te Deus noster, quoniam tu mulier sancta es, et dimittet Dominus pluviam in repletionem lacuum nostrorum, et non deficiemus iam ”.
8.32 Et dixit ad eos Iudith: “ Audite me, et faciam opus prudentiae, quod perveniet in generationes generationum filiis generis nostri.
8.33 Vos enim stabitis ad portam hac nocte, et exeam ego cum abra mea, et in diebus, post quos dixistis civitatem tradituros vos inimicis nostris, visitabit Dominus Israel in manu mea, sicut ego fido.
8.34 Vos autem non scrutabitis actum meum; non enim renuntiabo vobis, quousque consummentur, quae ego facio ”.
8.35 Et dixit Ozias et principes ad eam: “ Vade in pacem, et Dominus Deus sit ante te in ultionem inimicorum nostrorum ”.
8.36 Et revertentes descenderunt de tabernaculo eius et abierunt ad dispositiones suas.
9.1 ιουδιθ δὲ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον καὶ ἐπέθετο σποδὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ ἐγύμνωσεν ὃν ἐνεδεδύκει σάκκον καὶ ἦν ἄρτι προσφερόμενον ἐν ιερουσαλημ εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ τὸ θυμίαμα τῆς ἑσπέρας ἐκείνης καὶ ἐβόησεν φωνῇ μεγάλῃ ιουδιθ πρὸς κύριον καὶ εἶπεν
9.2 κύριε ὁ θεὸς τοῦ πατρός μου συμεων ᾧ ἔδωκας ἐν χειρὶ ῥομφαίαν εἰς ἐκδίκησιν ἀλλογενῶν οἳ ἔλυσαν μήτραν παρθένου εἰς μίασμα καὶ ἐγύμνωσαν μηρὸν εἰς αἰσχύνην καὶ ἐβεβήλωσαν μήτραν εἰς ὄνειδος εἶπας γάρ οὐχ οὕτως ἔσται καὶ ἐποίησαν
9.3 ἀνθ' ὧν ἔδωκας ἄρχοντας αὐτῶν εἰς φόνον καὶ τὴν στρωμνὴν αὐτῶν ἣ ᾐδέσατο τὴν ἀπάτην αὐτῶν ἀπατηθεῖσαν εἰς αἷμα καὶ ἐπάταξας δούλους ἐπὶ δυνάσταις καὶ δυνάστας ἐπὶ θρόνους αὐτῶν
9.4 καὶ ἔδωκας γυναῖκας αὐτῶν εἰς προνομὴν καὶ θυγατέρας αὐτῶν εἰς αἰχμαλωσίαν καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῶν εἰς διαίρεσιν υἱῶν ἠγαπημένων ὑπὸ σοῦ οἳ καὶ ἐζήλωσαν τὸν ζῆλόν σου καὶ ἐβδελύξαντο μίασμα αἵματος αὐτῶν καὶ ἐπεκαλέσαντό σε εἰς βοηθόν ὁ θεὸς ὁ θεὸς ὁ ἐμός καὶ εἰσάκουσον ἐμοῦ τῆς χήρας
9.5 σὺ γὰρ ἐποίησας τὰ πρότερα ἐκείνων καὶ ἐκεῖνα καὶ τὰ μετέπειτα καὶ τὰ νῦν καὶ τὰ ἐπερχόμενα διενοήθης καὶ ἐγενήθησαν ἃ ἐνενοήθης
9.6 καὶ παρέστησαν ἃ ἐβουλεύσω καὶ εἶπαν ἰδοὺ πάρεσμεν πᾶσαι γὰρ αἱ ὁδοί σου ἕτοιμοι καὶ ἡ κρίσις σου ἐν προγνώσει
9.7 ἰδοὺ γὰρ ἀσσύριοι ἐπληθύνθησαν ἐν δυνάμει αὐτῶν ὑψώθησαν ἐφ' ἵππῳ καὶ ἀναβάτῃ ἐγαυρίασαν ἐν βραχίονι πεζῶν ἤλπισαν ἐν ἀσπίδι καὶ ἐν γαίσῳ καὶ τόξῳ καὶ σφενδόνῃ καὶ οὐκ ἔγνωσαν ὅτι σὺ εἶ κύριος συντρίβων πολέμους
9.8 κύριος ὄνομά σοι σὺ ῥάξον αὐτῶν τὴν ἰσχὺν ἐν δυνάμει σου καὶ κάταξον τὸ κράτος αὐτῶν ἐν τῷ θυμῷ σου ἐβουλεύσαντο γὰρ βεβηλῶσαι τὰ ἅγιά σου μιᾶναι τὸ σκήνωμα τῆς καταπαύσεως τοῦ ὀνόματος τῆς δόξης σου καταβαλεῖν σιδήρῳ κέρας θυσιαστηρίου σου
9.9 βλέψον εἰς ὑπερηφανίαν αὐτῶν ἀπόστειλον τὴν ὀργήν σου εἰς κεφαλὰς αὐτῶν δὸς ἐν χειρί μου τῆς χήρας ὃ διενοήθην κράτος
9.10 πάταξον δοῦλον ἐκ χειλέων ἀπάτης μου ἐπ' ἄρχοντι καὶ ἄρχοντα ἐπὶ θεράποντι αὐτοῦ θραῦσον αὐτῶν τὸ ἀνάστεμα ἐν χειρὶ θηλείας
9.11 οὐ γὰρ ἐν πλήθει τὸ κράτος σου οὐδὲ ἡ δυναστεία σου ἐν ἰσχύουσιν ἀλλὰ ταπεινῶν εἶ θεός ἐλαττόνων εἶ βοηθός ἀντιλήμπτωρ ἀσθενούντων ἀπεγνωσμένων σκεπαστής ἀπηλπισμένων σωτήρ
9.12 ναὶ ναὶ ὁ θεὸς τοῦ πατρός μου καὶ θεὸς κληρονομίας ισραηλ δέσποτα τῶν οὐρανῶν καὶ τῆς γῆς κτίστα τῶν ὑδάτων βασιλεῦ πάσης κτίσεώς σου σὺ εἰσάκουσον τῆς δεήσεώς μου
9.13 καὶ δὸς λόγον μου καὶ ἀπάτην εἰς τραῦμα καὶ μώλωπα αὐτῶν οἳ κατὰ τῆς διαθήκης σου καὶ οἴκου ἡγιασμένου σου καὶ κορυφῆς σιων καὶ οἴκου κατασχέσεως υἱῶν σου ἐβουλεύσαντο σκληρά
9.14 καὶ ποίησον ἐπὶ παντὸς ἔθνους σου καὶ πάσης φυλῆς ἐπίγνωσιν τοῦ εἰδῆσαι ὅτι σὺ εἶ ὁ θεὸς θεὸς πάσης δυνάμεως καὶ κράτους καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος ὑπερασπίζων τοῦ γένους ισραηλ εἰ μὴ σύ
9.1 ioydith de epesen epi prosohpon kai epetheto spodon epi tehn kephalehn aytehs kai egymnohsen on enededykei sakkon kai ehn arti prospheromenon en ieroysalehm eis ton oikon toy theoy to thymiama tehs esperas ekeinehs kai eboehsen phohneh megaleh ioydith pros kyrion kai eipen
9.2 kyrie o theos toy patros moy symeohn oh edohkas en cheiri romphaian eis ekdikehsin allogenohn oi elysan mehtran parthenoy eis miasma kai egymnohsan mehron eis aischynehn kai ebebehlohsan mehtran eis oneidos eipas gar oych oytohs estai kai epoiehsan
9.3 anth' ohn edohkas archontas aytohn eis phonon kai tehn strohmnehn aytohn eh ehdesato tehn apatehn aytohn apatehtheisan eis aima kai epataxas doyloys epi dynastais kai dynastas epi thronoys aytohn
9.4 kai edohkas gynaikas aytohn eis pronomehn kai thygateras aytohn eis aichmalohsian kai panta ta skyla aytohn eis diairesin yiohn ehgapehmenohn ypo soy oi kai ezehlohsan ton zehlon soy kai ebdelyxanto miasma aimatos aytohn kai epekalesanto se eis boehthon o theos o theos o emos kai eisakoyson emoy tehs chehras
9.5 sy gar epoiehsas ta protera ekeinohn kai ekeina kai ta metepeita kai ta nyn kai ta eperchomena dienoehthehs kai egenehthehsan a enenoehthehs
9.6 kai parestehsan a eboyleysoh kai eipan idoy paresmen pasai gar ai odoi soy etoimoi kai eh krisis soy en prognohsei
9.7 idoy gar assyrioi eplehthynthehsan en dynamei aytohn ypsohthehsan eph' ippoh kai anabateh egayriasan en brachioni pezohn ehlpisan en aspidi kai en gaisoh kai toxoh kai sphendoneh kai oyk egnohsan oti sy ei kyrios syntribohn polemoys
9.8 kyrios onoma soi sy raxon aytohn tehn ischyn en dynamei soy kai kataxon to kratos aytohn en toh thymoh soy eboyleysanto gar bebehlohsai ta agia soy mianai to skehnohma tehs katapayseohs toy onomatos tehs doxehs soy katabalein sidehroh keras thysiastehrioy soy
9.9 blepson eis yperehphanian aytohn aposteilon tehn orgehn soy eis kephalas aytohn dos en cheiri moy tehs chehras o dienoehthehn kratos
9.10 pataxon doylon ek cheileohn apatehs moy ep' archonti kai archonta epi theraponti aytoy thrayson aytohn to anastema en cheiri thehleias
9.11 oy gar en plehthei to kratos soy oyde eh dynasteia soy en ischyoysin alla tapeinohn ei theos elattonohn ei boehthos antilehmptohr asthenoyntohn apegnohsmenohn skepastehs apehlpismenohn sohtehr
9.12 nai nai o theos toy patros moy kai theos klehronomias israehl despota tohn oyranohn kai tehs gehs ktista tohn ydatohn basiley pasehs ktiseohs soy sy eisakoyson tehs deehseohs moy
9.13 kai dos logon moy kai apatehn eis trayma kai mohlohpa aytohn oi kata tehs diathehkehs soy kai oikoy ehgiasmenoy soy kai koryphehs siohn kai oikoy katascheseohs yiohn soy eboyleysanto sklehra
9.14 kai poiehson epi pantos ethnoys soy kai pasehs phylehs epignohsin toy eidehsai oti sy ei o theos theos pasehs dynameohs kai kratoys kai oyk estin allos yperaspizohn toy genoys israehl ei meh sy
9.1 Iudith autem procidit in faciem suam et imposuit cinerem super caput suum et scidit tunicam suam et denudavit, quod induerat, cilicium; et, in ipso quod oblatum erat in Ierusalem in domum Dei incensum vespere illo, clamavit Iudith voce magna ad Dominum et dixit:
9.2 “ Domine, Deus patris mei Simeon, cui dedisti in manu gladium in ultionem alienigenarum, qui solverunt cingulum virginis in coinquinationem et denudaverunt femur in confusionem et coinquinaverunt matricem in improperium. Dixisti enim: “Non sic erit!”; et fecerunt.
9.3 Pro quibus dedisti principes eorum in occisionem et torum eorum, qui erubuit seductione eorum, seductum in sanguinem; et percussisti servos super potentes et potentes super thronos eorum.
9.4 Et dedisti mulieres eorum in praedam et filias in captivitatem et omnia spolia in divisionem filiorum a te delectorum, qui zelaverunt zelum tuum et abominaverunt coinquinationem sanguinis sui et invocaverunt te in adiutorium. Deus, Deus meus, exaudi me viduam.
9.5 Tu enim fecisti priora illorum et illa et, quae postea et quae nunc et quae futura sunt, cogitasti; et facta sunt, quae cogitasti.
9.6 Et astiterunt, quae voluisti, et dixerunt: “Ecce adsumus”. Omnes enim viae tuae paratae, et creatura tua in praescientia.
9.7 Ecce enim Assyrii repleti sunt in virtute sua et exaltati sunt in equo et ascensore, gloriati sunt in brachio peditum, speraverunt in clipeis et lancea et arcu et fundibula et nescierunt quoniam tu es Dominus, qui conteris bella;
9.8 Dominus nomen est tibi. Tu allide illorum vires, aeterne Deus, comminue illorum plenitudinem in virtute tua et deduc fortitudinem eorum in ira tua. Voluerunt enim polluere sancta tua, coinquinare tabernaculum requiei nominis maiestatis tuae et deicere ferro cornu altaris tui.
9.9 Respice in superbiam eorum, dimitte iram tuam in capita eorum; da in manu mea viduae, quam cogitavi, virtutem,
9.10 et percute servum ex labiis seductionis meae super principem et principem super servum eius; quassa elationem in manu viduae.
9.11 Non enim in multitudine virtus tua, nec potentia tua neque datum tuum in fortibus, sed humilium es Deus et minorum adiutorium, infirmorum susceptor, abiectorum protector, desperatorum salvator.
9.12 Etiam, etiam, Deus patris mei et Deus hereditatis Israel, dominator caelorum et terrae, creator aquarum, rex totius creaturae tuae, exaudi deprecationem meam
9.13 et da verbum meum et suasionem in vulnus et livorem eorum, qui adversum testamentum tuum et domum tuam sanctam et verticem Sion et domum retentionis filiorum tuorum cogitaverunt dura.
9.14 Et fac super omnem gentem tuam et omnem tribum scientiam, ut sciant quoniam tu Deus es universae potestatis et virtutis, et non est alius defensor generis Israel praeter te ”.
10.1 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσατο βοῶσα πρὸς τὸν θεὸν ισραηλ καὶ συνετέλεσεν πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα
10.2 καὶ ἀνέστη ἀπὸ τῆς πτώσεως καὶ ἐκάλεσεν τὴν ἅβραν αὐτῆς καὶ κατέβη εἰς τὸν οἶκον ἐν ᾧ διέτριβεν ἐν αὐτῷ ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν σαββάτων καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῆς
10.3 καὶ περιείλατο τὸν σάκκον ὃν ἐνεδεδύκει καὶ ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως αὐτῆς καὶ περιεκλύσατο τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἐχρίσατο μύρῳ παχεῖ καὶ διέξανε τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὐτῆς καὶ ἐπέθετο μίτραν ἐπ' αὐτῆς καὶ ἐνεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς εὐφροσύνης αὐτῆς ἐν οἷς ἐστολίζετο ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς μανασση
10.4 καὶ ἔλαβεν σανδάλια εἰς τοὺς πόδας αὐτῆς καὶ περιέθετο τοὺς χλιδῶνας καὶ τὰ ψέλια καὶ τοὺς δακτυλίους καὶ τὰ ἐνώτια καὶ πάντα τὸν κόσμον αὐτῆς καὶ ἐκαλλωπίσατο σφόδρα εἰς ἀπάτησιν ὀφθαλμῶν ἀνδρῶν ὅσοι ἂν ἴδωσιν αὐτήν
10.5 καὶ ἔδωκεν τῇ ἅβρᾳ αὐτῆς ἀσκοπυτίνην οἴνου καὶ καψάκην ἐλαίου καὶ πήραν ἐπλήρωσεν ἀλφίτων καὶ παλάθης καὶ ἄρτων καθαρῶν καὶ περιεδίπλωσε πάντα τὰ ἀγγεῖα αὐτῆς καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ
10.6 καὶ ἐξήλθοσαν ἐπὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως βαιτυλουα καὶ εὕροσαν ἐφεστῶτα ἐπ' αὐτῇ οζιαν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως χαβριν καὶ χαρμιν
10.7 ὡς δὲ εἶδον αὐτὴν καὶ ἦν ἠλλοιωμένον τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ τὴν στολὴν μεταβεβληκυῖαν αὐτῆς καὶ ἐθαύμασαν ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆς ἐπὶ πολὺ σφόδρα καὶ εἶπαν αὐτῇ
10.8 ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν δῴη σε εἰς χάριν καὶ τελειώσαι τὰ ἐπιτηδεύματά σου εἰς γαυρίαμα υἱῶν ισραηλ καὶ ὕψωμα ιερουσαλημ
10.9 καὶ προσεκύνησεν τῷ θεῷ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἐπιτάξατε ἀνοῖξαί μοι τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ ἐξελεύσομαι εἰς τελείωσιν τῶν λόγων ὧν ἐλαλήσατε μετ' ἐμοῦ καὶ συνέταξαν τοῖς νεανίσκοις ἀνοῖξαι αὐτῇ καθότι ἐλάλησεν
10.10 καὶ ἐποίησαν οὕτως καὶ ἐξῆλθεν ιουδιθ αὐτὴ καὶ ἡ παιδίσκη αὐτῆς μετ' αὐτῆς ἀπεσκόπευον δὲ αὐτὴν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἕως οὗ κατέβη τὸ ὄρος ἕως διῆλθεν τὸν αὐλῶνα καὶ οὐκέτι ἐθεώρουν αὐτήν
10.11 καὶ ἐπορεύοντο ἐν τῷ αὐλῶνι εἰς εὐθεῖαν καὶ συνήντησεν αὐτῇ προφυλακὴ τῶν ἀσσυρίων
10.12 καὶ συνέλαβον αὐτὴν καὶ ἐπηρώτησαν τίνων εἶ καὶ πόθεν ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύῃ καὶ εἶπεν θυγάτηρ εἰμὶ τῶν εβραίων καὶ ἀποδιδράσκω ἀπὸ προσώπου αὐτῶν ὅτι μέλλουσιν δίδοσθαι ὑμῖν εἰς κατάβρωμα
10.13 κἀγὼ ἔρχομαι εἰς τὸ πρόσωπον ολοφέρνου ἀρχιστρατήγου δυνάμεως ὑμῶν τοῦ ἀπαγγεῖλαι ῥήματα ἀληθείας καὶ δείξω πρὸ προσώπου αὐτοῦ ὁδὸν καθ' ἣν πορεύσεται καὶ κυριεύσει πάσης τῆς ὀρεινῆς καὶ οὐ διαφωνήσει τῶν ἀνδρῶν αὐτοῦ σὰρξ μία οὐδὲ πνεῦμα ζωῆς
10.14 ὡς δὲ ἤκουσαν οἱ ἄνδρες τὰ ῥήματα αὐτῆς καὶ κατενόησαν τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ ἦν ἐναντίον αὐτῶν θαυμάσιον τῷ κάλλει σφόδρα καὶ εἶπαν πρὸς αὐτήν
10.15 σέσωκας τὴν ψυχήν σου σπεύσασα καταβῆναι εἰς πρόσωπον τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ νῦν πρόσελθε ἐπὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ καὶ ἀφ' ἡμῶν προπέμψουσίν σε ἕως παραδώσουσίν σε εἰς χεῖρας αὐτοῦ
10.16 ἐὰν δὲ στῇς ἐναντίον αὐτοῦ μὴ φοβηθῇς τῇ καρδίᾳ σου ἀλλὰ ἀνάγγειλον κατὰ τὰ ῥήματά σου καὶ εὖ σε ποιήσει
10.17 καὶ ἐπέλεξαν ἐξ αὐτῶν ἄνδρας ἑκατὸν καὶ παρέζευξαν αὐτῇ καὶ τῇ ἅβρᾳ αὐτῆς καὶ ἤγαγον αὐτὰς ἐπὶ τὴν σκηνὴν ολοφέρνου
10.18 καὶ ἐγένετο συνδρομὴ ἐν πάσῃ τῇ παρεμβολῇ διεβοήθη γὰρ εἰς τὰ σκηνώματα ἡ παρουσία αὐτῆς καὶ ἐλθόντες ἐκύκλουν αὐτήν ὡς εἱστήκει ἔξω τῆς σκηνῆς ολοφέρνου ἕως προσήγγειλαν αὐτῷ περὶ αὐτῆς
10.19 καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆς καὶ ἐθαύμαζον τοὺς υἱοὺς ισραηλ ἀπ' αὐτῆς καὶ εἶπεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ τίς καταφρονήσει τοῦ λαοῦ τούτου ὃς ἔχει ἐν ἑαυτῷ γυναῖκας τοιαύτας ὅτι οὐ καλόν ἐστιν ὑπολείπεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἕνα οἳ ἀφεθέντες δυνήσονται κατασοφίσασθαι πᾶσαν τὴν γῆν
10.20 καὶ ἐξῆλθον οἱ παρακαθεύδοντες ολοφέρνῃ καὶ πάντες οἱ θεράποντες αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγον αὐτὴν εἰς τὴν σκηνήν
10.21 καὶ ἦν ολοφέρνης ἀναπαυόμενος ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ ἐν τῷ κωνωπίῳ ὃ ἦν ἐκ πορφύρας καὶ χρυσίου καὶ σμαράγδου καὶ λίθων πολυτελῶν καθυφασμένων
10.22 καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ περὶ αὐτῆς καὶ ἐξῆλθεν εἰς τὸ προσκήνιον καὶ λαμπάδες ἀργυραῖ προάγουσαι αὐτοῦ
10.23 ὡς δὲ ἦλθεν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ιουδιθ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ ἐθαύμασαν πάντες ἐπὶ τῷ κάλλει τοῦ προσώπου αὐτῆς καὶ πεσοῦσα ἐπὶ πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἤγειραν αὐτὴν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ
10.1 kai egeneto ohs epaysato boohsa pros ton theon israehl kai synetelesen panta ta rehmata tayta
10.2 kai anesteh apo tehs ptohseohs kai ekalesen tehn abran aytehs kai katebeh eis ton oikon en oh dietriben en aytoh en tais ehmerais tohn sabbatohn kai en tais eortais aytehs
10.3 kai perieilato ton sakkon on enededykei kai exedysato ta imatia tehs chehreyseohs aytehs kai perieklysato to sohma ydati kai echrisato myroh pachei kai diexane tas trichas tehs kephalehs aytehs kai epetheto mitran ep' aytehs kai enedysato ta imatia tehs eyphrosynehs aytehs en ois estolizeto en tais ehmerais tehs zohehs toy andros aytehs manasseh
10.4 kai elaben sandalia eis toys podas aytehs kai perietheto toys chlidohnas kai ta pselia kai toys daktylioys kai ta enohtia kai panta ton kosmon aytehs kai ekallohpisato sphodra eis apatehsin ophthalmohn androhn osoi an idohsin aytehn
10.5 kai edohken teh abra aytehs askopytinehn oinoy kai kapsakehn elaioy kai pehran eplehrohsen alphitohn kai palathehs kai artohn katharohn kai periediplohse panta ta aggeia aytehs kai epethehken ayteh
10.6 kai exehlthosan epi tehn pylehn tehs poleohs baityloya kai eyrosan ephestohta ep' ayteh ozian kai toys presbyteroys tehs poleohs chabrin kai charmin
10.7 ohs de eidon aytehn kai ehn ehlloiohmenon to prosohpon aytehs kai tehn stolehn metabeblehkyian aytehs kai ethaymasan epi toh kallei aytehs epi poly sphodra kai eipan ayteh
10.8 o theos tohn paterohn ehmohn doheh se eis charin kai teleiohsai ta epitehdeymata soy eis gayriama yiohn israehl kai ypsohma ieroysalehm
10.9 kai prosekynehsen toh theoh kai eipen pros aytoys epitaxate anoixai moi tehn pylehn tehs poleohs kai exeleysomai eis teleiohsin tohn logohn ohn elalehsate met' emoy kai synetaxan tois neaniskois anoixai ayteh kathoti elalehsen
10.10 kai epoiehsan oytohs kai exehlthen ioydith ayteh kai eh paidiskeh aytehs met' aytehs apeskopeyon de aytehn oi andres tehs poleohs eohs oy katebeh to oros eohs diehlthen ton aylohna kai oyketi etheohroyn aytehn
10.11 kai eporeyonto en toh aylohni eis eytheian kai synehntehsen ayteh prophylakeh tohn assyriohn
10.12 kai synelabon aytehn kai epehrohtehsan tinohn ei kai pothen ercheh kai poy poreyeh kai eipen thygatehr eimi tohn ebraiohn kai apodidraskoh apo prosohpoy aytohn oti melloysin didosthai ymin eis katabrohma
10.13 kagoh erchomai eis to prosohpon olophernoy archistratehgoy dynameohs ymohn toy apaggeilai rehmata alehtheias kai deixoh pro prosohpoy aytoy odon kath' ehn poreysetai kai kyrieysei pasehs tehs oreinehs kai oy diaphohnehsei tohn androhn aytoy sarx mia oyde pneyma zohehs
10.14 ohs de ehkoysan oi andres ta rehmata aytehs kai katenoehsan to prosohpon aytehs kai ehn enantion aytohn thaymasion toh kallei sphodra kai eipan pros aytehn
10.15 sesohkas tehn psychehn soy speysasa katabehnai eis prosohpon toy kyrioy ehmohn kai nyn proselthe epi tehn skehnehn aytoy kai aph' ehmohn propempsoysin se eohs paradohsoysin se eis cheiras aytoy
10.16 ean de stehs enantion aytoy meh phobehthehs teh kardia soy alla anaggeilon kata ta rehmata soy kai ey se poiehsei
10.17 kai epelexan ex aytohn andras ekaton kai parezeyxan ayteh kai teh abra aytehs kai ehgagon aytas epi tehn skehnehn olophernoy
10.18 kai egeneto syndromeh en paseh teh paremboleh dieboehtheh gar eis ta skehnohmata eh paroysia aytehs kai elthontes ekykloyn aytehn ohs eistehkei exoh tehs skehnehs olophernoy eohs prosehggeilan aytoh peri aytehs
10.19 kai ethaymazon epi toh kallei aytehs kai ethaymazon toys yioys israehl ap' aytehs kai eipen ekastos pros ton plehsion aytoy tis kataphronehsei toy laoy toytoy os echei en eaytoh gynaikas toiaytas oti oy kalon estin ypoleipesthai ex aytohn andra ena oi aphethentes dynehsontai katasophisasthai pasan tehn gehn
10.20 kai exehlthon oi parakatheydontes olopherneh kai pantes oi therapontes aytoy kai eisehgagon aytehn eis tehn skehnehn
10.21 kai ehn olophernehs anapayomenos epi tehs klinehs aytoy en toh kohnohpioh o ehn ek porphyras kai chrysioy kai smaragdoy kai lithohn polytelohn kathyphasmenohn
10.22 kai anehggeilan aytoh peri aytehs kai exehlthen eis to proskehnion kai lampades argyrai proagoysai aytoy
10.23 ohs de ehlthen kata prosohpon aytoy ioydith kai tohn therapontohn aytoy ethaymasan pantes epi toh kallei toy prosohpoy aytehs kai pesoysa epi prosohpon prosekynehsen aytoh kai ehgeiran aytehn oi doyloi aytoy
10.1 Et factum est, ut cessavit cla mans ad Deum Israel et con summavit omnia verba ista,
10.2 surrexit de prostratione sua et vocavit abram suam et descendit in domum suam, in qua commorabatur in diebus sabbatorum et in diebus festis suis.
10.3 Et abstulit cilicium, quod induerat, et exuit se vestimenta viduitatis suae et lavit corpus suum aqua et unxit se unguento spisso et pectinavit capillos capitis sui et imposuit mitram super caput suum et induit se vestimenta iucunditatis suae, quibus vestiebatur in diebus vitae viri sui Manasses.
10.4 Et accepit soleas in pedes suos et imposuit periscelides et dextralia et anulos et inaures et omnem ornatum suum et composuit se nimis in seductionem oculorum virorum, quicumque viderent eam.
10.5 Et porrexit abrae suae ascopam vini et vas olei et peram implevit alphitis et massa fici et panibus et caseo et plicavit omnia vasa sua et imposuit ei.
10.6 Et abierunt ad portam civitatis Betuliae et invenerunt adstantem ad eam Oziam et seniores civitatis Chabrin et Charmin.
10.7 Qui cum vidissent eam, et erat mutata facies eius, et vestem mutatam, mirati sunt valde et dixerunt ei:
10.8 “ Deus patrum nostrorum det te in gratiam et consummet cogitationes tuas in gloriam filiorum Israel et in exaltationem Ierusalem ”.
10.9 Et procidens in faciem adoravit Deum et dixit ad eos: “ Praecipite aperiri portam civitatis, et exeam in consummationen verborum, quae locuti estis mecum ”. Et constituerunt iuvenibus aperiri ei, sicut locuti sunt;
10.10 et fecerunt sic. Et exiit Iudith, ipsa et ancilla eius cum ea; et speculabantur eam viri civitatis, quoadusque descendit montem, usquedum transiit convallem, et iam non videbant eam.
10.11 Et ibant in convallem in directum, et obviavit ei prima custodia Assyriorum.
10.12 Et comprehenderunt eam et interrogaverunt eam: “ Quorum es et unde venis et quo vadis? ”. Dixitque eis: “ Filia sum ego Hebraeorum et recedo a facie ipsorum, quoniam incipiunt tradi vobis in devorationem.
10.13 Et ego venio ad faciem Holofernis principis militiae virtutis vestrae, ut renuntiem ei verba veritatis et ostendam ante faciem ipsius viam, per quam vadat et dominetur universae montanae, et non discumveniat ex viris eius caro una, nec spiritus vitae ”.
10.14 Et, ut audierunt viri verba eius et inspexerunt faciem eius — et erat in conspectu eorum mirabilis specie valde — dixerunt ad eam:
10.15 “ Salvasti animam tuam in bonum festinans descendere ad faciem domini nostri. Et nunc accede ad tabernaculum eius; et ex nostris praemittent te, quousque tradant te in manibus eius.
10.16 Si autem steteris in conspectu eius, noli timere corde tuo, sed renuntia illi secundum verba tua, et bene tibi faciet ”.
10.17 Et elegerunt ex seipsis viros centum et adiunxerunt ei et abrae eius et perduxerunt eas ad tabernaculum Holofernis.
10.18 Et factus est concursus in omnibus castris; innotuit enim in tabernaculis adventus eius. Et venerunt et circumdederunt eam stantem extra tabernaculum Holofernis, quoadusque nuntiaverunt ei de ea.
10.19 Et mirabantur ad speciem eius et percipiebant verba eius, quia erant bona valde, et laudabant filios Israel propter eam. Et dixit unusquisque ad proximum suum: “ Quis contemnet populum hunc, qui habet in se mulieres tales? Quoniam non est bonum derelinquere virum unum ex eis, qui relicti possint decipere totam terram ”.
10.20 Et exierunt omnes cubicularii Holofernis et omnes famuli eius et induxerunt eam in tabernaculum eius.
10.21 Et erat Holofernes requiescens in lectu suo in conopeo, quod erat ex purpura et auro et smaragdo et lapidibus pretiosissimis contextum.
10.22 Et nuntiaverunt ei de ea. Qui cum audisset, exiit in proscaenium; et lampades argenteae praecedentes eum multae valde. Et induxerunt eam ad eum.
10.23 Cum autem venit contra faciem eius Iudith et famulorum eius, laudaverunt omnes speciem faciei eius; procidensque in faciem adoravit eum, et suscitaverunt eam servi eius.
11.1 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν ολοφέρνης θάρσησον γύναι μὴ φοβηθῇς τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ἐγὼ οὐκ ἐκάκωσα ἄνθρωπον ὅστις ᾑρέτικεν δουλεύειν βασιλεῖ ναβουχοδονοσορ πάσης τῆς γῆς
11.2 καὶ νῦν ὁ λαός σου ὁ κατοικῶν τὴν ὀρεινὴν εἰ μὴ ἐφαύλισάν με οὐκ ἂν ἦρα τὸ δόρυ μου ἐπ' αὐτούς ἀλλὰ αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἐποίησαν ταῦτα
11.3 καὶ νῦν λέγε μοι τίνος ἕνεκεν ἀπέδρας ἀπ' αὐτῶν καὶ ἦλθες πρὸς ἡμᾶς ἥκεις γὰρ εἰς σωτηρίαν θάρσει ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ ζήσῃ καὶ εἰς τὸ λοιπόν
11.4 οὐ γὰρ ἔστιν ὃς ἀδικήσει σε ἀλλ' εὖ σε ποιήσει καθὰ γίνεται τοῖς δούλοις τοῦ κυρίου μου βασιλέως ναβουχοδονοσορ
11.5 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ιουδιθ δέξαι τὰ ῥήματα τῆς δούλης σου καὶ λαλησάτω ἡ παιδίσκη σου κατὰ πρόσωπόν σου καὶ οὐκ ἀναγγελῶ ψεῦδος τῷ κυρίῳ μου ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ
11.6 καὶ ἐὰν κατακολουθήσῃς τοῖς λόγοις τῆς παιδίσκης σου τελείως πρᾶγμα ποιήσει μετὰ σοῦ ὁ θεός καὶ οὐκ ἀποπεσεῖται ὁ κύριός μου τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτοῦ
11.7 ζῇ γὰρ βασιλεὺς ναβουχοδονοσορ πάσης τῆς γῆς καὶ ζῇ τὸ κράτος αὐτοῦ ὃς ἀπέστειλέν σε εἰς κατόρθωσιν πάσης ψυχῆς ὅτι οὐ μόνον ἄνθρωποι διὰ σὲ δουλεύουσιν αὐτῷ ἀλλὰ καὶ τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ τὰ κτήνη καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ διὰ τῆς ἰσχύος σου ζήσονται ἐπὶ ναβουχοδονοσορ καὶ πάντα τὸν οἶκον αὐτοῦ
11.8 ἠκούσαμεν γὰρ τὴν σοφίαν σου καὶ τὰ πανουργεύματα τῆς ψυχῆς σου καὶ ἀνηγγέλη πάσῃ τῇ γῇ ὅτι σὺ μόνος ἀγαθὸς ἐν πάσῃ βασιλείᾳ καὶ δυνατὸς ἐν ἐπιστήμῃ καὶ θαυμαστὸς ἐν στρατεύμασιν πολέμου
11.9 καὶ νῦν ὁ λόγος ὃν ἐλάλησεν αχιωρ ἐν τῇ συνεδρίᾳ σου ἠκούσαμεν τὰ ῥήματα αὐτοῦ ὅτι περιεποιήσαντο αὐτὸν οἱ ἄνδρες βαιτυλουα καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖς πάντα ὅσα ἐξελάλησεν παρὰ σοί
11.10 διό δέσποτα κύριε μὴ παρέλθῃς τὸν λόγον αὐτοῦ ἀλλὰ κατάθου αὐτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ἐστὶν ἀληθής οὐ γὰρ ἐκδικᾶται τὸ γένος ἡμῶν οὐ κατισχύει ῥομφαία ἐπ' αὐτούς ἐὰν μὴ ἁμάρτωσιν εἰς τὸν θεὸν αὐτῶν
11.11 καὶ νῦν ἵνα μὴ γένηται ὁ κύριός μου ἔκβολος καὶ ἄπρακτος καὶ ἐπιπεσεῖται θάνατος ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ κατελάβετο αὐτοὺς ἁμάρτημα ἐν ᾧ παροργιοῦσιν τὸν θεὸν αὐτῶν ὁπηνίκα ἂν ποιήσωσιν ἀτοπίαν
11.12 ἐπεὶ παρεξέλιπεν αὐτοὺς τὰ βρώματα καὶ ἐσπανίσθη πᾶν ὕδωρ ἐβουλεύσαντο ἐπιβαλεῖν τοῖς κτήνεσιν αὐτῶν καὶ πάντα ὅσα διεστείλατο αὐτοῖς ὁ θεὸς τοῖς νόμοις αὐτοῦ μὴ φαγεῖν διέγνωσαν δαπανῆσαι
11.13 καὶ τὰς ἀπαρχὰς τοῦ σίτου καὶ τὰς δεκάτας τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου ἃ διεφύλαξαν ἁγιάσαντες τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς παρεστηκόσιν ἐν ιερουσαλημ ἀπέναντι τοῦ προσώπου τοῦ θεοῦ ἡμῶν κεκρίκασιν ἐξαναλῶσαι ὧν οὐδὲ ταῖς χερσὶν καθῆκεν ἅψασθαι οὐδένα τῶν ἐκ τοῦ λαοῦ
11.14 καὶ ἀπεστάλκασιν εἰς ιερουσαλημ ὅτι καὶ οἱ ἐκεῖ κατοικοῦντες ἐποίησαν ταῦτα τοὺς μετακομίσοντας αὐτοῖς τὴν ἄφεσιν παρὰ τῆς γερουσίας
11.15 καὶ ἔσται ὡς ἂν ἀναγγείλῃ αὐτοῖς καὶ ποιήσωσιν δοθήσονταί σοι εἰς ὄλεθρον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
11.16 ὅθεν ἐγὼ ἡ δούλη σου ἐπιγνοῦσα ταῦτα πάντα ἀπέδρων ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ἀπέστειλέν με ὁ θεὸς ποιῆσαι μετὰ σοῦ πράγματα ἐφ' οἷς ἐκστήσεται πᾶσα ἡ γῆ ὅσοι ἐὰν ἀκούσωσιν αὐτά
11.17 ὅτι ἡ δούλη σου θεοσεβής ἐστιν καὶ θεραπεύουσα νυκτὸς καὶ ἡμέρας τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νῦν μενῶ παρὰ σοί κύριέ μου καὶ ἐξελεύσεται ἡ δούλη σου κατὰ νύκτα εἰς τὴν φάραγγα καὶ προσεύξομαι πρὸς τὸν θεόν καὶ ἐρεῖ μοι πότε ἐποίησαν τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν
11.18 καὶ ἐλθοῦσα προσανοίσω σοι καὶ ἐξελεύσῃ σὺν πάσῃ τῇ δυνάμει σου καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιστήσεταί σοι ἐξ αὐτῶν
11.19 καὶ ἄξω σε διὰ μέσου τῆς ιουδαίας ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἀπέναντι ιερουσαλημ καὶ θήσω τὸν δίφρον σου ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ ἄξεις αὐτοὺς ὡς πρόβατα οἷς οὐκ ἔστιν ποιμήν καὶ οὐ γρύξει κύων τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ ἀπέναντί σου ὅτι ταῦτα ἐλαλήθη μοι κατὰ πρόγνωσίν μου καὶ ἀπηγγέλη μοι καὶ ἀπεστάλην ἀναγγεῖλαί σοι
11.20 καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι αὐτῆς ἐναντίον ολοφέρνου καὶ ἐναντίον πάντων τῶν θεραπόντων αὐτοῦ καὶ ἐθαύμασαν ἐπὶ τῇ σοφίᾳ αὐτῆς καὶ εἶπαν
11.21 οὐκ ἔστιν τοιαύτη γυνὴ ἀπ' ἄκρου ἕως ἄκρου τῆς γῆς ἐν καλῷ προσώπῳ καὶ συνέσει λόγων
11.22 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν ολοφέρνης εὖ ἐποίησεν ὁ θεὸς ἀποστείλας σε ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ τοῦ γενηθῆναι ἐν χερσὶν ἡμῶν κράτος ἐν δὲ τοῖς φαυλίσασι τὸν κύριόν μου ἀπώλειαν
11.23 καὶ νῦν ἀστεία εἶ σὺ ἐν τῷ εἴδει σου καὶ ἀγαθὴ ἐν τοῖς λόγοις σου ὅτι ἐὰν ποιήσῃς καθὰ ἐλάλησας ὁ θεός σου ἔσται μου θεός καὶ σὺ ἐν οἴκῳ βασιλέως ναβουχοδονοσορ καθήσῃ καὶ ἔσῃ ὀνομαστὴ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν
11.1 kai eipen pros aytehn olophernehs tharsehson gynai meh phobehthehs teh kardia soy oti egoh oyk ekakohsa anthrohpon ostis ehretiken doyleyein basilei naboychodonosor pasehs tehs gehs
11.2 kai nyn o laos soy o katoikohn tehn oreinehn ei meh ephaylisan me oyk an ehra to dory moy ep' aytoys alla aytoi eaytois epoiehsan tayta
11.3 kai nyn lege moi tinos eneken apedras ap' aytohn kai ehlthes pros ehmas ehkeis gar eis sohtehrian tharsei en teh nykti tayteh zehseh kai eis to loipon
11.4 oy gar estin os adikehsei se all' ey se poiehsei katha ginetai tois doylois toy kyrioy moy basileohs naboychodonosor
11.5 kai eipen pros ayton ioydith dexai ta rehmata tehs doylehs soy kai lalehsatoh eh paidiskeh soy kata prosohpon soy kai oyk anaggeloh pseydos toh kyrioh moy en teh nykti tayteh
11.6 kai ean katakoloythehsehs tois logois tehs paidiskehs soy teleiohs pragma poiehsei meta soy o theos kai oyk apopeseitai o kyrios moy tohn epitehdeymatohn aytoy
11.7 zeh gar basileys naboychodonosor pasehs tehs gehs kai zeh to kratos aytoy os apesteilen se eis katorthohsin pasehs psychehs oti oy monon anthrohpoi dia se doyleyoysin aytoh alla kai ta thehria toy agroy kai ta ktehneh kai ta peteina toy oyranoy dia tehs ischyos soy zehsontai epi naboychodonosor kai panta ton oikon aytoy
11.8 ehkoysamen gar tehn sophian soy kai ta panoyrgeymata tehs psychehs soy kai anehggeleh paseh teh geh oti sy monos agathos en paseh basileia kai dynatos en epistehmeh kai thaymastos en strateymasin polemoy
11.9 kai nyn o logos on elalehsen achiohr en teh synedria soy ehkoysamen ta rehmata aytoy oti periepoiehsanto ayton oi andres baityloya kai anehggeilen aytois panta osa exelalehsen para soi
11.10 dio despota kyrie meh parelthehs ton logon aytoy alla katathoy ayton en teh kardia soy oti estin alehthehs oy gar ekdikatai to genos ehmohn oy katischyei romphaia ep' aytoys ean meh amartohsin eis ton theon aytohn
11.11 kai nyn ina meh genehtai o kyrios moy ekbolos kai apraktos kai epipeseitai thanatos epi prosohpon aytohn kai katelabeto aytoys amartehma en oh parorgioysin ton theon aytohn opehnika an poiehsohsin atopian
11.12 epei parexelipen aytoys ta brohmata kai espanistheh pan ydohr eboyleysanto epibalein tois ktehnesin aytohn kai panta osa diesteilato aytois o theos tois nomois aytoy meh phagein diegnohsan dapanehsai
11.13 kai tas aparchas toy sitoy kai tas dekatas toy oinoy kai toy elaioy a diephylaxan agiasantes tois iereysin tois parestehkosin en ieroysalehm apenanti toy prosohpoy toy theoy ehmohn kekrikasin exanalohsai ohn oyde tais chersin kathehken apsasthai oydena tohn ek toy laoy
11.14 kai apestalkasin eis ieroysalehm oti kai oi ekei katoikoyntes epoiehsan tayta toys metakomisontas aytois tehn aphesin para tehs geroysias
11.15 kai estai ohs an anaggeileh aytois kai poiehsohsin dothehsontai soi eis olethron en teh ehmera ekeineh
11.16 othen egoh eh doyleh soy epignoysa tayta panta apedrohn apo prosohpoy aytohn kai apesteilen me o theos poiehsai meta soy pragmata eph' ois ekstehsetai pasa eh geh osoi ean akoysohsin ayta
11.17 oti eh doyleh soy theosebehs estin kai therapeyoysa nyktos kai ehmeras ton theon toy oyranoy kai nyn menoh para soi kyrie moy kai exeleysetai eh doyleh soy kata nykta eis tehn pharagga kai proseyxomai pros ton theon kai erei moi pote epoiehsan ta amartehmata aytohn
11.18 kai elthoysa prosanoisoh soi kai exeleyseh syn paseh teh dynamei soy kai oyk estin os antistehsetai soi ex aytohn
11.19 kai axoh se dia mesoy tehs ioydaias eohs toy elthein apenanti ieroysalehm kai thehsoh ton diphron soy en mesoh aytehs kai axeis aytoys ohs probata ois oyk estin poimehn kai oy gryxei kyohn teh glohsseh aytoy apenanti soy oti tayta elalehtheh moi kata prognohsin moy kai apehggeleh moi kai apestalehn anaggeilai soi
11.20 kai ehresan oi logoi aytehs enantion olophernoy kai enantion pantohn tohn therapontohn aytoy kai ethaymasan epi teh sophia aytehs kai eipan
11.21 oyk estin toiayteh gyneh ap' akroy eohs akroy tehs gehs en kaloh prosohpoh kai synesei logohn
11.22 kai eipen pros aytehn olophernehs ey epoiehsen o theos aposteilas se emprosthen toy laoy toy genehthehnai en chersin ehmohn kratos en de tois phaylisasi ton kyrion moy apohleian
11.23 kai nyn asteia ei sy en toh eidei soy kai agatheh en tois logois soy oti ean poiehsehs katha elalehsas o theos soy estai moy theos kai sy en oikoh basileohs naboychodonosor kathehseh kai eseh onomasteh para pasan tehn gehn
11.1 Dixitque ad eam Holofernes: “ Aequo animo esto, mulier, et noli pavere corde tuo, quoniam ego non nocui viro cuicumque placuit servire Nabuchodonosor regi totius terrae.
11.2 Et nunc plebs tua, quae habitat montanam, nisi sprevissent me, non elevassem lanceam meam super ipsos, sed sibi ipsi fecerunt haec.
11.3 Et nunc dic mihi: Qua ex causa recessisti ab eis et venisti ad nos? Venisti enim ad salutem. Aequo animo esto, in hac nocte vives et deinceps.
11.4 Non enim est qui tibi noceat, sed bene tibi faciam, sicut fit servis domini mei ”.
11.5 Et dixit ad eum Iudith: “ Sume verba ancillae tuae, et loquatur ancilla tua ante faciem tuam et non nuntiabo mendacium domino meo in hac nocte.
11.6 Et, si secutus fueris verba ancillae tuae, consummabis omnia in manibus tuis, quae faciet Deus tecum, et non excidet dominus meus de adinventionibus suis quoadusque vivit.
11.7 Vivit enim Nabuchodonosor rex totius terrae, et vivit virtus eius, qui misit te in correctionem omnium animarum, quoniam non solum homines per te servient ei, sed et bestiae agri et iumenta et volatilia caeli et per virtutem tuam vivent in Nabuchodonosor et omni domo eius.
11.8 Audivimus enim sapientiam tuam et adinventiones animi tui, et nuntiatum est universae terrae quoniam tu solus bonus in universo regno et potens in prudentia et admirabilis in militia belli.
11.9 Et nunc, domine meus, verbum, quod locutus est Achior in consilio tuo, audivimus verba eius quoniam susceperunt viri in Betulia, et nuntiavit eis omnia, quae locutus est apud te.
11.10 Propter quod, dominator domine, non transeas verbum eius, sed conde illud in corde tuo, quia est verum. Non enim ultio cadit in genus nostrum, neque dominatur gladius super eos, nisi peccent in Deum suum.
11.11 Et nunc, ne fiat dominus meus frustratus et sine actu, cadet mors super faciem eorum, et comprehendet eos peccatum magnum, in quo exacerbaverint Dominum suum; mox ut fecerint illud, erunt tibi in consummationem.
11.12 Postquam enim defecerunt eis escae, et vacuefactae sunt ab eis aquae, voluerunt inicere manus iumentis suis et omnia, quae praecepit eis Deus legibus suis, ne manducarent, cogitaverunt consummare.
11.13 Et primitias frumenti et decimas vini et olei, quae conservaverunt sanctificantes sacerdotibus, qui praesunt in Ierusalem ante faciem Dei nostri, iudicaverunt consumere, quae nec manibus licet tangere neminem ex populo.
11.14 Et miserunt in Ierusalem — quia et, qui ibi inhabitant, fecerunt omnia haec — eos, qui transtulerint eis illationem a senioribus.
11.15 Et erit ut, cum nuntiatum fuerit, et fecerint, dentur tibi in perditionem in illa die.
11.16 Unde ego ancilla tua, cum cognovissem haec omnia, refugi a facie eorum, et misit me Deus facere tecum rem, in qua mirabitur tota terra, quicumque audierint ea.
11.17 Quoniam ancilla tua Deum colit et servit nocte ac die Deo caeli. Et nunc manebo penes te, domine meus, et exiet ancilla tua per noctem ad vallem et orabo ad Deum, et indicabit mihi quando fecerint peccata eorum.
11.18 Et veniens indicabo illud tibi, et exies in omni virtute tua, et non erit, qui resistat tibi ex eis.
11.19 Et adducam te per mediam Iudaeam, usque veniam contra Ierusalem et ponam sedem tuam in medio eius, et adduces eos sicut oves, quibus non est pastor. Et non muttiet canis lingua sua contra te, quoniam haec dicta sunt mihi secundum praescientiam meam et renuntiata sunt mihi, et missa sum nuntiare tibi ”.
11.20 Et placuerunt verba eius coram Holoferne et coram omnibus famulis eius, et mirati sunt in specie et in sapientia eius et dixerunt:
11.21 “ Non est talis mulier a summo usque ad summum terrae in specie faciei et sensu verborum ”.
11.22 Et dixit Holofernes ad eam: “ Bene fecit Deus, qui misit te ante filios plebis tuae, ut fiat in manibus nostris virtus, in eis autem, qui spreverunt dominum meum perditio.
11.23 Et nunc tu es speciosa in aspectu et bona in verbis tuis. Quoniam, si feceris secundum quod locuta es, Deus tuus erit Deus meus, et tu in domo Nabuchodonosor regis sedebis et eris nominata per omnem terram ”.
12.1 καὶ ἐκέλευσεν εἰσαγαγεῖν αὐτὴν οὗ ἐτίθετο τὰ ἀργυρώματα αὐτοῦ καὶ συνέταξεν καταστρῶσαι αὐτῇ ἀπὸ τῶν ὀψοποιημάτων αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴνου αὐτοῦ πίνειν
12.2 καὶ εἶπεν ιουδιθ οὐ φάγομαι ἐξ αὐτῶν ἵνα μὴ γένηται σκάνδαλον ἀλλ' ἐκ τῶν ἠκολουθηκότων μοι χορηγηθήσεται
12.3 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν ολοφέρνης ἐὰν δὲ ἐκλίπῃ τὰ ὄντα μετὰ σοῦ πόθεν ἐξοίσομέν σοι δοῦναι ὅμοια αὐτοῖς οὐ γάρ ἐστιν μεθ' ἡμῶν ἐκ τοῦ γένους σου
12.4 καὶ εἶπεν ιουδιθ πρὸς αὐτόν ζῇ ἡ ψυχή σου κύριέ μου ὅτι οὐ δαπανήσει ἡ δούλη σου τὰ ὄντα μετ' ἐμοῦ ἕως ἂν ποιήσῃ κύριος ἐν χειρί μου ἃ ἐβουλεύσατο
12.5 καὶ ἠγάγοσαν αὐτὴν οἱ θεράποντες ολοφέρνου εἰς τὴν σκηνήν καὶ ὕπνωσεν μέχρι μεσούσης τῆς νυκτός καὶ ἀνέστη πρὸς τὴν ἑωθινὴν φυλακήν
12.6 καὶ ἀπέστειλεν πρὸς ολοφέρνην λέγουσα ἐπιταξάτω δὴ ὁ κύριός μου ἐᾶσαι τὴν δούλην σου ἐπὶ προσευχὴν ἐξελθεῖν
12.7 καὶ προσέταξεν ολοφέρνης τοῖς σωματοφύλαξιν μὴ διακωλύειν αὐτήν καὶ παρέμεινεν ἐν τῇ παρεμβολῇ ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐξεπορεύετο κατὰ νύκτα εἰς τὴν φάραγγα βαιτυλουα καὶ ἐβαπτίζετο ἐν τῇ παρεμβολῇ ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος
12.8 καὶ ὡς ἀνέβη ἐδέετο τοῦ κυρίου θεοῦ ισραηλ κατευθῦναι τὴν ὁδὸν αὐτῆς εἰς ἀνάστημα τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
12.9 καὶ εἰσπορευομένη καθαρὰ παρέμενεν ἐν τῇ σκηνῇ μέχρι οὗ προσηνέγκατο τὴν τροφὴν αὐτῆς πρὸς ἑσπέραν
12.10 καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἐποίησεν ολοφέρνης πότον τοῖς δούλοις αὐτοῦ μόνοις καὶ οὐκ ἐκάλεσεν εἰς τὴν κλῆσιν οὐδένα τῶν πρὸς ταῖς χρείαις
12.11 καὶ εἶπεν βαγώᾳ τῷ εὐνούχῳ ὃς ἦν ἐφεστηκὼς ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ πεῖσον δὴ πορευθεὶς τὴν γυναῖκα τὴν εβραίαν ἥ ἐστιν παρὰ σοί τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ἡμᾶς καὶ φαγεῖν καὶ πιεῖν μεθ' ἡμῶν
12.12 ἰδοὺ γὰρ αἰσχρὸν τῷ προσώπῳ ἡμῶν εἰ γυναῖκα τοιαύτην παρήσομεν οὐχ ὁμιλήσαντες αὐτῇ ὅτι ἐὰν ταύτην μὴ ἐπισπασώμεθα καταγελάσεται ἡμῶν
12.13 καὶ ἐξῆλθεν βαγώας ἀπὸ προσώπου ολοφέρνου καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν καὶ εἶπεν μὴ ὀκνησάτω δὴ ἡ παιδίσκη ἡ καλὴ αὕτη ἐλθοῦσα πρὸς τὸν κύριόν μου δοξασθῆναι κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πίεσαι μεθ' ἡμῶν εἰς εὐφροσύνην οἶνον καὶ γενηθῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ὡς θυγάτηρ μία τῶν υἱῶν ασσουρ αἳ παρεστήκασιν ἐν οἴκῳ ναβουχοδονοσορ
12.14 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ιουδιθ καὶ τίς εἰμι ἐγὼ ἀντεροῦσα τῷ κυρίῳ μου ὅτι πᾶν ὃ ἔσται ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ ἀρεστόν σπεύσασα ποιήσω καὶ ἔσται τοῦτό μοι ἀγαλλίαμα ἕως ἡμέρας θανάτου μου
12.15 καὶ διαναστᾶσα ἐκοσμήθη τῷ ἱματισμῷ καὶ παντὶ τῷ κόσμῳ τῷ γυναικείῳ καὶ προσῆλθεν ἡ δούλη αὐτῆς καὶ ἔστρωσεν αὐτῇ κατέναντι ολοφέρνου χαμαὶ τὰ κώδια ἃ ἔλαβεν παρὰ βαγώου εἰς τὴν καθημερινὴν δίαιταν αὐτῆς εἰς τὸ ἐσθίειν κατακλινομένην ἐπ' αὐτῶν
12.16 καὶ εἰσελθοῦσα ἀνέπεσεν ιουδιθ καὶ ἐξέστη ἡ καρδία ολοφέρνου ἐπ' αὐτήν καὶ ἐσαλεύθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ καὶ ἦν κατεπίθυμος σφόδρα τοῦ συγγενέσθαι μετ' αὐτῆς καὶ ἐτήρει καιρὸν τοῦ ἀπατῆσαι αὐτὴν ἀφ' ἧς ἡμέρας εἶδεν αὐτήν
12.17 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν ολοφέρνης πίε δὴ καὶ γενήθητι μεθ' ἡμῶν εἰς εὐφροσύνην
12.18 καὶ εἶπεν ιουδιθ πίομαι δή κύριε ὅτι ἐμεγαλύνθη τὸ ζῆν μου ἐν ἐμοὶ σήμερον παρὰ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς γενέσεώς μου
12.19 καὶ λαβοῦσα ἔφαγεν καὶ ἔπιεν κατέναντι αὐτοῦ ἃ ἡτοίμασεν ἡ δούλη αὐτῆς
12.20 καὶ ηὐφράνθη ολοφέρνης ἀπ' αὐτῆς καὶ ἔπιεν οἶνον πολὺν σφόδρα ὅσον οὐκ ἔπιεν πώποτε ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀφ' οὗ ἐγεννήθη
12.1 kai ekeleysen eisagagein aytehn oy etitheto ta argyrohmata aytoy kai synetaxen katastrohsai ayteh apo tohn opsopoiehmatohn aytoy kai toy oinoy aytoy pinein
12.2 kai eipen ioydith oy phagomai ex aytohn ina meh genehtai skandalon all' ek tohn ehkoloythehkotohn moi chorehgehthehsetai
12.3 kai eipen pros aytehn olophernehs ean de eklipeh ta onta meta soy pothen exoisomen soi doynai omoia aytois oy gar estin meth' ehmohn ek toy genoys soy
12.4 kai eipen ioydith pros ayton zeh eh psycheh soy kyrie moy oti oy dapanehsei eh doyleh soy ta onta met' emoy eohs an poiehseh kyrios en cheiri moy a eboyleysato
12.5 kai ehgagosan aytehn oi therapontes olophernoy eis tehn skehnehn kai ypnohsen mechri mesoysehs tehs nyktos kai anesteh pros tehn eohthinehn phylakehn
12.6 kai apesteilen pros olophernehn legoysa epitaxatoh deh o kyrios moy easai tehn doylehn soy epi proseychehn exelthein
12.7 kai prosetaxen olophernehs tois sohmatophylaxin meh diakohlyein aytehn kai paremeinen en teh paremboleh ehmeras treis kai exeporeyeto kata nykta eis tehn pharagga baityloya kai ebaptizeto en teh paremboleh epi tehs pehgehs toy ydatos
12.8 kai ohs anebeh edeeto toy kyrioy theoy israehl kateythynai tehn odon aytehs eis anastehma tohn yiohn toy laoy aytoy
12.9 kai eisporeyomeneh kathara paremenen en teh skehneh mechri oy prosehnegkato tehn trophehn aytehs pros esperan
12.10 kai egeneto en teh ehmera teh tetarteh epoiehsen olophernehs poton tois doylois aytoy monois kai oyk ekalesen eis tehn klehsin oydena tohn pros tais chreiais
12.11 kai eipen bagoha toh eynoychoh os ehn ephestehkohs epi pantohn tohn aytoy peison deh poreytheis tehn gynaika tehn ebraian eh estin para soi toy elthein pros ehmas kai phagein kai piein meth' ehmohn
12.12 idoy gar aischron toh prosohpoh ehmohn ei gynaika toiaytehn parehsomen oych omilehsantes ayteh oti ean taytehn meh epispasohmetha katagelasetai ehmohn
12.13 kai exehlthen bagohas apo prosohpoy olophernoy kai eisehlthen pros aytehn kai eipen meh oknehsatoh deh eh paidiskeh eh kaleh ayteh elthoysa pros ton kyrion moy doxasthehnai kata prosohpon aytoy kai piesai meth' ehmohn eis eyphrosynehn oinon kai genehthehnai en teh ehmera tayteh ohs thygatehr mia tohn yiohn assoyr ai parestehkasin en oikoh naboychodonosor
12.14 kai eipen pros ayton ioydith kai tis eimi egoh anteroysa toh kyrioh moy oti pan o estai en tois ophthalmois aytoy areston speysasa poiehsoh kai estai toyto moi agalliama eohs ehmeras thanatoy moy
12.15 kai dianastasa ekosmehtheh toh imatismoh kai panti toh kosmoh toh gynaikeioh kai prosehlthen eh doyleh aytehs kai estrohsen ayteh katenanti olophernoy chamai ta kohdia a elaben para bagohoy eis tehn kathehmerinehn diaitan aytehs eis to esthiein kataklinomenehn ep' aytohn
12.16 kai eiselthoysa anepesen ioydith kai exesteh eh kardia olophernoy ep' aytehn kai esaleytheh eh psycheh aytoy kai ehn katepithymos sphodra toy syggenesthai met' aytehs kai etehrei kairon toy apatehsai aytehn aph' ehs ehmeras eiden aytehn
12.17 kai eipen pros aytehn olophernehs pie deh kai genehthehti meth' ehmohn eis eyphrosynehn
12.18 kai eipen ioydith piomai deh kyrie oti emegalyntheh to zehn moy en emoi sehmeron para pasas tas ehmeras tehs geneseohs moy
12.19 kai laboysa ephagen kai epien katenanti aytoy a ehtoimasen eh doyleh aytehs
12.20 kai ehyphrantheh olophernehs ap' aytehs kai epien oinon polyn sphodra oson oyk epien pohpote en ehmera mia aph' oy egennehtheh
12.1 Et iussit introduci eam, ubi reponebatur argentum ipsius. Et praecepit sterni ei et dare ei ex obsoniis suis et ex vino suo bibere.
12.2 Et dixit Iudith: “ Non manducabo ex eis, ne fiat mihi offensio, sed ex eis, quae allata sunt, praebebitur mihi ”.
12.3 Et dixit ad eam Holofernes: “ Si autem defecerint, quae tecum sunt, unde afferemus et dabimus tibi similia eis? Non enim est homo nobiscum ex genere tuo, qui habeat similia ”.
12.4 Dixitque ad eum Iudith: “ Vivit anima tua, domine mi, quoniam non impendet ancilla tua, quae sunt mecum, quousque faciat Dominus in manu mea, quae voluit ”.
12.5 Et induxerunt eam servi Holofernis in tabernaculum, et dormivit usque in mediam noctem. Surrexitque ante vigiliam matutinam
12.6 et misit ad Holofernen dicens: “ Praecipiat nunc dominus meus permitti ancillam suam exire ad orationem ”.
12.7 Et praecepit Holofernes custodibus suis, ne prohiberent eam. Et permansit in castris triduum. Et exiebat per noctem in vallem Betuliae et baptizabat se in fontem aquae.
12.8 Et, ut ascendebat, orabat Dominum, Deum Israel, ut dirigeret viam eius in exaltationem po puli sui.
12.9 Et introiens munda manebat in tabernaculo, usque dum afferretur esca eius in vesperum.
12.10 Et factum est, in quarta die fecit Holofernes cenam famulis suis solis et neminem eorum, qui erant super officia, vocavit ad convivium.
12.11 Et dixit Bagoae spadoni, qui erat praepositus super omnia ipsius: “ Vadens suade mulieri Hebraeae, quae est apud te, ut veniat ad nos et manducet et bibat nobiscum.
12.12 Ecce enim turpe est in conspectu nostro, ut mulierem talem dimittamus non fabulantes ei, quoniam, si non eam attraxerimus, deridebit nos ”.
12.13 Et exiit Bagoas a facie Holofernis et introivit ad eam et dixit ei: “ Non pigeat puellam bonam hanc introeuntem ad dominum meum glorificari ante faciem eius et bibere nobiscum vinum in iucunditatem et fieri in hodierno die honorificam sicut unam filiarum magnatorum Assyriae, quae assistunt in domo Nabuchodonosor ”.
12.14 Dixitque ad eum Iudith: “ Et quae sum ego, ut contradicam domino meo? Quoniam omne, quod erit optimum in oculis eius, festinans faciam, et erit hoc mihi gaudium usque ad diem mortis meae ”.
12.15 Et surgens exornavit se vestimento suo et omni muliebri ornatu, et praecessit ancilla eius et stravit ei contra Holofernen in terra stragula, quae acceperat a Bagoa in cotidianum usum, ut manducaret discumbens super ea.
12.16 Et introiens Iudith discubuit. Et obstupuit cor Holofernis in eam, et commota est anima eius, et erat concupiscens valde, ut concumberet cum ea; quaerebatque tempus seducendi eam ex die, quo viderat illam.
12.17 Et dixit ad eam Holofernes: “ Bibe et esto nobiscum in iucunditatem ”.
12.18 Et dixit Iudith: “ Bibam, domine, quia magnificata est vita mea in me hodie prae omnibus diebus nativitatis meae ”.
12.19 Et accipiens manducavit et bibit coram illo ea, quae praeparaverat ipsi ancilla sua.
12.20 Et iucundatus est Holofernes de ea et bibit multum vinum, quantum numquam bibit in uno die, ex quo natus est.
13.1 ὡς δὲ ὀψία ἐγένετο ἐσπούδασαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἀναλύειν καὶ βαγώας συνέκλεισεν τὴν σκηνὴν ἔξωθεν καὶ ἀπέκλεισεν τοὺς παρεστῶτας ἐκ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπῴχοντο εἰς τὰς κοίτας αὐτῶν ἦσαν γὰρ πάντες κεκοπωμένοι διὰ τὸ ἐπὶ πλεῖον γεγονέναι τὸν πότον
13.2 ὑπελείφθη δὲ ιουδιθ μόνη ἐν τῇ σκηνῇ καὶ ολοφέρνης προπεπτωκὼς ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ ἦν γὰρ περικεχυμένος αὐτῷ ὁ οἶνος
13.3 καὶ εἶπεν ιουδιθ τῇ δούλῃ αὐτῆς στῆναι ἔξω τοῦ κοιτῶνος αὐτῆς καὶ ἐπιτηρεῖν τὴν ἔξοδον αὐτῆς καθάπερ καθ' ἡμέραν ἐξελεύσεσθαι γὰρ ἔφη ἐπὶ τὴν προσευχὴν αὐτῆς καὶ τῷ βαγώᾳ ἐλάλησεν κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα
13.4 καὶ ἀπήλθοσαν πάντες ἐκ προσώπου καὶ οὐδεὶς κατελείφθη ἐν τῷ κοιτῶνι ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ στᾶσα ιουδιθ παρὰ τὴν κλίνην αὐτοῦ εἶπεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς κύριε ὁ θεὸς πάσης δυνάμεως ἐπίβλεψον ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν μου εἰς ὕψωμα ιερουσαλημ
13.5 ὅτι νῦν καιρὸς ἀντιλαβέσθαι τῆς κληρονομίας σου καὶ ποιῆσαι τὸ ἐπιτήδευμά μου εἰς θραῦσμα ἐχθρῶν οἳ ἐπανέστησαν ἡμῖν
13.6 καὶ προσελθοῦσα τῷ κανόνι τῆς κλίνης ὃς ἦν πρὸς κεφαλῆς ολοφέρνου καθεῖλεν τὸν ἀκινάκην αὐτοῦ ἀπ' αὐτοῦ
13.7 καὶ ἐγγίσασα τῆς κλίνης ἐδράξατο τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ εἶπεν κραταίωσόν με κύριε ὁ θεὸς ισραηλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ
13.8 καὶ ἐπάταξεν εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ δὶς ἐν τῇ ἰσχύι αὐτῆς καὶ ἀφεῖλεν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀπ' αὐτοῦ
13.9 καὶ ἀπεκύλισε τὸ σῶμα αὐτοῦ ἀπὸ τῆς στρωμνῆς καὶ ἀφεῖλε τὸ κωνώπιον ἀπὸ τῶν στύλων καὶ μετ' ὀλίγον ἐξῆλθεν καὶ παρέδωκεν τῇ ἅβρᾳ αὐτῆς τὴν κεφαλὴν ολοφέρνου
13.10 καὶ ἐνέβαλεν αὐτὴν εἰς τὴν πήραν τῶν βρωμάτων αὐτῆς καὶ ἐξῆλθον αἱ δύο ἅμα κατὰ τὸν ἐθισμὸν αὐτῶν ἐπὶ τὴν προσευχήν καὶ διελθοῦσαι τὴν παρεμβολὴν ἐκύκλωσαν τὴν φάραγγα ἐκείνην καὶ προσανέβησαν τὸ ὄρος βαιτυλουα καὶ ἤλθοσαν πρὸς τὰς πύλας αὐτῆς
13.11 καὶ εἶπεν ιουδιθ μακρόθεν τοῖς φυλάσσουσιν ἐπὶ τῶν πυλῶν ἀνοίξατε ἀνοίξατε δὴ τὴν πύλην μεθ' ἡμῶν ὁ θεὸς ὁ θεὸς ἡμῶν ποιῆσαι ἔτι ἰσχὺν ἐν ισραηλ καὶ κράτος κατὰ τῶν ἐχθρῶν καθὰ καὶ σήμερον ἐποίησεν
13.12 καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσαν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως αὐτῆς τὴν φωνὴν αὐτῆς ἐσπούδασαν τοῦ καταβῆναι ἐπὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως αὐτῶν καὶ συνεκάλεσαν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως
13.13 καὶ συνέδραμον πάντες ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου αὐτῶν ὅτι παράδοξον ἦν αὐτοῖς τὸ ἐλθεῖν αὐτήν καὶ ἤνοιξαν τὴν πύλην καὶ ὑπεδέξαντο αὐτὰς καὶ ἅψαντες πῦρ εἰς φαῦσιν περιεκύκλωσαν αὐτάς
13.14 ἡ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς φωνῇ μεγάλῃ αἰνεῖτε τὸν θεόν αἰνεῖτε αἰνεῖτε τὸν θεόν ὃς οὐκ ἀπέστησεν τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ οἴκου ισραηλ ἀλλ' ἔθραυσε τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν διὰ χειρός μου ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ
13.15 καὶ προελοῦσα τὴν κεφαλὴν ἐκ τῆς πήρας ἔδειξεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ ολοφέρνου ἀρχιστρατήγου δυνάμεως ασσουρ καὶ ἰδοὺ τὸ κωνώπιον ἐν ᾧ κατέκειτο ἐν ταῖς μέθαις αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ὁ κύριος ἐν χειρὶ θηλείας
13.16 καὶ ζῇ κύριος ὃς διεφύλαξέν με ἐν τῇ ὁδῷ μου ᾗ ἐπορεύθην ὅτι ἠπάτησεν αὐτὸν τὸ πρόσωπόν μου εἰς ἀπώλειαν αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐποίησεν ἁμάρτημα μετ' ἐμοῦ εἰς μίασμα καὶ αἰσχύνην
13.17 καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα καὶ κύψαντες προσεκύνησαν τῷ θεῷ καὶ εἶπαν ὁμοθυμαδόν εὐλογητὸς εἶ ὁ θεὸς ἡμῶν ὁ ἐξουδενώσας ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον τοὺς ἐχθροὺς τοῦ λαοῦ σου
13.18 καὶ εἶπεν αὐτῇ οζιας εὐλογητὴ σύ θύγατερ τῷ θεῷ τῷ ὑψίστῳ παρὰ πάσας τὰς γυναῖκας τὰς ἐπὶ τῆς γῆς καὶ εὐλογημένος κύριος ὁ θεός ὃς ἔκτισεν τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὴν γῆν ὃς κατεύθυνέν σε εἰς τραῦμα κεφαλῆς ἄρχοντος ἐχθρῶν ἡμῶν
13.19 ὅτι οὐκ ἀποστήσεται ἡ ἐλπίς σου ἀπὸ καρδίας ἀνθρώπων μνημονευόντων ἰσχὺν θεοῦ ἕως αἰῶνος
13.20 καὶ ποιήσαι σοι αὐτὰ ὁ θεὸς εἰς ὕψος αἰώνιον τοῦ ἐπισκέψασθαί σε ἐν ἀγαθοῖς ἀνθ' ὧν οὐκ ἐφείσω τῆς ψυχῆς σου διὰ τὴν ταπείνωσιν τοῦ γένους ἡμῶν ἀλλ' ἐπεξῆλθες τῷ πτώματι ἡμῶν ἐπ' εὐθεῖαν πορευθεῖσα ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ εἶπαν πᾶς ὁ λαός γένοιτο γένοιτο
13.1 ohs de opsia egeneto espoydasan oi doyloi aytoy analyein kai bagohas synekleisen tehn skehnehn exohthen kai apekleisen toys parestohtas ek prosohpoy toy kyrioy aytoy kai apohchonto eis tas koitas aytohn ehsan gar pantes kekopohmenoi dia to epi pleion gegonenai ton poton
13.2 ypeleiphtheh de ioydith moneh en teh skehneh kai olophernehs propeptohkohs epi tehn klinehn aytoy ehn gar perikechymenos aytoh o oinos
13.3 kai eipen ioydith teh doyleh aytehs stehnai exoh toy koitohnos aytehs kai epitehrein tehn exodon aytehs kathaper kath' ehmeran exeleysesthai gar epheh epi tehn proseychehn aytehs kai toh bagoha elalehsen kata ta rehmata tayta
13.4 kai apehlthosan pantes ek prosohpoy kai oydeis kateleiphtheh en toh koitohni apo mikroy eohs megaloy kai stasa ioydith para tehn klinehn aytoy eipen en teh kardia aytehs kyrie o theos pasehs dynameohs epiblepson en teh ohra tayteh epi ta erga tohn cheirohn moy eis ypsohma ieroysalehm
13.5 oti nyn kairos antilabesthai tehs klehronomias soy kai poiehsai to epitehdeyma moy eis thraysma echthrohn oi epanestehsan ehmin
13.6 kai proselthoysa toh kanoni tehs klinehs os ehn pros kephalehs olophernoy katheilen ton akinakehn aytoy ap' aytoy
13.7 kai eggisasa tehs klinehs edraxato tehs komehs tehs kephalehs aytoy kai eipen krataiohson me kyrie o theos israehl en teh ehmera tayteh
13.8 kai epataxen eis ton trachehlon aytoy dis en teh ischyi aytehs kai apheilen tehn kephalehn aytoy ap' aytoy
13.9 kai apekylise to sohma aytoy apo tehs strohmnehs kai apheile to kohnohpion apo tohn stylohn kai met' oligon exehlthen kai paredohken teh abra aytehs tehn kephalehn olophernoy
13.10 kai enebalen aytehn eis tehn pehran tohn brohmatohn aytehs kai exehlthon ai dyo ama kata ton ethismon aytohn epi tehn proseychehn kai dielthoysai tehn parembolehn ekyklohsan tehn pharagga ekeinehn kai prosanebehsan to oros baityloya kai ehlthosan pros tas pylas aytehs
13.11 kai eipen ioydith makrothen tois phylassoysin epi tohn pylohn anoixate anoixate deh tehn pylehn meth' ehmohn o theos o theos ehmohn poiehsai eti ischyn en israehl kai kratos kata tohn echthrohn katha kai sehmeron epoiehsen
13.12 kai egeneto ohs ehkoysan oi andres tehs poleohs aytehs tehn phohnehn aytehs espoydasan toy katabehnai epi tehn pylehn tehs poleohs aytohn kai synekalesan toys presbyteroys tehs poleohs
13.13 kai synedramon pantes apo mikroy eohs megaloy aytohn oti paradoxon ehn aytois to elthein aytehn kai ehnoixan tehn pylehn kai ypedexanto aytas kai apsantes pyr eis phaysin periekyklohsan aytas
13.14 eh de eipen pros aytoys phohneh megaleh aineite ton theon aineite aineite ton theon os oyk apestehsen to eleos aytoy apo toy oikoy israehl all' ethrayse toys echthroys ehmohn dia cheiros moy en teh nykti tayteh
13.15 kai proeloysa tehn kephalehn ek tehs pehras edeixen kai eipen aytois idoy eh kephaleh olophernoy archistratehgoy dynameohs assoyr kai idoy to kohnohpion en oh katekeito en tais methais aytoy kai epataxen ayton o kyrios en cheiri thehleias
13.16 kai zeh kyrios os diephylaxen me en teh odoh moy eh eporeythehn oti ehpatehsen ayton to prosohpon moy eis apohleian aytoy kai oyk epoiehsen amartehma met' emoy eis miasma kai aischynehn
13.17 kai exesteh pas o laos sphodra kai kypsantes prosekynehsan toh theoh kai eipan omothymadon eylogehtos ei o theos ehmohn o exoydenohsas en teh ehmera teh sehmeron toys echthroys toy laoy soy
13.18 kai eipen ayteh ozias eylogehteh sy thygater toh theoh toh ypsistoh para pasas tas gynaikas tas epi tehs gehs kai eylogehmenos kyrios o theos os ektisen toys oyranoys kai tehn gehn os kateythynen se eis trayma kephalehs archontos echthrohn ehmohn
13.19 oti oyk apostehsetai eh elpis soy apo kardias anthrohpohn mnehmoneyontohn ischyn theoy eohs aiohnos
13.20 kai poiehsai soi ayta o theos eis ypsos aiohnion toy episkepsasthai se en agathois anth' ohn oyk epheisoh tehs psychehs soy dia tehn tapeinohsin toy genoys ehmohn all' epexehlthes toh ptohmati ehmohn ep' eytheian poreytheisa enohpion toy theoy ehmohn kai eipan pas o laos genoito genoito
13.1 Et, ut vesper factus est, festinaverunt servi eius abire, et Bagoas conclusit tabernaculum a foris et dimisit adstantes a facie domini sui. Et abierunt omnes in cubilia sua; erant enim omnes fatigati, quoniam plurimus factus erat potus.
13.2 Derelicta est autem sola Iudith in tabernaculo, et Holofernes prociderat in lectum suum; circumfusum enim erat ei vinum.
13.3 Et dixit Iudith ancillae suae, ut staret extra cubiculum et observaret exitum eius sicut cotidie; exire enim se dixit ad orationem suam, et Bagoae locuta est secundum verba haec.
13.4 Discesseruntque omnes a facie, et nemo relictus est in cubiculo eius, a minimo usque ad magnum. Et stans Iudith ad caput eius dixit: “ Domine, Domine, Deus omnium virtutum, respice in hac hora ad opera manuum mearum, ut exaltetur Ierusalem.
13.5 Quia nunc est tempus, ut suscipias hereditatem tuam et facias cogitationem meam in quassationem inimicorum, qui insurrexerunt super nos ”.
13.6 Et accedens ad columnam lectus, quae erat ad caput Holofernis, deposuit pugionem illius ab illa.
13.7 Et accedens ad lectum comprehendit comam capitis eius et dixit: “ Deus Israel, confirma me, Domine, Deus Israel, in hoc die ”.
13.8 Et percussit in cervicem eius bis in virtute sua et abstulit caput eius ab eo.
13.9 Et volutavit corpus eius a toro et abstulit conopeum eius a columnis; et post pusillum exiit et tradidit abrae suae caput Holofernis,
13.10 et misit illud in peram escarum suarum. Et exierunt ambae simul secundum consuetudinem suam quasi ad orationem. Transeuntesque castra gyraverunt totam vallem illam et subascenderunt montem Betuliae et venerunt ad portas eius.
13.11 Et dixit Iudith a longe eis, qui custodiebant in portis: “ Aperite, aperite portam! Nobiscum est Deus, Deus noster, ut faciat adhuc virtutem in Israel et potentiam adversus inimicos nostros, sicut et hodie fecit ”.
13.12 Et factum est, ut audierunt viri civitatis vocem eius, festinaverunt descendere ad portam civitatis suae et convocaverunt seniores civitatis.
13.13 Et concurrerunt omnes a minimo usque ad magnum, quoniam mirum erat eis illam reversam esse. Et aperuerunt portam et receperunt eas et accendentes ignem ad lumen congyraverunt eam.
13.14 Quae dixit ad eos voce magna: “ Laudate Dominum nostrum, laudate, quia non abstulit misericordiam suam a domo Israel, sed conteruit inimicos nostros per manum meam in hac nocte ”.
13.15 Et proferens caput de pera sua ostendit et dixit eis: “ Ecce caput Holofernis principis militiae virtutis Assyriorum, et ecce conopeum, in quo recumbebat in ebrietate sua. Et percussit eum Dominus in manu feminae.
13.16 Et vivit Dominus, qui custodivit me in via mea, qua profecta sum, quoniam seduxit eum facies mea in perditionem eius, et non fecit peccatum mecum in coinquinationem et confusionem ”.
13.17 Et obstupuit omnis populus valde et inclinantes se adoraverunt Deum et dixerunt unanimes: “ Benedictus es, Deus noster, qui ad nihilum redegisti inimicos populi tui in hodierna die ”.
13.18 Et dixit ad eam Ozias: “ Benedicta tu es, filia, a Deo excelso prae omnibus mulieribus, quae sunt super terram. Et benedictus Dominus Deus noster, qui creavit caelum et terram, qui direxit te in vulnus capitis principis inimicorum nostrorum.
13.19 Quoniam non discedet laus tua a corde hominum memorantium virtutis Dei usque in sempiternum.
13.20 Et faciat tibi ea Deus in exaltationem aeternam, ut visitet te in bonis, pro eo quod non pepercisti animae tuae propter humilitatem generis nostri, sed prosilisti in ruinam nostram in directum ambulans in conspectu Dei nostri ”. Et dixit omnis populus: “ Fiat, fiat! ”.
14.1 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ιουδιθ ἀκούσατε δή μου ἀδελφοί καὶ λαβόντες τὴν κεφαλὴν ταύτην κρεμάσατε αὐτὴν ἐπὶ τῆς ἐπάλξεως τοῦ τείχους ὑμῶν
14.2 καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν διαφαύσῃ ὁ ὄρθρος καὶ ἐξέλθῃ ὁ ἥλιος ἐπὶ τὴν γῆν ἀναλήμψεσθε ἕκαστος τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ ὑμῶν καὶ ἐξελεύσεσθε πᾶς ἀνὴρ ἰσχύων ἔξω τῆς πόλεως καὶ δώσετε ἀρχηγὸν εἰς αὐτοὺς ὡς καταβαίνοντες ἐπὶ τὸ πεδίον εἰς τὴν προφυλακὴν υἱῶν ασσουρ καὶ οὐ καταβήσεσθε
14.3 καὶ ἀναλαβόντες οὗτοι τὰς πανοπλίας αὐτῶν πορεύσονται εἰς τὴν παρεμβολὴν αὐτῶν καὶ ἐγεροῦσι τοὺς στρατηγοὺς τῆς δυνάμεως ασσουρ καὶ συνδραμοῦνται ἐπὶ τὴν σκηνὴν ολοφέρνου καὶ οὐχ εὑρήσουσιν αὐτόν καὶ ἐπιπεσεῖται ἐπ' αὐτοὺς φόβος καὶ φεύξονται ἀπὸ προσώπου ὑμῶν
14.4 καὶ ἐπακολουθήσαντες ὑμεῖς καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες πᾶν ὅριον ισραηλ καταστρώσατε αὐτοὺς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν
14.5 πρὸ δὲ τοῦ ποιῆσαι ταῦτα καλέσατέ μοι αχιωρ τὸν αμμανίτην ἵνα ἰδὼν ἐπιγνοῖ τὸν ἐκφαυλίσαντα τὸν οἶκον τοῦ ισραηλ καὶ αὐτὸν ὡς εἰς θάνατον ἀποστείλαντα εἰς ἡμᾶς
14.6 καὶ ἐκάλεσαν τὸν αχιωρ ἐκ τοῦ οἴκου οζια ὡς δὲ ἦλθεν καὶ εἶδεν τὴν κεφαλὴν ολοφέρνου ἐν χειρὶ ἀνδρὸς ἑνὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ λαοῦ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον καὶ ἐξελύθη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ
14.7 ὡς δὲ ἀνέλαβον αὐτόν προσέπεσεν τοῖς ποσὶν ιουδιθ καὶ προσεκύνησεν τῷ προσώπῳ αὐτῆς καὶ εἶπεν εὐλογημένη σὺ ἐν παντὶ σκηνώματι ιουδα καὶ ἐν παντὶ ἔθνει οἵτινες ἀκούσαντες τὸ ὄνομά σου ταραχθήσονται
14.8 καὶ νῦν ἀνάγγειλόν μοι ὅσα ἐποίησας ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ιουδιθ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ πάντα ὅσα ἦν πεποιηκυῖα ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐξῆλθεν ἕως οὗ ἐλάλει αὐτοῖς
14.9 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλοῦσα ἠλάλαξεν ὁ λαὸς φωνῇ μεγάλῃ καὶ ἔδωκεν φωνὴν εὐφρόσυνον ἐν τῇ πόλει αὐτῶν
14.10 ἰδὼν δὲ αχιωρ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ θεὸς τοῦ ισραηλ ἐπίστευσεν τῷ θεῷ σφόδρα καὶ περιετέμετο τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ καὶ προσετέθη εἰς τὸν οἶκον ισραηλ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης
14.11 ἡνίκα δὲ ὁ ὄρθρος ἀνέβη καὶ ἐκρέμασαν τὴν κεφαλὴν ολοφέρνου ἐκ τοῦ τείχους καὶ ἀνέλαβεν πᾶς ἀνὴρ τὰ ὅπλα αὐτοῦ καὶ ἐξήλθοσαν κατὰ σπείρας ἐπὶ τὰς ἀναβάσεις τοῦ ὄρους
14.12 οἱ δὲ υἱοὶ ασσουρ ὡς εἶδον αὐτούς διέπεμψαν ἐπὶ τοὺς ἡγουμένους αὐτῶν οἱ δὲ ἦλθον ἐπὶ τοὺς στρατηγοὺς καὶ χιλιάρχους καὶ ἐπὶ πάντα ἄρχοντα αὐτῶν
14.13 καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὴν σκηνὴν ολοφέρνου καὶ εἶπαν τῷ ὄντι ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ ἔγειρον δὴ τὸν κύριον ἡμῶν ὅτι ἐτόλμησαν οἱ δοῦλοι καταβαίνειν ἐφ' ἡμᾶς εἰς πόλεμον ἵνα ἐξολεθρευθῶσιν εἰς τέλος
14.14 καὶ εἰσῆλθεν βαγώας καὶ ἔκρουσε τὴν αὐλαίαν τῆς σκηνῆς ὑπενόει γὰρ καθεύδειν αὐτὸν μετὰ ιουδιθ
14.15 ὡς δ' οὐθεὶς ἐπήκουσεν διαστείλας εἰσῆλθεν εἰς τὸν κοιτῶνα καὶ εὗρεν αὐτὸν ἐπὶ τῆς χελωνίδος ἐρριμμένον νεκρόν καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀφῄρητο ἀπ' αὐτοῦ
14.16 καὶ ἐβόησεν φωνῇ μεγάλῃ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ στεναγμοῦ καὶ βοῆς ἰσχυρᾶς καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ
14.17 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν σκηνήν οὗ ἦν ιουδιθ καταλύουσα καὶ οὐχ εὗρεν αὐτήν καὶ ἐξεπήδησεν εἰς τὸν λαὸν καὶ ἐβόησεν
14.18 ἠθέτησαν οἱ δοῦλοι ἐποίησεν αἰσχύνην μία γυνὴ τῶν εβραίων εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως ναβουχοδονοσορ ὅτι ἰδοὺ ολοφέρνης χαμαί καὶ ἡ κεφαλὴ οὐκ ἔστιν ἐπ' αὐτῷ
14.19 ὡς δὲ ἤκουσαν ταῦτα τὰ ῥήματα οἱ ἄρχοντες τῆς δυνάμεως ασσουρ τοὺς χιτῶνας αὐτῶν διέρρηξαν καὶ ἐταράχθη αὐτῶν ἡ ψυχὴ σφόδρα καὶ ἐγένετο αὐτῶν κραυγὴ καὶ βοὴ μεγάλη σφόδρα ἐν μέσῳ τῆς παρεμβολῆς
14.1 kai eipen pros aytoys ioydith akoysate deh moy adelphoi kai labontes tehn kephalehn taytehn kremasate aytehn epi tehs epalxeohs toy teichoys ymohn
14.2 kai estai ehnika ean diaphayseh o orthros kai exeltheh o ehlios epi tehn gehn analehmpsesthe ekastos ta skeyeh ta polemika ymohn kai exeleysesthe pas anehr ischyohn exoh tehs poleohs kai dohsete archehgon eis aytoys ohs katabainontes epi to pedion eis tehn prophylakehn yiohn assoyr kai oy katabehsesthe
14.3 kai analabontes oytoi tas panoplias aytohn poreysontai eis tehn parembolehn aytohn kai egeroysi toys stratehgoys tehs dynameohs assoyr kai syndramoyntai epi tehn skehnehn olophernoy kai oych eyrehsoysin ayton kai epipeseitai ep' aytoys phobos kai pheyxontai apo prosohpoy ymohn
14.4 kai epakoloythehsantes ymeis kai pantes oi katoikoyntes pan orion israehl katastrohsate aytoys en tais odois aytohn
14.5 pro de toy poiehsai tayta kalesate moi achiohr ton ammanitehn ina idohn epignoi ton ekphaylisanta ton oikon toy israehl kai ayton ohs eis thanaton aposteilanta eis ehmas
14.6 kai ekalesan ton achiohr ek toy oikoy ozia ohs de ehlthen kai eiden tehn kephalehn olophernoy en cheiri andros enos en teh ekklehsia toy laoy epesen epi prosohpon kai exelytheh to pneyma aytoy
14.7 ohs de anelabon ayton prosepesen tois posin ioydith kai prosekynehsen toh prosohpoh aytehs kai eipen eylogehmeneh sy en panti skehnohmati ioyda kai en panti ethnei oitines akoysantes to onoma soy tarachthehsontai
14.8 kai nyn anaggeilon moi osa epoiehsas en tais ehmerais taytais kai apehggeilen aytoh ioydith en mesoh toy laoy panta osa ehn pepoiehkyia aph' ehs ehmeras exehlthen eohs oy elalei aytois
14.9 ohs de epaysato laloysa ehlalaxen o laos phohneh megaleh kai edohken phohnehn eyphrosynon en teh polei aytohn
14.10 idohn de achiohr panta osa epoiehsen o theos toy israehl episteysen toh theoh sphodra kai perietemeto tehn sarka tehs akrobystias aytoy kai prosetetheh eis ton oikon israehl eohs tehs ehmeras taytehs
14.11 ehnika de o orthros anebeh kai ekremasan tehn kephalehn olophernoy ek toy teichoys kai anelaben pas anehr ta opla aytoy kai exehlthosan kata speiras epi tas anabaseis toy oroys
14.12 oi de yioi assoyr ohs eidon aytoys diepempsan epi toys ehgoymenoys aytohn oi de ehlthon epi toys stratehgoys kai chiliarchoys kai epi panta archonta aytohn
14.13 kai paregenonto epi tehn skehnehn olophernoy kai eipan toh onti epi pantohn tohn aytoy egeiron deh ton kyrion ehmohn oti etolmehsan oi doyloi katabainein eph' ehmas eis polemon ina exolethreythohsin eis telos
14.14 kai eisehlthen bagohas kai ekroyse tehn aylaian tehs skehnehs ypenoei gar katheydein ayton meta ioydith
14.15 ohs d' oytheis epehkoysen diasteilas eisehlthen eis ton koitohna kai eyren ayton epi tehs chelohnidos errimmenon nekron kai eh kephaleh aytoy aphehrehto ap' aytoy
14.16 kai eboehsen phohneh megaleh meta klaythmoy kai stenagmoy kai boehs ischyras kai dierrehxen ta imatia aytoy
14.17 kai eisehlthen eis tehn skehnehn oy ehn ioydith katalyoysa kai oych eyren aytehn kai exepehdehsen eis ton laon kai eboehsen
14.18 ehthetehsan oi doyloi epoiehsen aischynehn mia gyneh tohn ebraiohn eis ton oikon toy basileohs naboychodonosor oti idoy olophernehs chamai kai eh kephaleh oyk estin ep' aytoh
14.19 ohs de ehkoysan tayta ta rehmata oi archontes tehs dynameohs assoyr toys chitohnas aytohn dierrehxan kai etarachtheh aytohn eh psycheh sphodra kai egeneto aytohn kraygeh kai boeh megaleh sphodra en mesoh tehs parembolehs
14.1 Et dixit Iudith ad illos: “ Audite me, fratres, et acci pientes caput hoc suspendite illud super propugnaculum muri nostri.
14.2 Et, cum aurora illuxerit, et exierit sol super terram, accipite unusquisque vasa bellica vestra et exietis omnis vir potens extra civitatem et dabitis initium adversus eos tamquam descendentes in campum ad primam custodiam filiorum Assyriae; et non descendetis.
14.3 Et accipientes illi arma sua ibunt in castra sua et suscitabunt duces virtutis Assyriae concurrentque ad tabernaculum Holofernis et non invenient illum, et incidet in illos timor, et fugient a facie vestra.
14.4 Et subsecuti vos et omnes, qui incolunt omnem finem Israel, prosternite illos in viis illorum.
14.5 Ante autem quam faciatis ista, vocate mihi Achior Ammoniten, ut videns recognoscat eum, qui vituperavit domum Israel et ipsum quasi in mortem misit ad nos ”.
14.6 Et vocaverunt Achior de domo Oziae, qui, ut venit et vidit caput Holofernis in manu viri unius in ecclesia populi, cecidit in faciem, et resolutus est spiritus ipsius.
14.7 Ut autem resuscitaverunt eum, procidit ad pedes Iudith et adoravit faciem ipsius et dixit: “ Benedicta tu in omni tabernaculo Iudae et in omni gente, quicumque audientes nomen tuum turbabuntur.
14.8 Et nunc annuntia mihi, quaecumque fecisti in diebus istis ”. Et rettulit illi Iudith in medio populi omnia, quaecumque fecerat, ex qua die exivit usque in diem, qua loquebatur illis.
14.9 Ut autem desiit loqui, exsultavit omnis populus voce magna et dedit vocem iucunditatis in civitate sua.
14.10 Videns autem Achior omnia, quaecumque fecit Deus Israel, credidit Deo valde et circumcidit carnem praeputii sui, et appositus est ad do mum Israel usque in diem hanc.
14.11 Postquam autem aurora orta est, suspenderunt caput Holofernis super murum; et accepit omnis vir arma sua, et exierunt secundum cohortes ad ascensiones montis.
14.12 Filii autem Assyriae, ut viderunt illos, miserunt ad praepositos suos, et illi venerunt ad duces et ad tribunos et ad omnes principes suos.
14.13 Et venerunt ad tabernaculum Holofernis et dixerunt Bagoae, qui erat super omnia eius: “ Suscita dominum nostrum, quoniam ausi sunt Iudaei descendere ad nos in bellum, ut pereant usque ad finem ”.
14.14 Introivitque Bagoas et pulsavit cortinam; suspicabatur enim illum cum Iudith dormire.
14.15 Cum autem nemo responderet, aperiens cortinam intravit in cubiculum et invenit illum in scabello proiectum, mortuum, nudum, et caput illius sublatum ab eo.
14.16 Et exclamavit voce magna cum fletu et gemitu et clamore magno et scidit vestimenta sua.
14.17 Et intravit in tabernaculum, ubi Iudith fuerat hospitata, et non invenit eam. Et exsilivit ad populum et clamavit:
14.18 “Inique gesserunt servi! Fecit confusionem una mulier Hebraeorum in domum regis Nabuchodonosor, quoniam ecce Holofernes in terra, et caput ipsius non est in illo! ”.
14.19 Ut autem audierunt verba haec, principes virtutis Assyriae sciderunt tunicas suas, et conturbata est anima eorum valde, et factus est clamor et ululatus magnus in medio castrorum.
15.1 καὶ ὡς ἤκουσαν οἱ ἐν τοῖς σκηνώμασιν ὄντες ἐξέστησαν ἐπὶ τὸ γεγονός
15.2 καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐτοὺς τρόμος καὶ φόβος καὶ οὐκ ἦν ἄνθρωπος μένων κατὰ πρόσωπον τοῦ πλησίον ἔτι ἀλλ' ἐκχυθέντες ὁμοθυμαδὸν ἔφευγον ἐπὶ πᾶσαν ὁδὸν τοῦ πεδίου καὶ τῆς ὀρεινῆς
15.3 καὶ οἱ παρεμβεβληκότες ἐν τῇ ὀρεινῇ κύκλῳ βαιτυλουα καὶ ἐτράπησαν εἰς φυγήν καὶ τότε οἱ υἱοὶ ισραηλ πᾶς ἀνὴρ πολεμιστὴς ἐξ αὐτῶν ἐξεχύθησαν ἐπ' αὐτούς
15.4 καὶ ἀπέστειλεν οζιας εἰς βαιτομασθαιμ καὶ βηβαι καὶ χωβαι καὶ κωλα καὶ εἰς πᾶν ὅριον ισραηλ τοὺς ἀπαγγέλλοντας ὑπὲρ τῶν συντετελεσμένων καὶ ἵνα πάντες ἐπεκχυθῶσιν τοῖς πολεμίοις εἰς τὴν ἀναίρεσιν αὐτῶν
15.5 ὡς δὲ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πάντες ὁμοθυμαδὸν ἐπέπεσον ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔκοπτον αὐτοὺς ἕως χωβα ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ἐξ ιερουσαλημ παρεγενήθησαν καὶ ἐκ πάσης τῆς ὀρεινῆς ἀνήγγειλαν γὰρ αὐτοῖς τὰ γεγονότα τῇ παρεμβολῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ οἱ ἐν γαλααδ καὶ οἱ ἐν τῇ γαλιλαίᾳ ὑπερεκέρασαν αὐτοὺς πληγῇ μεγάλῃ ἕως οὗ παρῆλθον δαμασκὸν καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς
15.6 οἱ δὲ λοιποὶ οἱ κατοικοῦντες βαιτυλουα ἐπέπεσαν τῇ παρεμβολῇ ασσουρ καὶ ἐπρονόμευσαν αὐτοὺς καὶ ἐπλούτησαν σφόδρα
15.7 οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἀναστρέψαντες ἀπὸ τῆς κοπῆς ἐκυρίευσαν τῶν λοιπῶν καὶ αἱ κῶμαι καὶ ἐπαύλεις ἐν τῇ ὀρεινῇ καὶ πεδινῇ ἐκράτησαν πολλῶν λαφύρων ἦν γὰρ πλῆθος πολὺ σφόδρα
15.8 καὶ ιωακιμ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ ἡ γερουσία τῶν υἱῶν ισραηλ οἱ κατοικοῦντες ἐν ιερουσαλημ ἦλθον τοῦ θεάσασθαι τὰ ἀγαθά ἃ ἐποίησεν κύριος τῷ ισραηλ καὶ τοῦ ἰδεῖν τὴν ιουδιθ καὶ λαλῆσαι μετ' αὐτῆς εἰρήνην
15.9 ὡς δὲ εἰσῆλθον πρὸς αὐτήν εὐλόγησαν αὐτὴν πάντες ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν πρὸς αὐτήν σὺ ὕψωμα ιερουσαλημ σὺ γαυρίαμα μέγα τοῦ ισραηλ σὺ καύχημα μέγα τοῦ γένους ἡμῶν
15.10 ἐποίησας ταῦτα πάντα ἐν χειρί σου ἐποίησας τὰ ἀγαθὰ μετὰ ισραηλ καὶ εὐδόκησεν ἐπ' αὐτοῖς ὁ θεός εὐλογημένη γίνου παρὰ τῷ παντοκράτορι κυρίῳ εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον καὶ εἶπεν πᾶς ὁ λαός γένοιτο
15.11 καὶ ἐλαφύρευσεν πᾶς ὁ λαὸς τὴν παρεμβολὴν ἐφ' ἡμέρας τριάκοντα καὶ ἔδωκαν τῇ ιουδιθ τὴν σκηνὴν ολοφέρνου καὶ πάντα τὰ ἀργυρώματα καὶ τὰς κλίνας καὶ τὰ ὁλκεῖα καὶ πάντα τὰ κατασκευάσματα αὐτοῦ καὶ λαβοῦσα αὐτὴ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτῆς καὶ ἔζευξεν τὰς ἁμάξας αὐτῆς καὶ ἐσώρευσεν αὐτὰ ἐπ' αὐτῶν
15.12 καὶ συνέδραμεν πᾶσα γυνὴ ισραηλ τοῦ ἰδεῖν αὐτὴν καὶ εὐλόγησαν αὐτὴν καὶ ἐποίησαν αὐτῇ χορὸν ἐξ αὐτῶν καὶ ἔλαβεν θύρσους ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῆς καὶ ἔδωκεν ταῖς γυναιξὶν ταῖς μετ' αὐτῆς
15.13 καὶ ἐστεφανώσαντο τὴν ἐλαίαν αὐτὴ καὶ αἱ μετ' αὐτῆς καὶ προῆλθεν παντὸς τοῦ λαοῦ ἐν χορείᾳ ἡγουμένη πασῶν τῶν γυναικῶν καὶ ἠκολούθει πᾶς ἀνὴρ ισραηλ ἐνωπλισμένοι μετὰ στεφάνων καὶ ὕμνουν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν
15.14 καὶ ἐξῆρχεν ιουδιθ τὴν ἐξομολόγησιν ταύτην ἐν παντὶ ισραηλ καὶ ὑπερεφώνει πᾶς ὁ λαὸς τὴν αἴνεσιν ταύτην
15.1 kai ohs ehkoysan oi en tois skehnohmasin ontes exestehsan epi to gegonos
15.2 kai epepesen ep' aytoys tromos kai phobos kai oyk ehn anthrohpos menohn kata prosohpon toy plehsion eti all' ekchythentes omothymadon epheygon epi pasan odon toy pedioy kai tehs oreinehs
15.3 kai oi parembeblehkotes en teh oreineh kykloh baityloya kai etrapehsan eis phygehn kai tote oi yioi israehl pas anehr polemistehs ex aytohn exechythehsan ep' aytoys
15.4 kai apesteilen ozias eis baitomasthaim kai behbai kai chohbai kai kohla kai eis pan orion israehl toys apaggellontas yper tohn syntetelesmenohn kai ina pantes epekchythohsin tois polemiois eis tehn anairesin aytohn
15.5 ohs de ehkoysan oi yioi israehl pantes omothymadon epepeson ep' aytoys kai ekopton aytoys eohs chohba ohsaytohs de kai oi ex ieroysalehm paregenehthehsan kai ek pasehs tehs oreinehs anehggeilan gar aytois ta gegonota teh paremboleh tohn echthrohn aytohn kai oi en galaad kai oi en teh galilaia yperekerasan aytoys plehgeh megaleh eohs oy parehlthon damaskon kai ta oria aytehs
15.6 oi de loipoi oi katoikoyntes baityloya epepesan teh paremboleh assoyr kai epronomeysan aytoys kai eploytehsan sphodra
15.7 oi de yioi israehl anastrepsantes apo tehs kopehs ekyrieysan tohn loipohn kai ai kohmai kai epayleis en teh oreineh kai pedineh ekratehsan pollohn laphyrohn ehn gar plehthos poly sphodra
15.8 kai iohakim o iereys o megas kai eh geroysia tohn yiohn israehl oi katoikoyntes en ieroysalehm ehlthon toy theasasthai ta agatha a epoiehsen kyrios toh israehl kai toy idein tehn ioydith kai lalehsai met' aytehs eirehnehn
15.9 ohs de eisehlthon pros aytehn eylogehsan aytehn pantes omothymadon kai eipan pros aytehn sy ypsohma ieroysalehm sy gayriama mega toy israehl sy kaychehma mega toy genoys ehmohn
15.10 epoiehsas tayta panta en cheiri soy epoiehsas ta agatha meta israehl kai eydokehsen ep' aytois o theos eylogehmeneh ginoy para toh pantokratori kyrioh eis ton aiohna chronon kai eipen pas o laos genoito
15.11 kai elaphyreysen pas o laos tehn parembolehn eph' ehmeras triakonta kai edohkan teh ioydith tehn skehnehn olophernoy kai panta ta argyrohmata kai tas klinas kai ta olkeia kai panta ta kataskeyasmata aytoy kai laboysa ayteh epethehken epi tehn ehmionon aytehs kai ezeyxen tas amaxas aytehs kai esohreysen ayta ep' aytohn
15.12 kai synedramen pasa gyneh israehl toy idein aytehn kai eylogehsan aytehn kai epoiehsan ayteh choron ex aytohn kai elaben thyrsoys en tais chersin aytehs kai edohken tais gynaixin tais met' aytehs
15.13 kai estephanohsanto tehn elaian ayteh kai ai met' aytehs kai proehlthen pantos toy laoy en choreia ehgoymeneh pasohn tohn gynaikohn kai ehkoloythei pas anehr israehl enohplismenoi meta stephanohn kai ymnoyn en toh stomati aytohn
15.14 kai exehrchen ioydith tehn exomologehsin taytehn en panti israehl kai yperephohnei pas o laos tehn ainesin taytehn
15.1 Ut autem audierunt hi, qui in tabernaculis erant, obstu puerunt super quod factum erat.
15.2 Et incidit in illos timor et tremor, et non erat homo, qui maneret contra faciem proximi sui adhuc, sed effusi simul fugiebant in omnem viam campi et montanae.
15.3 Et, qui castra collocaverant in montana circa Betuliam, in fugam conversi sunt. Et tunc filii Israel, omnis vir bellator eorum, diffusi sunt in illos.
15.4 Et misit Ozias Betomesthaim et Bemen et Chobam et Cholam in omnem finem Israel, qui renuntiarent de his rebus, quae consummata erant, et ut omnes in hostes effunderentur in interfectionem eorum.
15.5 Ut autem audierunt filii Israel, omnes simul irruerunt in illos et concidebant illos usque Chobam. Similiter autem et, qui in Ierusalem erant, advenerunt ex omni montana; renuntiata enim sunt illis, quae facta sunt in castris inimicorum illorum. Et qui in Galaad et qui in Galilaea erant, persecuti sunt illos et percusserunt eos plaga magna, donec transirent Damascum et terminos eorum.
15.6 Reliqui autem, qui inhabitabant Betuliam, irruerunt in castra Assyriae et exspoliaverunt eos et locupletati sunt valde.
15.7 Filii autem Israel regressi a caede dominati sunt reliquiis; et vici et villae in montana et in campestri multa spolia possederunt; multitudo enim magna erat.
15.8 Et venit Ioachim sacerdos magnus et seniores filiorum Israel, qui inhabitabant Ierusalem, ut viderent bona, quae fecit Dominus Israel, et ut viderent Iudith et loquerentur cum illa in pace.
15.9 Et, ut exiit ad illos Iudith, benedixerunt simul eam omnes et dixerunt ad illam: “ Tu exaltatio Ierusalem, tu gloria magna Israel, tu laus magna generis nostri.
15.10 Fecisti omnia haec in manu tua, fecisti bona cum Israel, et complacuit in illis Deus. Benedicta esto tu, mulier, apud Deum omnipotentem in aeternum tempus ”. Et dixit omnis populus: “ Fiat, fiat! ”.
15.11 Et exspoliavit populus castra per dies triginta, et dederunt Iudith tabernaculum Holofernis et omne argentum et lectus et vasa et omnem apparatum illius. Et accipiens illa imposuit in mulas et iunxit currus suos et congessit illa in ipsis.
15.12 Et concurrit omnis mulier Israel, ut videret eam, et benedixerunt eam et fecerunt ei chorum de se. Et accepit thyrsos in manibus suis et dedit mulieribus, quae secum erant.
15.13 Et coronatae sunt oliva, ipsa et quae cum illa erant. Et antecessit omni populo in chorea dux omnium mulierum, et sequebatur omnis vir Israel armatus, cum coronis et hymnis in ore ipsorum.
15.14 Et exordiebatur Iudith confessionem hanc in omni Israel, et acclamabat omnis populus laudationem hanc Domini.
16.1 καὶ εἶπεν ιουδιθ ἐξάρχετε τῷ θεῷ μου ἐν τυμπάνοις ᾄσατε τῷ κυρίῳ ἐν κυμβάλοις ἐναρμόσασθε αὐτῷ ψαλμὸν καὶ αἶνον ὑψοῦτε καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα αὐτοῦ
16.2 ὅτι θεὸς συντρίβων πολέμους κύριος ὅτι εἰς παρεμβολὰς αὐτοῦ ἐν μέσῳ λαοῦ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς καταδιωκόντων με
16.3 ἦλθεν ασσουρ ἐξ ὀρέων ἀπὸ βορρᾶ ἦλθεν ἐν μυριάσι δυνάμεως αὐτοῦ ὧν τὸ πλῆθος αὐτῶν ἐνέφραξεν χειμάρρους καὶ ἡ ἵππος αὐτῶν ἐκάλυψεν βουνούς
16.4 εἶπεν ἐμπρήσειν τὰ ὅριά μου καὶ τοὺς νεανίσκους μου ἀνελεῖν ἐν ῥομφαίᾳ καὶ τὰ θηλάζοντά μου θήσειν εἰς ἔδαφος καὶ τὰ νήπιά μου δώσειν εἰς προνομὴν καὶ τὰς παρθένους μου σκυλεῦσαι
16.5 κύριος παντοκράτωρ ἠθέτησεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ θηλείας
16.6 οὐ γὰρ ὑπέπεσεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν ὑπὸ νεανίσκων οὐδὲ υἱοὶ τιτάνων ἐπάταξαν αὐτόν οὐδὲ ὑψηλοὶ γίγαντες ἐπέθεντο αὐτῷ ἀλλὰ ιουδιθ θυγάτηρ μεραρι ἐν κάλλει προσώπου αὐτῆς παρέλυσεν αὐτόν
16.7 ἐξεδύσατο γὰρ στολὴν χηρεύσεως αὐτῆς εἰς ὕψος τῶν πονούντων ἐν ισραηλ ἠλείψατο τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἐν μυρισμῷ
16.8 καὶ ἐδήσατο τὰς τρίχας αὐτῆς ἐν μίτρᾳ καὶ ἔλαβεν στολὴν λινῆν εἰς ἀπάτην αὐτοῦ
16.9 τὸ σανδάλιον αὐτῆς ἥρπασεν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ καὶ τὸ κάλλος αὐτῆς ᾐχμαλώτισεν ψυχὴν αὐτοῦ διῆλθεν ὁ ἀκινάκης τὸν τράχηλον αὐτοῦ
16.10 ἔφριξαν πέρσαι τὴν τόλμαν αὐτῆς καὶ μῆδοι τὸ θράσος αὐτῆς ἐταράχθησαν
16.11 τότε ἠλάλαξαν οἱ ταπεινοί μου καὶ ἐφοβήθησαν οἱ ἀσθενοῦντές μου καὶ ἐπτοήθησαν ὕψωσαν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἀνετράπησαν
16.12 υἱοὶ κορασίων κατεκέντησαν αὐτοὺς καὶ ὡς παῖδας αὐτομολούντων ἐτίτρωσκον αὐτούς ἀπώλοντο ἐκ παρατάξεως κυρίου μου
16.13 ὑμνήσω τῷ θεῷ μου ὕμνον καινόν κύριε μέγας εἶ καὶ ἔνδοξος θαυμαστὸς ἐν ἰσχύι ἀνυπέρβλητος
16.14 σοὶ δουλευσάτω πᾶσα ἡ κτίσις σου ὅτι εἶπας καὶ ἐγενήθησαν ἀπέστειλας τὸ πνεῦμά σου καὶ ᾠκοδόμησεν καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιστήσεται τῇ φωνῇ σου
16.15 ὄρη γὰρ ἐκ θεμελίων σὺν ὕδασιν σαλευθήσεται πέτραι δ' ἀπὸ προσώπου σου ὡς κηρὸς τακήσονται ἔτι δὲ τοῖς φοβουμένοις σε σὺ εὐιλατεύσεις αὐτοῖς
16.16 ὅτι μικρὸν πᾶσα θυσία εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καὶ ἐλάχιστον πᾶν στέαρ εἰς ὁλοκαύτωμά σοι ὁ δὲ φοβούμενος τὸν κύριον μέγας διὰ παντός
16.17 οὐαὶ ἔθνεσιν ἐπανιστανομένοις τῷ γένει μου κύριος παντοκράτωρ ἐκδικήσει αὐτοὺς ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως δοῦναι πῦρ καὶ σκώληκας εἰς σάρκας αὐτῶν καὶ κλαύσονται ἐν αἰσθήσει ἕως αἰῶνος
16.18 ὡς δὲ ἤλθοσαν εἰς ιερουσαλημ προσεκύνησαν τῷ θεῷ καὶ ἡνίκα ἐκαθαρίσθη ὁ λαός ἀνήνεγκαν τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν καὶ τὰ ἑκούσια αὐτῶν καὶ τὰ δόματα
16.19 καὶ ἀνέθηκεν ιουδιθ πάντα τὰ σκεύη ολοφέρνου ὅσα ἔδωκεν ὁ λαὸς αὐτῇ καὶ τὸ κωνώπιον ὃ ἔλαβεν ἑαυτῇ ἐκ τοῦ κοιτῶνος αὐτοῦ εἰς ἀνάθημα τῷ θεῷ ἔδωκεν
16.20 καὶ ἦν ὁ λαὸς εὐφραινόμενος ἐν ιερουσαλημ κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων ἐπὶ μῆνας τρεῖς καὶ ιουδιθ μετ' αὐτῶν κατέμεινεν
16.21 μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύτας ἀνέζευξεν ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ καὶ ιουδιθ ἀπῆλθεν εἰς βαιτυλουα καὶ κατέμεινεν ἐπὶ τῆς ὑπάρξεως αὐτῆς καὶ ἐγένετο κατὰ τὸν καιρὸν αὐτῆς ἔνδοξος ἐν πάσῃ τῇ γῇ
16.22 καὶ πολλοὶ ἐπεθύμησαν αὐτήν καὶ οὐκ ἔγνω ἀνὴρ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτῆς ἀφ' ἧς ἡμέρας ἀπέθανεν μανασσης ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ
16.23 καὶ ἦν προβαίνουσα μεγάλη σφόδρα καὶ ἐγήρασεν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἔτη ἑκατὸν πέντε καὶ ἀφῆκεν τὴν ἅβραν αὐτῆς ἐλευθέραν καὶ ἀπέθανεν εἰς βαιτυλουα καὶ ἔθαψαν αὐτὴν ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς μανασση
16.24 καὶ ἐπένθησεν αὐτὴν οἶκος ισραηλ ἡμέρας ἑπτά καὶ διεῖλεν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆς πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτὴν πᾶσι τοῖς ἔγγιστα μανασση τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ τοῖς ἔγγιστα τοῦ γένους αὐτῆς
16.25 καὶ οὐκ ἦν ἔτι ὁ ἐκφοβῶν τοὺς υἱοὺς ισραηλ ἐν ταῖς ἡμέραις ιουδιθ καὶ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὴν ἡμέρας πολλάς
16.1 kai eipen ioydith exarchete toh theoh moy en tympanois asate toh kyrioh en kymbalois enarmosasthe aytoh psalmon kai ainon ypsoyte kai epikaleisthe to onoma aytoy
16.2 oti theos syntribohn polemoys kyrios oti eis parembolas aytoy en mesoh laoy exeilato me ek cheiros katadiohkontohn me
16.3 ehlthen assoyr ex oreohn apo borra ehlthen en myriasi dynameohs aytoy ohn to plehthos aytohn enephraxen cheimarroys kai eh ippos aytohn ekalypsen boynoys
16.4 eipen emprehsein ta oria moy kai toys neaniskoys moy anelein en romphaia kai ta thehlazonta moy thehsein eis edaphos kai ta nehpia moy dohsein eis pronomehn kai tas parthenoys moy skyleysai
16.5 kyrios pantokratohr ehthetehsen aytoys en cheiri thehleias
16.6 oy gar ypepesen o dynatos aytohn ypo neaniskohn oyde yioi titanohn epataxan ayton oyde ypsehloi gigantes epethento aytoh alla ioydith thygatehr merari en kallei prosohpoy aytehs parelysen ayton
16.7 exedysato gar stolehn chehreyseohs aytehs eis ypsos tohn ponoyntohn en israehl ehleipsato to prosohpon aytehs en myrismoh
16.8 kai edehsato tas trichas aytehs en mitra kai elaben stolehn linehn eis apatehn aytoy
16.9 to sandalion aytehs ehrpasen ophthalmon aytoy kai to kallos aytehs ehchmalohtisen psychehn aytoy diehlthen o akinakehs ton trachehlon aytoy
16.10 ephrixan persai tehn tolman aytehs kai mehdoi to thrasos aytehs etarachthehsan
16.11 tote ehlalaxan oi tapeinoi moy kai ephobehthehsan oi asthenoyntes moy kai eptoehthehsan ypsohsan tehn phohnehn aytohn kai anetrapehsan
16.12 yioi korasiohn katekentehsan aytoys kai ohs paidas aytomoloyntohn etitrohskon aytoys apohlonto ek parataxeohs kyrioy moy
16.13 ymnehsoh toh theoh moy ymnon kainon kyrie megas ei kai endoxos thaymastos en ischyi anyperblehtos
16.14 soi doyleysatoh pasa eh ktisis soy oti eipas kai egenehthehsan apesteilas to pneyma soy kai ohkodomehsen kai oyk estin os antistehsetai teh phohneh soy
16.15 oreh gar ek themeliohn syn ydasin saleythehsetai petrai d' apo prosohpoy soy ohs kehros takehsontai eti de tois phoboymenois se sy eyilateyseis aytois
16.16 oti mikron pasa thysia eis osmehn eyohdias kai elachiston pan stear eis olokaytohma soi o de phoboymenos ton kyrion megas dia pantos
16.17 oyai ethnesin epanistanomenois toh genei moy kyrios pantokratohr ekdikehsei aytoys en ehmera kriseohs doynai pyr kai skohlehkas eis sarkas aytohn kai klaysontai en aisthehsei eohs aiohnos
16.18 ohs de ehlthosan eis ieroysalehm prosekynehsan toh theoh kai ehnika ekatharistheh o laos anehnegkan ta olokaytohmata aytohn kai ta ekoysia aytohn kai ta domata
16.19 kai anethehken ioydith panta ta skeyeh olophernoy osa edohken o laos ayteh kai to kohnohpion o elaben eayteh ek toy koitohnos aytoy eis anathehma toh theoh edohken
16.20 kai ehn o laos eyphrainomenos en ieroysalehm kata prosohpon tohn agiohn epi mehnas treis kai ioydith met' aytohn katemeinen
16.21 meta de tas ehmeras taytas anezeyxen ekastos eis tehn klehronomian aytoy kai ioydith apehlthen eis baityloya kai katemeinen epi tehs yparxeohs aytehs kai egeneto kata ton kairon aytehs endoxos en paseh teh geh
16.22 kai polloi epethymehsan aytehn kai oyk egnoh anehr aytehn pasas tas ehmeras tehs zohehs aytehs aph' ehs ehmeras apethanen manassehs o anehr aytehs kai prosetetheh pros ton laon aytoy
16.23 kai ehn probainoysa megaleh sphodra kai egehrasen en toh oikoh toy andros aytehs eteh ekaton pente kai aphehken tehn abran aytehs eleytheran kai apethanen eis baityloya kai ethapsan aytehn en toh spehlaioh toy andros aytehs manasseh
16.24 kai epenthehsen aytehn oikos israehl ehmeras epta kai dieilen ta yparchonta aytehs pro toy apothanein aytehn pasi tois eggista manasseh toy andros aytehs kai tois eggista toy genoys aytehs
16.25 kai oyk ehn eti o ekphobohn toys yioys israehl en tais ehmerais ioydith kai meta to apothanein aytehn ehmeras pollas
16.1 Dixitque Iudith: “ Incipite Deo meo in tym panis, cantate Domino meo in cymbalis, modulamini illi psalmum novum, exaltate et invocate nomen ipsius.
16.2 Tu es Deus conterens bella, qui ponis castra in medio populi tui, ut eripias me de manu persequentium me.
16.3 Venit Assur a montibus, a borra, venit in milibus virtutum suarum, quorum multitudo obturavit torrentes, et equitatus ipsorum texit colles.
16.4 Et dixit incensurum se fines meos et iuvenes meos occisurum gladio et mammantes meos daturum ad solum et infantes meos daturum in partitionem et virgines spoliaturum.
16.5 Dominus omnipotens sprevit illos et confudit illos in manu feminae!
16.6 Non enim cecidit potens eorum a iuvenibus, nec filii Titanum percusserunt illum, nec alti gigantes superposuerunt se illi, sed Iudith filia Merari in specie faciei suae dissolvit illum.
16.7 Dispoliavit enim se stola viduitatis suae in exaltationem dolentium in Israel. Unxit faciem suam unguento
16.8 et colligavit capillos suos in mitra et accepit stolam lineam in seductionem eius.
16.9 Sandalum eius rapuit oculum ipsius, et species eius captivam fecit animam illius, et transiit gladius cervicem eius.
16.10 Horruerunt Persae audaciam eius, et Medi turbati sunt constantia ipsius.
16.11 Tunc ululaverunt humiles mei, et exclamaverunt aegrotantes et territi sunt, in altum extulerunt vocem suam et conversi sunt.
16.12 Filii puellarum compunxerunt illos et tamquam pueros ultroneos vulnerabant; perierunt a praelio Domini mei.
16.13 Cantabo Deo meo hymnum novum: Domine, magnus es tu et clarus, mirabilis in virtute et insuperabilis.
16.14 Tibi serviat omnis creatura tua, quoniam dixisti, et facta sunt, misisti spiritum tuum, et aedificata sunt, et non est qui resistat voci tuae.
16.15 Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis, petrae autem a facie tua tamquam cera liquescent. Illis autem, qui timent te, propitius adhuc eris.
16.16 Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis, et minimus omnis adeps in holocaustum tibi. Qui autem timet Dominum, magnus apud eum semper.
16.17 Vae gentibus assurgentibus generi meo! Dominus omnipotens vindicabit illos, in die iudicii visitabit eos, ut det ignem et vermes in carnes eorum, et comburentur, ut sentiant usque in aeternum ”.
16.18 Ut autem venerunt in Ierusalem, adoraverunt Deum; et, postquam mundatus est populus, rettulerunt holocaustum Domino et voluntaria sua et munera.
16.19 Et attulit Iudith omnia vasa Holofernis, quaecumque dederat ei populus, et conopeum, quod sustulerat de cubiculo ipsius, in consecrationem Domino dedit.
16.20 Et populus laetabatur in Ierusalem contra faciem sanctorum per menses tres, et Iudith cum illis mansit.
16.21 Post illos autem dies rediit unusquisque in hereditatem suam, et Iudith abiit in Betuliam et demorata est in possessione sua. Et facta est secundum tempus suum clara in omni terra,
16.22 et multi concupierunt eam, et non cognovit vir illam omnibus diebus vitae eius, ex qua die mortuus est Manasses maritus illius et appositus est ad populum suum.
16.23 Et procedens magna facta est valde et senuit in domo mariti sui Manasses annos centum quinque; et dimisit abram suam liberam. Et mortua est in Betulia, et sepelierunt eam in spelunca.
16.24 Et planxit eam omnis Israel diebus septem. Divisitque bona sua, priusquam moreretur, omnibus proximis viri sui Manasses et proximis ex genere suo.
16.25 Et non fuit adhuc, qui in timorem mitteret filios Israel in diebus Iudith et post mortem eius diebus multis.
